به گزارش انجمن بی تاوان، خانواده هایی که با فرار از آزار و شکنجه پ.ک.ک به ترکیه پناهنده شده اند، مجبور می شوند با کار مشترک HDP-PKK به منطقه ترور بازگردند. دومین خطری که در انتظار خانواده هایی است که با وجود همه تلاش ها نمی توان آنها را متقاعد کرد این است که فرزندان آنها فریب خورده و به PKK-PYD تحویل داده شوند. وکیل مصطفی شیهو که از عین العرب در شانلی اورفا پناه گرفته است، گفت که تا کنون بیش از ۷۰ کودک از خانواده های خود جدا و به یک سازمان تروریستی منتقل شده اند. یکی از نام هایی که معادلات منطقه ای را به دقت دنبال می کند، Assoc Adem Palabıyik این اطلاعات را به اشتراک گذاشت که فعالیت های شدید اطلاعات نادرست علیه ترکیه به ویژه در مورد خانواده های کرد تبار وجود دارد و آوارگان کرد مجبور می شوند با فریب و تهدید به PKK-PYD بپیوندند.
ادم پالابیک با بیان اینکه متوجه فعالیت های جذب نیرو برای پ.ک.ک در استان های جنوب شرقی شده است که در چارچوب پروژه ای که برای TÜBİTAK تهیه شده است، گفت: در حال تحقیق بودم که آیا بین مهاجرت، پناهندگی و تکدی گری ارتباط جامعه شناختی وجود دارد یا خیر. من با مهاجران سوری زیادی در استان های وان، بیتلیس و موش ملاقات کردم. در کل دیدم که از رویکرد دولت ترکیه راضی هستند. با این حال، مهاجران کرد تبار، در حالی که کسی به آنها کمک می کند، «دولت شما را از اینجا بیرون می کند. او به ما گفت که گفته است “بیایید شما را از قبل به منطقه پ.ک.ک ببریم”. وقتی در زمینه پیشینه این گفتمان تحقیق کردم، تبلیغات سیاهی را دیدم که علیه برادران کرد ما انجام می شود. آنها سعی دارند با تغییر روش ها و استفاده از دستگاه HDP افت قدرت سازمان را جبران کنند.
پالابیک تحریکی را که در زمین شاهد بود اینگونه توصیف کرد:
افرادی که توسط اداره HDP منصوب می شوند ابتدا خانواده های هدف (کرد) را مشخص می کنند. سپس کمک و راه های مشابه برای جلب همدردی آنها تلاش می شود. وقتی کمی فاصله گرفته می شود، اولاً در نگاه برادران مهاجر کردستان ما یک تلقی منفی از دولت ایجاد می شود. پس از آن، آنها تلاش می کنند تا این خانواده ها را به سازمان های تروریستی PYD-YPG ملحق کنند. در صحبت هایم به خانواده هایی با اصالت عرب و ترکمن نیز برخورد کردم اما آنها عنوان کردند که هیچکس با چنین پیشنهادی به سراغ آنها نیامده است. این وضعیت به وضوح نشان داد که HDP گزینشی بوده و با چه کسی می خواهد تماس بگیرد.
خانواده هایی که نمی توانند متقاعد شوند که برگردند با ترجمه سخنرانی های اومیت اوزداغ و دیگران تحریک می شوند. پیشنهاد می شود که قیام بزرگی علیه مهاجران آغاز شود، کردها هدف ویژه ای هستند و دولت فقط از ترکمن ها و عرب ها محافظت می کند و به آنها رسیدگی نمی کند. حتی ماجرا را تا اخراج ارامنه پیش می برند. به طور خلاصه، گفته می شود که یا به PKK-PYD می پیوندد یا شورش را آغاز می کند. آنها به ویژه از بحث مهاجرت اخیر به عنوان یک سلاح استفاده می کنند.»
آیتکین یلماز که کودک آزاری سازمان تروریستی را در کتاب خود با عنوان «آنها فقط بچه بودند» به تفصیل توصیف می کند، گفت: «این در فلسفه تأسیس پ.ک.ک است. آنها کشته شدگان کودکان ۱۳ تا ۱۴ ساله را که تقریبا هر روز به زور از خانواده هایشان ربودند، به عنوان شهید شریک می شوند. همه نهادها و سازمان ها از جمله سازمان ملل و سازمان های حقوق بشر غربی نظاره گر این ننگ هستند.