انجمن بی تاوان : امروزه توجه به وضعیت کودکان در ابعاد مختلف در کانون توجهات جامعه بین الملل و ارگانهای حقوق بشری قرار دارد، تا جایی که همواره قوانین جهان شمول متعددی در زمینه حمایت از کودکان از سوی سازمانهای مربوطه به تصویب رسیده است. اما علیرغم  این حمایت ها، کودکان در بسیاری از نقاط جهان، در معرض آسیب های جدی قرار دارند که می توان به تأثیر جنگ های داخلی بر معیشت و حقوق کودکان اشاره کرد. اما با وجود اهمیت حقوق کودکان در خاورمیانه ، به نظر می رسد که تأثیر جنگهای داخلی در بعضی  کشورها، به خصوص در خاورمیانه، به شکل جدی تری حقوق کودکان را از خویش متأثر نموده است. در این راستا، این مقاله  با یک رویکرد جامع، به دنبال بررسی اوضاع کودکان در صفوف گروهک هایی است که تحت نامهای گوناگون از کودکان زیر سن قانونی سو استفاده می کنند که تبعات آن برای جامعه و خانواده بیشتر است.

حقوق جنگ و مصونیت غیرنظامیان امروزه از جمله روندها و مفاهیم مهم در عرصه روابط بین الملل محسوب می شود. در این راستا، هر چند که در نظام کنونی بین المللی درگیری های مسلحانه به خصوص درگیری های داخلی یکی از پویش های غالب در عرصه روابط بین الملل محسوب می شود، اما قربانی شدن غیرنظامیان در جنگها، به خصوص جنگهای داخلی، و جنگ های خاورمیانه به امری عادی محسوب می شود که در اینجا ما شاهد رفتار دودستگی هستیم.

درگیریها در جنگ اوکراین در سرلوحه نهادهای بشری و دول غربی و آمریکایی بودند اما همان رفتار امروزه برای کودکان غزه و کودکان کرد مد نظر نیست که ما شاهد رفتار متفاوتی از طرف مدافعان حقوق بشری هستیم. بنا به قواعد منشور ملل متحد کودکان نباید در جنگها شرکت و یا بکار برده شوند اما گروهک تروریستی پ.ک.ک/پژاک و نهادهای وابسته به آن در پشت درهای بسته کودکان کرد می ربایند و از آنها در جنگ ها بکار می برند.

سازمانهای حقوق بشری و سازمانهای بین المللی بخصوص در اروپا هر سال به شمال سوریه می آیند و با سران پ.ک.ک دیدار و پروتکل هایی امضا می کنند. با اینکه خودشان می دانند که پ.ک.ک از کودکان کرد در جنگ ها بکار می برند سکوت می کنند. همانگونه که دنیا امروزه شاهد قتل عام هزاران کودک فلسطینی هستند و اما سکوت می کنند.

در واقع در می یابیم که حقوق بشر و نهادهایش نیز با سیاست درآمیخته شده و دستپاچه سیاست غربی ها شده است. آن چیزی که در منشور سازمان ملل از حقوق کودکان نامبرده شده برای کودکان کرد و فلسطین نیست که این برخورد  در رفتارشان کاملا هویدا است. نباید بیشتر دورتر برویم. تنها با نگاه کردن به سیاست پ.ک.ک مشاهده می کنیم که بیشتر افراد کشته شده زیر ۱۵ سال هستند و به سن قانونی نرسیده اند. بجای اینکه در کلاس درس باشند در تپه ها نگهبانی می دهند و بیشترشان سیگاری و نهایتا معتاد می شوند. در واقع، کودکان به دلیل آسیب پذیربودن بیشتر در جنگها بزرگترین ضربه را می خورند. زیرا قرارگرفتن آنها در محیط های جنگی روح و روان آنها را مختل می کند.

در نتیجه سیاست های نابجا و بی رویه پ.ک.ک و اصرار بر جنگ طلبی بخصوص در ترکیه و سوریه و عراق کودکان زندگیشان تباه شده و رویاهای آنها بر باد رفته است. و پ.ک.ک با سیاست های خرابکارانه اش تنها در شهر وان صدها مدرسه را به اتش کشاند و ودهها عابر بانک و مراکز بهداشتی را نیز به اتش زد و دهها پل را تخریب کرد.

سوال اینجاست در این مدرسه ها کودکان شهر انکارا و استانبول که درس نمی خوانند؛ بلکه این کودکان کردها بودند که درس می خواندند و هر کدام برای خود یک رویایی در سر داشتند. تخریب یک خانه بهداشت در یک روستای دور افتاده برای یک گروهک چه قدر برتری نظامی دارد؟! در نتیجه سیاست ملیتاریسم پ.ک.ک درشمال سوریه در شهر عفرین بیش از ده هزار کودک آواره شدند که عده ای به اروپا مهاجرت کردند و جان باختند. درروستاهای شمال عراق صدها روستا تخلیه شدند و به شهرها روی آوردند که بیشترین ضربه به کودکان وارد شد و از ادامه تحصیل بازماندند. در ترکیه در شهرهای وان، حکاری، شرناخ و … صدها مدرسه به آتش کشیده شدند و صدها معلم توسط پ.ک.ک کشته شدند و باز هم بیشترین ضربه به کودکان وارد  شد و از ادامه تحصیل بازماندند و روانه کارهای کاذب شدند. کودکان آواره در مقایسه با بزرگسالان  به دلیل آسیب پذیری خود با خطرات جسمی و روحی بیشتری مواجه می شوند که حمایت ویژه ای را طلب می کند. مشکل کمبود مواد غذایی، مسکن، بیماری های مسری و غیرمسری، جدایی از خانواده، سربازی اجباری و حتی سوء استفاده های جنسی و قطع تحصیلات از جمله عواملی هستند که رشد جسمی و روحی آنان را با مشکلاتی روبه رو می سازد. حتی در اردوگاه ها نیز به دلیل شرایط نامناسب بهداشتی، تعارضات فرهنگی بین ساکنان اردوگاه، کمبود مواد غذایی و غیره شرایط آوارگان و به ویژه کودکان با شرایط طبیعی بسیار فاصله دارد. به طور کلی جابه جایی و آوارگی کودکان علاوه بر نتایج جسمی و روحی، عواقب آموزشی و تربیتی را نیز به دنبال دارد.