انجمن بی تاوان : سیاست کلی پ.ک.ک مخالفت با دستاوردهای کردها است و همیشه بدنبال ناامنی در مناطق کردنشین است که این رفتار پ.ک.ک و گروه های وابسته به آن در همه جا دیده می شود. اما واقعیت و رفتار پ.ک.ک از سوی بعضی از احزاب سیاسی دیده نمیشود. بلکه آنها هم از خشونت بوجود امده توسط پ ک ک بهره برداری سیاسی می کنند که رقابت سیاسی در بین احزاب کرد این بهره‌برداری را هموار کرده است که در گذشته نیز ما شاهد درگیری بین احزاب کردستانی در عراق بودیم.
دوران کالکان یکی از اعضای کمیته اجرایی پ.ک.ک در برنامه ویژه رسانه های گروه خود بار دیگر به حزب دمکرات کردستان عراق حمله کرد. براساس آنچه در گذشته رخ داده است، هرگاه پ.ک.ک بخواهد جنگی را آغاز کند، ابتدا زمینه را برای آن فراهم می کند و برای ایجاد شرایط جنگ دست به تبلیغات، سیاه نمایی، جعل و نشر اکاذیب می زند.
کالکان گفت: “از این به بعد اگر نیروهای پیشمرگ قدمی بردارند، گلوله ای شلیک خواهند کرد و در متنیا، زاپ، خنره و هر جای دیگر اگر نیروهای پیشمرگ جلو بیایند، به معنای جنگ است. همه باید این را بدانند.”
کالکان حزب دمکرات کردستان عراق را متهم به خیانت و همکاری با ترکیه کرد و این درحالی است که این اقدامات دوران کالکان به خصوص بعد از حوادث کرکوک، معنی دار است. این اظهارات پ.ک.ک آغازی برای جنگ برادرکشی تلقی می شود. اربابان پ.ک.ک بار دیگر با کارت پ.ک.ک برای تهدید با بارزانی ها بازی می کنند.
از همه جالب‌تر، کالکان می گوید که اگر بارزانی در خنره، متینا، گارا و چندین منطقه دیگر در کردستان عراق یک گام به جلو بردارد، دلیلی برای شروع جنگ پ.ک.ک با بارزانی خواهد بود. اما باید بپرسیم که آنها دقیقاً در این مناطق چه می کنند؟ این مناطق در محدوده خاک اقلیم کردستان و ۱۵۰ کیلومتر با ترکیه فاصله دارند است. مهمتر از همه، حفظ امنیت در حالی که امنیت این مناطق وظیفه اصلی حکومت اقلیم کردستان است اما پ.ک.ک در این مناطق مستقر شده و به خاک ترکیه برنمی گردد و با تروریسم و بی ثباتی که سال ها توسط پ.ک.ک در این مناطق انجام می شود، ده ها هزار شهروند را مجبور به ترک خانه های خود کرده است.
از سوی دیگر پ.ک.ک آگاهانه و هدفمند با دولت ترکیه سبب شده که بهانه‌ای ایجاد کند که دولت ترکیه به مناطق و در اعماق خاک کردستان عراق وارد شود و این مناطق را به میدان جنگ تبدیل کرده است.
بدیهی است که هدف و سیاست پ.ک.ک مخالفت با دستاوردهای کردها است، اما متاسفانه این واقعیت از سوی احزاب سیاسی دیده نمی شود. حتی آن دسته از احزابی که چهره واقعی پ.ک.ک را به خوبی می شناسند در برابر آن سکوت می کنند و در واقع این سکوت نوعی همکاری و حمایت از سیاست های پ.ک.ک در برابر دستاوردهای اقلیم کردستان است و می خواهند که پ.ک.ک با بارزانی‌ها درگیر شوند و بخصوص حزب اتحاد میهنی کردستان خواهان درگیری پ.ک.ک با بارزانی‌ها است. زیرا این دو حزب رقیب همدیگر در کردستان عراق هستند که قبلا نیز از سال ۱۹۹۰ الی ۱۹۹۹ میلادی پ.ک.ک با بارزانی درگیر بود و جالا طالبانی از پ ک ک حمایت می کند.