جاناتان رندل، خبرنگار آمریکایی، در صفحه ۳۰۷ کتاب خود به نام «با این رسوایی چه بخشایشی/ تحلیل اوضاع سیاسی کردستان» در مورد گفتگوی حضوری خود با عبدالله اوجالان می‌نویسد:
آپو بی آن که اثری از تظاهر در کلامش مشهود باشد گفت: «من نیرومندترین مرد کردستان و یک پیامبر هستم». وی مدعی بود حزبش مهم‌ترین و در معنا تنها حزب راستین مردم کرد است. زیرا به چیزی کمتر از استقلال قانع نیست و دِینی هم به هیچ قدرت خارجی ندارد.
نویسنده در ادامه می‌نویسد: «آپو فراموش کرده بود حتی در لحظه‌ای که این سخنان را بر زبان می‌آورد تحت حمایت و حفاظت سوریه به عنوان یک قدرت خارجی قرار دارد و جمیل اسد برادر حافظ اسد مسئول مستقیم حمایت از پ.ک.ک است».
جاناتان رندل می‌گوید: «من به صورت ندانسته درباره این که آیا زن گرفته است یا نه و اگر گرفته زنش چه نقشی در حزب دارد، بر نقطه حساس‌تری انگشت گذاشتم. از این پرسش منظور خاصی نداشتم. چون در مورد جایگاه زن حرف می‌زد و همه ملازمانش نیز دختران جوان بودند. او در جواب خطابه‌ای بلند و خشم‌آمیز و نامفهوم ارائه کرد. احساس کردم به بیماری پارانویا مبتلاست و واقعیت این که مطمئن نبودم در معرض خطر نیستم، چون خیلی خشمگین شده بود».
خبرنگار آمریکایی خاطرنشان می‌سازد: «این مرد کوتاه و ستبر با آن چشمان سیاه، آن موی سر و سبیل سیاه، قیافه استالین را به ذهن تداعی می‌کرد که کیش پرستش شخصیتش را با آن همه تبلیغات و ظرافت و مهارت هنری در اذهان جای انداخته بود.»
نویسنده در بخش دیگر در ادامه می‌نویسد: «پ.ک.ک از شدت سرکوب نیروهای امنیتی ترکیه نیز نگرانی و تشویش ابراز نمی‌کرد. با گذشت هر سال جنگ پ.ک.ک شکل زشت‌تر و تنفرانگیزتری به خود می‌گرفت. تنها در نخستین دهه جنگ بیش از ۱۶ هزار کرد بر اثر حملات آن جان باختند».
بایستی در راستای اظهارات اوجالان در مورد استقلال گفت، وی بارها در پیام‌های خود خطاب به پ.ک.ک اعلام کرده هر کسی در راستای تجزیه ترکیه گام بردارد، خائن است.
