رئیس مشترک شورای رهبری پ.ک.ک در سخنانی اعلام کرد که دیگر مشکل کردهای ترکیه با مبارزه مسلحانه حل نخواهد شد.

انجمن بی تاوان آذربایجان غربی  به نقل از خبرگزاری دوغان، جمیل بایک، رئیس مشترک شورای رهبری پ.ک.ک در اظهاراتی به ارزیابی آخرین تحولات روند مذاکرات و مسئله دولت اسلامی عراق و شام پرداخته و عنوان کرد: مسئله کردها در ترکیه با مبارزه مسلحانه پیش نخواهد رفت. ما نیز خواهان حل و فصل سیاسی این مسئله و از راه مذاکراه هستیم. برای این کار ۱۰ ماده مذکور در بیانیه مشترک موجود است. این ۱۰ ماده تنها برای حل و فصل مسئله کردها نیست بلکه دموکراتیزه کردن تمام ترکیه راهم دنبال می کند. برای آغاز مذاکرات و همچنین عملی کردن این ۱۰ ماده باید هیئت ناظر در روند مذاکرات تشکیل شود و همچنین به موازات آن نیز کمیسیونی در پارلمان ترکیه تشکیل شود تا بر روند مذاکرات از نزدیک نظارت داشته باشد. این مسائل هم خواسته ما و هم خواسته عبدالله اوجالان است.

وی در ادامه اظهارات خود با اشاره به این که در صورت این که موارد ذکر شده از جانب حکومت ترکیه اجرا شود؛ پ.ک.ک نیز کنگره خلع سلاح خود را آغاز خواهد کرد، افزود: ما از عبدالله اوجالان و روندی که وی طراحی کرده است حمایت می کنیم. این حمایت خود را به صورت شفاف نیز نشان داده ایم. اگر حکومت ترکیه در جبهه خود اقدامات لازم را اتخاذ کند؛ ما آماده هستیم همین امروز به مبارزه مسلحانه خود خاتمه دهیم. این موضوع را بارها عنوان کرده ایم. پ.ک.ک با اقدامات اخیر خود نشان داده است که دیگر مسئله کردهای ترکیه نه با مبارزات مسلحانه بلکه با مجادله سیاسی حل و فصل خواهد شد. حکومت باید مکانیزم های این موضوع را فراهم کند.

بایک در ادامه با اشاره به خلع سلاح کامل پ.ک.ک عنوان کرد: با توجه به وضعیت موجود در خاورمیانه و حملاتی که از جانب دولت اسلامی عراق و شام (داعش) به کردهای منطقه وجود دارد؛ درخواست خلع سلاح آنان به معنی کشتار کردها است. کردها این موضوع را به هیچ عنوان قبول نخواهند کرد. درخواست خلع سلاح کامل پ.ک.ک یک درخواست غیرمنطقی و ناعادلانه است. این درخواست به هیچ عنوان نمی تواند ابعاد سیاسی درست و اخلاقی داشته باشد. مسئله اصلی در روند مذاکرات سلاح نیست. اگر پ.ک.ک تا کنون مسلح باقی مانده است و به مبارزات مسلحانه خود ادامه داده است این موضوع از خواسته کردها برای جنگ و درگیری نشات نگرفته است. زیرا حکومت های سابق ترکیه تا کنون به کردها اجازه هیچ گونه اظهار نظر، شانس ورود به سیاست و زمینه های لازم برای دستیابی به حقوق خود را نداده بودند. کردها برای حفظ موجودیت خود به مبارزات مسلحانه روی آورده اند و دیگر خواهان خاتمه دادن به این روند هستند.