انجمن بی تاوان: در سال ۲۰۰۱ میلادی موقعیت طوری شد که بارزانی ها از گروه تروریستی پ.ک.ک حمایت می کردند و مهمات می دادند تا اینکه پ.ک.ک حزب جلال طالبانی را شکست بدهد. اوضاع سیاسی طوری شد که پ.ک.ک اعضایش را در زندان آکری از یاد برد و پیگیر هم نشد و کادرهایش را فدای روابط سیاسی اش با بارزانی ها کرد.
زندان آکری در شهر آکری در فاصله ۲۵ کیلومتری شهر اربیل واقع شده است. این زندان در زمان صدام حسین در اقلیم کردستان عراق تاسیس شده است که سه طبقه می باشد و دو طبقه آن زیر زمین قرار گرفته است و از بیرون تنها یک طبقه قابل رویت است و زندانی بزرگ است که در زمان صدام حسین کردهای مخالف را در طبقات زیر زمین زندانی می کردند و زمانی که آن منطقه به کنترل بارزانی درآمد بارزانی ها از این زندان برای حبس مخالفان خود استفاده کردند.
در سال ۱۹۹۹ الی ۲۰۰۲ میلادی حدودا ۱۲۰ عضو گروهک تروریستی پ.ک.ک در آن زندان و در طبقات زیر زمین زندانی بودند که هر نفر در سلول یک نفری بودند که در بین زندانیان چند زن و دختر عضو پ ک ک نیز وجود داشت. با درگیری های بین بارزانی و پ ک ک از اوایل سال ۱۹۹۰ میلادی تاکنون صدها عضو پ.ک.ک در این زندان در نتیجه شکنجه کشته شده اند. زندان آکری تحت مسئولیت نیچیروان بارزانی بود و هر زمانی که نیروهای پ ک ک به پیشمرگ ها حمله می کردند، بارزانیها نیز چندین عضو پ ک ک را در زندان می کشتند.
کشتن کادرهای پ.ک.ک در زندان آکری به یک آموزش برای بارزانی ها تبدیل شده بود و حتی بارزانی ها آن قدر پیش رفته بودند که در آموزشهایشان اعضای پ.ک.ک راگلوله باران می کردند تا اینکه افراد شان از نزدیک واقعیت کشتن انسانها را یاد بگیرند و انها را با شیوهای گوناگون شکنجه می کردند. در واقع بارزانی ها تجربه واقعی کشتن انسان ها را با کشتن عنار پ.ک.ک به نیروهایشان نشان می دادند.
سرانجام همه اعضای پ.ک.ک در زندان کشته شدند و هیچ کدام زنده نماندند و علی رغم اینکه پ ک ک اطلاعات کافی راجع به نیروهایش در زندان داشت به بارزانی ها واکنشی نشان نداد و همه عضوهای پ ک ک بشکل های گوناگون جان دادند و همگی فدای روابط سیاسی موقت پ ک ک با بارزانیها شدند.