هم اکنون پژاک در خط سوم مبارزات خود هماند خط های اول و دوم ناکام مانده است،دیدارهای اخیر شورای رهبری پژاک با برخی از احزاب کُردی و عدم پاسخ این احزاب به برنامه دیالوگ سیاسی یا همان خط سوم گروه ، شورای رهبری پژاک را دچار تزلزل و سردرگمی کرده است. بنابراین فرمانده هان و اعضای شورای رهبری پژاک با صدور بیانیه ها و یا مصاحبه های مختلف سعی برآن دارند تا احزاب را نسبت به این سیاست متقاعد سازند ،ولی تاکنون نتیجه ای حاصل نشده است و سایر احزاب این تغییر رویکرد پژاک را در راستای منافع جمهوری اسلامی ایران دانسته و همکاری پ ک ک با جمهوری اسلامی ایران را دلیل محکم بر ادعای خود می دانند.
به گزارش انجمن بی تاوان آذربایجان غربی :شیرزاد کمانگر عضو مجلس پژاک در یک گفتگوی ویژه با نشریه آلترناتیو، ابعاد برنامه‌های پژاک با محوریت کنگره‌ی پنجم را ارزیابی کرد
با برگزاری کنگره پنچم پژاک سیاست های این گروه تروریستی کاملا تغییر یافته و بنا به اظهارات شورای رهبری خط سوم یا همان دیالوک سیاسی را مبنای فعالیت های خود قرار داده است.
خط اول و دوم مبارزات پژاک بترتیب مبارزه در عرصه نظامی و سیاسی بوده ، و این گروه تروریستی بدلیل ناکامی و شکست های متوالی در این دو عرصه و بمنظور جبران این شکست ها ی سنگین رویکرد مبارزاتی خود را به دیالوگ و مذاکرات سیاسی و یا به عبارتی به اصطلاح خود گروه خط سوم تغییر داده است.
بسیاری از احزاب و گروه های کُردی تغییر رویکرد و استراتژی پژاک را به باد انتقاد گرفته و این سیاست را به نوعی به سیاست های جمهوری اسلامی ایران ربط می دهند و همکاری پ ک ک با ایران را دلیل تغییر رویکرد پژاک عنوان می کنند.
هم اکنون پژاک در خط سوم مبارزات خود هماند خط های اول و دوم ناکام مانده است،دیدارهای اخیر شورای رهبری پژاک با برخی از احزاب کُردی و عدم پاسخ این احزاب به برنامه دیالوگ سیاسی یا همان خط سوم گروه ، شورای رهبری پژاک را دچار تزلزل و سردرگمی کرده است.
فرمانده هان و اعضای شورای رهبری پژاک با صدور بیانیه ها و یا مصاحبه های مختلف سعی برآن دارند تا احزاب را نسبت به این سیاست متقاعد سازند ،ولی تاکنون نتیجه ای حاصل نشده است.
شیرزاد کمانگر در آخرین مصاحبه خود با نشریه آلترناتیو پژاک شیوه مبارزاتی احزاب کُردی را ناکارآمد خوانده و گفت است: احزاب برای نیل به این هدف نیز با قدرت موجود، حتی با هم‌نوع خود وارد نوعی جنگ قدرت شده و بدین‌گونه میان خود و جامعه که در اصل میان گفتمان اولیه و آرمان‌های انقلابی و مطالبات جامعه، شکاف ایجاد کرده‌اند. از این‌رو می‌توان گفت احزاب درگیر جنگ قدرت بوده و در مسیر خواست جامعه گام برنداشته‌اند؛ بدیهی‌ست که در نهایت خود و جامعه را نیز قربانی جنگ اقتدار نموده‌اند. هرچند جامعه همواره به دنبال نوآوری و یا راهکار جایگزین بوده، اما از آنجایی که نتوانسته مطالبات خود را آنگونه که لازم است صورت‌بندی نموده و دانش سیاسی خود را ارتقا بخشد، همچنان در اینگونه احزاب به دنبال پاسخ و آلترناتیو می‌گردد. با به بن‌بست رسیدن یک حزب، تاسیس حزب و یا سازمانی دیگر را یگانه راهکار می‌داند. غافل از اینکه مسئله در شیوه‌ی نگرش به کارکرد حزب است و درک و راهکار موجود تنها تکرار همان تجارب و نتایج را به دنبال خواهد داشت. درنتیجه جامعه به جای مشارکت سیاسی و تلاش برای اراده‌مند گشتن، خردورزی و تعیین سرنوشت خویش، آن را به احزاب می‌سپارد.
شیرزاد کمانگر راهکار خروج احزاب از این مشکلات موجود و رهایی از تفکرات سنتی را همسوی و پیشاهنگی احزاب و گروه های کُردی با پژاک دانسته و اعلام کرد:«حزب حیات آزاد کوردستان به عنوان یک حزب جوان و پیشرو که خود را براساس انباشت و تجربه آموختن از آزموده‌های پیشین سیاسی و تاریخی تعریف می‌کند و انگاره‌ی هویتی خود را چپِ نو ابراز می‌نماید و از آنجایی ایدئولوژی و نظرگاه فکری پژاک هرم قدرت را وارونه می‌بیند، فعالیت ما بر اساس سازماندهی مردمی و آموزش جامعه برای اراده‌مند نمودن و ضرورت اهمیت به تعیین سرنوشت خود به دست خود است و احزاب برای رهایی از این مشکلات بایستی همسو با سیاست های پژاک شوند.»
شیرزاد کمانگر نیز در مورد وابستگی پژاک به حزب پ ک ک اذاعان داشت:«برخی جریانات و احزاب، پژاک را نیروی هژمون و وابسته به حزب کارگران کوردستان توصیف می‌کنند،پژاک از بدو تاسیس تا به امروز با حملات مستقیم و غیرمستقیم برخی جریانات سیاسی مواجه بوده که گویا مبنای فعالیت‌شان به‌جای مبارزه با جمهوری‌اسلامی در راستای برقراری آزادی و دموکراسی، رقابت با دیگر احزاب اپوزیسیون برای ایجاد سلطه‌ی خودشان است.از سوی دیگر این واقعیت که عمده فعالیت‌های ما در جهت منافع خلق کورد صورت می‌گیرد، به مزاج برخی جریانات سیاسی سازگار نیست. »
کمانگر در ادامه اظهار داشت که بسیاری از اتهامات وارده به ما شایسته‌ی پاسخگویی نیستند و بنا بر سیاست تعریف شده خط سوم باردیگر از احزاب دعوت کرد تا با اتحاد و همگرایی بر علیه جمهوری اسلامی ایران به مبارزه برخیزند.
پژاک مدعی دیالوگ و گفتگویی سیاسی با احزاب می باشد ولی سخنان شیرزاد کمانگر کاملا متناقض با این ادعا است ،سخنان شیرزاد کمانگر کاملا مشهود و ملموس است که پژاک همانند سال های اولیه تشکیل گروهک از موضع قدرت حرف میزند و تنها خود را نماینده قانونی و مشروع کردها می داند .
پژاک در این مقطع فقط ادبیات خود را تغییر داده تا احزاب را با ایدئولوژی پ ک ک و پژاک همسو و موازی سازد و هیچ گونه تغییر در نگرش و دیدگاه این گروه نسبت به احزاب تغییر نیافته است.
