زمانی که به گذشته پ ک ک نگاه کنیم با قتل های زیادی روبرو می شویم که هنوز فاعل این قتل ها اشکار نشده است و بخصوص از ابتدای سالهای ۱۹۹۰میلادی به بعد و زمانی که پ ک ک  با الهام گرفته از ذهنیت سوسیالیزم که خود  را نماینده طبقه کارگر می خواند و اولین گلوله را به کردها پرتاپ کرد. زیرا پ ک ک با ذهنیت طبقه کارگر دیگر طبقات را دشمن خود فرض می کرد و هر کردی را که با طریقی با دولت ارتباط داشت کشته می شد وبه اعضای دیگر کردها هم در ترکیه حمله ور می شد و فرماندهان مست پ ک ک کودکان کردها  را تحت عنوان “کشتن عسکر (سرباز)”به رهبرنامبارک شان در سوریه راپر می دادند که گویا امروز چندین سرباز ترکیه را کشته اند و هر کردی که چه مختار و یا اینکه معلم و پرستار و یا اینکه در اداره برق و اداره اب ….کار می کردند را  می کشت و پ ک ک به حدی در انحراف ذهنیتی قرار گرفته شده بود که حتی به کودکان هم رحم نمی کرد و تمامی اعضای خانوادها را هدف قرار می داند و طبق ذهنیت نژادپرستانه  که گویا کردستان باید از خیانتکاران پاک می شود و با این ذهنیت در کردستان صدها کودک را می کشت زیرا تفکر سوسیالیزم و ایده کردستان مستقل به حدی پ ک ک  سرمست کرده بود که برای قتل عام کودکان جای شک و تردید را نگذاشته بود و تا به امروز هم صدها قتل توسط پ ک ک بدون فاعل مجهول پنهان  مانده اند و این در حالی است که پ ک ک دم از کمیته حقیقت یاب سخن می گوید و معمولا در پ ک ک عادت شده است که اگر یکی از فرماندهان فرار کند همه خطاها  را به گردن او می اندازند و امار کردهایی که مسقیما از طرف پ ک ک کشته شده اند بیش از چهار هزار نفر بر اورده می شود.

شمدین ساکک مرد شماره دو پ ک ک در که در سال ۱۹۹۸م فرار کرد چنین می گوید :من شاهد این هستم که نزدیک به دو هزاز کادر رسمی پ ک ک تحت عنوان “جاسوس مزدور و مخالفت با رهبری …..توسط عبدالاه اوجالان کشته شدند

و اوجالان در کتاب “دفاع از یک خلق”  در زندان امرالی  فاعل مجهولها را به گردن پ ک ک می اندازد و می گوید :

“به منظور ایضاح چنین اوضاع دشواری،موقعیت کلی رهبری به تدریج مطرح تر و مسئولیتهای ان سنگین تر میشد و مساعدت لازم به منظور ارتقائ شرف انقلابی اکثریت قاطع کاندیداهای کادر با قاطعیت و موفقیت تمام دریغ نمی گردید . به جای اینکه زحمات احترام قائل شده و خود انها نیز در این راستا سهیم شوند در افتادن انها به جنگ اقتدار داخلی کلیه فعالیتها و اقدامات را مسموم میکردند . باند چهار گانه شاهین بالیچ،شمدین ساکک،جمال کورو هوگر رسما شروع به قتل عام کادرها نمودند هنوز هم امار و شمار رفقا و کادرهای ارزشمندی که تحت عنوان “در درگیری کشته شد”سر به نیست شدند ،معلوم نیست .هنوز هم مرگ بعضی از رفقای ارزشمند در هاله ای از ابهام مرموز مانده است . شمار زیادی از کودکان،زنان و انسانهای بیگناه وعادی که لازم بودهدف قرارنگیرند کشته شدند .رفیق دوران کودکی ام حسن بیندال رادر سال ۱۹۹۰م در جلوی چشمان من تحت عنوان:در مانور تیر خورد”اورا از میان برداشتند  با اینکه دارای عقیده استوار سوسیالیستی بودم اما جنایتهای پست فطرتانه و غیر قابل تصور که در درون جنبش صورت می گرفت به تدریج موجب کم توجهی من شده بود در این میان احتمال زیاد انسانهای بیگناه زیادی تحت عنوان شکار ،جاسوس به قتل رسیده است .با توجه به اینکه در کنار من چنین جنایت هایی انجام می دادند احتمالا در درون میهن (عرصه پراکتیک)جنایتهای به مراتب وحشتناکتر از این انجام داده باشند.”

و امروزه  عضو های شورای رهبری پ ک ک اعم از جمیل بایک و موراد قرییلان و رضا التون دوران کالکان …همگی به این متهم هستند که با ید تاوان کشتن کودکان کردها را بدهد.

به امید روزی که این قاتلان در یک دادگاه بی طرف محاکمه شوند زیرا اسناد و شاهدان زیادی هستند که امروز از ترس پ ک ک سکوت کرده اند تا اینکه این قاتلان که امروز از دمکراسی و عدالت سخن می گویند حقیقت پنهانشان اشکار شود زیرا امروزه سران پ ک ک می خواهند با لعاب دمکراسی و حقوق بشر گذشته شان را سر پوشیده نگه دارد و عکسهای زیر نمایان جنایات پ ک ک را اشکار می سازد.