انجمن بی تاوان : اگر پژاک هرگونه آشوب و اغتشاش را نشان دموکراتیک بودن می‌داند چرا خود به هیچ طرز فکر و رفتار بغیراز خود اجازه نمی‌دهد و با وحشتناکترین شیوه سرکوب می‌کند؟ آیا کسی در این فرقه حق دارد حتی یک انتقاد کوچک از اوجالان داشته باشد؟
کومله : پژاک ایرانی نیست
۱۱- پ ک ک. پژاک، هر دو یکی است. فرقه پژاک – به سرکردگی عبدالرحمن حاج احمدی – در سال ۲۰۰۳ زیر چتر پ ک ک تاسیس شد. گرچه همیشه ادعا کرده اند که جدای از همدیگرند و هیچ ارتباطی با هم ندارند اما تمامی شواهد خلاف این امررا ثابت می کند. دلایلی متعددی برای این وجود دارد:
تمامی اعضای هر دو فرقه، بر این واقعیت صحه گذاشته اند که هر دو فرقه یکی است و تبادل اعضا در میان این دو امری متداول.
در سال ۲۰۰۳ پژاک به صورت شاخه ای از پ ک ک با هدف ایجاد خشونت و ترویج ترور در کردستان ایران تاسیس شد و تمامی اسناد و مدارک و بیانیه های این فرقه نشان می دهد که اعضای اولیه تشکیل دهنده آن همان اعضای پ ک ک و بیشتر از کردهای ایرانی می باشند.
پژاک و پ ک ک همیشه بر شخص اوجالان به عنوان رهبر مطلق و بلامنازع خود تاکید داشته و دارند. پژاک و پ ک ک ،یک فرقه با دو نام متفاوت اند. علی رغم ادعای فرقه پژاک و چتر حامی اش پ ک ک به رهبری عبدالله اوجالان که همیشه با بوق و کرنا اعلام آتش بس می کنند، خود را طرفدار دموکراسی و آزادی مردم کرد می دانند، هر روز شاهد خشونت و ترور توسط این فرقه هستیم که بعد خود رسما مسئولیت آن را برعهده می گیرند و پژاک و پ ک ک مخل امنیت مردم کرد شده اند
اخاذی از مردم یکی از کارهای متداول است
تامین دارایی پژاک از کمیته مرکزی بودجه و دارایی پ.ک.ک صورت می گیرد. هرکدام از احزاب هر چقدر درآمد ماهیانه داشته باشند باید در نشست کمیته‌ی مرکزی بودجه و دارایی تحویل داده و آنان بودجه ماهانه‌ی گروه را مشخص و تحویل دهند. وابستگی فکری، سیاسی، مالی. لجستیک به پ.ک.ک آیا نشانه استقلال پژاک است؟
پ.ک.ک ، سرمجموعه و صاحب این گروه‌هاست، که پژاک یکی از آنهاست و هیچ کاری بدون اطلاع و دستور او عملی نخواهد شد.
جابه‌جایی اعضا در بین هردو گروه. معمولا افراد جذب شده مستقیما در کمپ‌های HPG ( شاخه‌ی نظامی پ.ک.ک ) آموزش می‌بینند و بعد از اتمام دوره با مدنظر گرفتن نکات امنیتی، سیاسی و فکری تعدادی را برای کار در پژاک اعزام می‌کنند در واقع سیستم آموزشی واحدی را دارا هستند.
پیروی از یک شخص بعنوان رهبر واحد. این در حالیست که پژاک و پ.ک.ک هردو خود را دو حزب مجزا از هم می‌دانند که تنها با همدیگر همکاری دارند؛ آیا دو حزب متفاوت، یک شخص را بعنوان رهبر خود قبول دارند؟
ایدئولوژی مارکسیست – لنینیستی – ریشه‌ی فکری و کاری پژاک و پ.ک.ک – که خود آن را ایدئولوژی آپوچیتی می‌نامند.
اساسنامه و برنامه کاری همسان بر مبنای کنفدرالیزم دموکراتیک. (ارائه شده از جانب اوجالان بعنوان خط مشی فکری تمامیه احزاب منشعب از پ.ک.ک. و پژاک هم بدون هیچ کم و کاستی خواهان اجرای آن در ایران است. یعنی استراتژی سیاسی هردو براساس اجرای سیستم کنفدرالیزم دموکراتیک در هر چهار بخش کردستان و کردهای عراق که پرسیدند: اوجالان که سالها با جمهوری اسلامی ایران همکاری کرد، کمک سازمان امنیت سوریه بود و علیه صدام حسین گلوله ای شلیک نکرد، چگونه می تواند مدعی ۴ کردستان باشد ؟) و من کرد ایرانی، چرا باید دنبال و پیرو اوجالان باشم ؟
