زبانه های آتشی که منافقین در سالهای پیش از انقلاب برای سوزاندن قربانیان خویش در اطراف تهران برافروختند. در خرداد سال۱۳۸۲شهرهای پاریس، لندن، برن و رم در قلب اروپا را نیز در برگرفت. با این تفاوت که اینبار دود آن در چشم سران این گروهک فرقهای رفت و نفرت جهانی را نسبت به این عمل ضد انسانی اعضاء و سران این سازمان تروریستی برانگیخت.
در ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳ ( ۲۷ خرداد ماه ۱۳۸۲) پلیس فرانسه در یک عملیات سریع با حمله به قرارگاه منافقین در این کشور مریم رجوی را به همراه نزدیک به ۱۶۵ تن دیگر از اعضای این گروه تروریستی به اتهام تلاش برای تدارک حملات تروریستی بر ضد جمهوری اسلامی ایران و پولشویی، دستگیرد کرد.
دستگیری به دستور ژان لویی بروگیه، قاضی ضد تروریسم فرانسه صورت گرفت. وزارت کشور فرانسه بلافاصله در خصوص حمله به مقر منافقین در بیانیه ای گفت: “حمله، به دلیل ارتباطات جنایی، برای تدارک عملیات تروریستی و تامین هزینه فعالیت های تروریستی صورت گرفته است. دفاتر این سازمان در پاریس، پایگاه های عملیاتی، تشکیلاتی و لوجستیک برای جمع آوری پول های مشکوک است.”
پس از دستگیری مریم رجوی و بر اساس یک دستور فرقه ای برای نجات او و دیگر رهبران دستگیر شده منافقین، تعدادی از اعضای این گروه تروریستی در شهرهای اروپایی اقدام به خودسوزی کردند. در همان روزحشمت زندی مقابل سفارت فرانسه در لندن خودش را سوزاند. روز بعد یعنی۱۸ژوئن (۲۸ خردادماه) مرضیه بابا خانی مقابل وزارت کشور فرانسه خوسوزی کرد. خودسوزی صدیقه مجاوری مقابل وزارت کشور فرانسه نیز ۲۸ خرداد انجام شد. به دنبال آنها نادر ثانی ۲۸ خرداد مقابل وزارت کشور فرانسه ، ندا حسنی ۲۸ خرداد مقابل سفارت فرانسه در لندن، محسن شریفی۲۹ خرداد در ایستگاه مرکزی شهر برن سوئیس، علی محتشم و علی قاسمی ۲۹ خرداد مقابل سفارت فرانسه در رم و محمد وثوق و حمید عرفا ۳۰ خرداد مقابل سفارت فرانسه در لندن خودسوزی کردند.
در این خودسوزیها که تا ابد ننگ آن بر دامان رهبران این گروهک تروریستی باقی خواهد ماند ده نفر از اعضای فریب خورده این فرقه تحت تاثیر القائاتی که درجلسات مغزشویی به خوردشان داده میشد در شهرهای پارس، لندن، برن و رم اقدام به خود سوزی کردند که دو تن از آنها با توجه به سوختگی های شدید فوت شدند.
بیشک مسبب اصلی این اقدام وحشیانه، را باید سران منافقین و نگرشهای فرقه گرایانه ای دانست که بر تفکر بیمار آنها سایه انداخته است. تفکری که خروجی آن طلاق اجباری، نفی خانواده و جدایی از فرزندان است و پیامدش سلب قدرت انتخاب و تصمیمگیری از اعضا میباشد که بر اساس آن شخصیت عضو سازمان تنها با استحاله اش در رهبری فرقه قابل تعریف است.
دستور سازمانی سران منافقین مبنی بر خودسوزی اعضا در اروپا در سال ۲۰۰۳ و دستور رهبران گروه تروریستی پ.ک.ک و پژاک برای انجام عملیاتهای انتحاری و تروریستی در سالهای اخیر از یک جنس و مبتنی بر ساختارهای فرقه ای حاکم بر تفکر سران و اعضای این گروهها می باشد. خود سوزی و آتش زدن قربانیان یکی از وجوه مشترک گروههای تروریستی در ایجاد رعب و وحشت در جامعه برای رسیدن به اهداف نامشروع خود میباشد. کارنامه تروریستی منافقین و پ.ک.ک و پژاک پر است از سوزاندن انسانهای بیگناه، از جمله کودک سه ساله فاطمه طالقانی که در سال ۱۳۶۰ در داخل کانتینری که توسط منافقین آتش زده شد سوخت و به شهادت رسید و یا شهیده لیلا نوربخش، کودک دیگری که در همان سال در شعله های اتوبوسی که منافقین آتش زدند قربانی شد. و امروز نیز گروه تروریستی پ.ک.ک و پژاک با الگو برداری از موارد فوق و دیگر جنایات منافقین همان آتش را یا در برابر کودکان مناطق کردنشین می گیرد و آنها راتهدید به سوزاندن می کند و یا اعضای خود پ.ک.ک و پژاک که برای فریب افکار عمومی خود را آتش می زنند.
این است ماهیت واقعی گروههای تروریستی.
