انجمن بی تاوان :حزب عدالت و توسعه، به عنوان موتور زمان، که به نام «جمهوری دوم» نیز شناخته می شود، در نتیجه بحران رژیم کمالیستی دولت ترکیه ایجاد و توسعه یافت. زمانی که حزب عدالت و توسعه در انتخابات ۳ مارس ۲۰۰۲ پیروز شد، هیچ کس انتظار نداشت که حزب عدالت و توسعه چنین تغییری را در سیستم حکومتی کشور ایجاد کند.
خود حزب عدالت و توسعه بدون اینکه بداند این روند به کجا می رود، فقط بر موانعی که بر سر راهش قرار داشت غلبه میکرد و به راهش ادامه می داد. اما حزب عدالت و توسعه در حین انجام کار خود همکاران و دوستانی داشت و همکاران آنها بسیار قوی بودند.
جنبش فتح الله گولن یکی از احزابی بود که می خواست جمهوری اول را تغییر دهد و آن را لیبرال کند. البته پ ک ک نیز از این پروژه تغییر حمایت می کرد.
پ ک ک از حزب عدالت و توسعه در سیاست داخلی ترکیه حمایت می کرد
بین سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۱۴، پ‌ک‌ک تقریباً از هر قدمی که AKP می‌خواست بردارد، حمایت کرد. در جریان انتخابات ریاست جمهوری، پ ک ک با اعلام آتش بس از حزب عدالت و توسعه حمایت کرد. هنگامی که قاضی دیوان عالی در ۱۴ مارس ۲۰۰۸ پرونده ای را علیه حزب عدالت و توسعه باز کرد، پ.ک.ک بار دیگر به شدت از حزب عدالت و توسعه حمایت کرد. در جریان همه پرسی قانون اساسی ۱۲ سپتامبر ۲۰۱۰، پ.ک.ک دوباره آشکارا برای حزب عدالت و توسعه آراء جمع آوری کرد. پ.ک.ک همچنین از حزب عدالت و توسعه در روند ارگنه کون حمایت کامل کرد.
پ.ک.ک به همین جا بسنده نکرد، بلکه تمام مخالفان حزب عدالت و توسعه را رقیب خود می دانست و برای انحلال آنها با حزب عدالت و توسعه همکاری می کرد. جنبش گولن یکی از این نمونه ها بود.
عبدالله اوجالانمی گفت : جماعت فتح الاه گولن یک دولت موازی را اداره می کند
پس از همه پرسی حزب عدالت و توسعه در مورد قانون اساسی ترکیه در سال ۲۰۱۰، پروژه کنترل حاکمیت سریعتر و جدی تر پیش رفت. از آن زمان، بین آنها و شرکایشان شکاف ایجاد شد و جدایی آغاز شد. اختلافات بین جنبش گولن و حزب عدالت و توسعه عمیق تر شده است. با تعطیلی مدارس خصوصی توسط حزب عدالت و توسعه، روابط دو طرف با مشکل جدی مواجه شد و جنگ آنها آشکارا در رسانه ها آغاز شد.
در آن زمان رسانه‌های پ‌ک‌ک از حزب عدالت و توسعه علیه «گولنچی‌ها» حمایت می کردند.
در شهر آمد(دیاربکر)، نهادهای جنبش گولن بدنام شدند و برخی از اعضای آن افشا شدند. در رسانه‌ها، جنبش گولن منشأ تمام شرارت‌هایی بود که علیه دولت مرتکب شده بود. شبکه های تلویزیونی پ ک ک مستقر در اروپا عملیات خود را علیه فتح الله گولن آغاز کردند.
اوجالان در زندان امرالی نقش مشاور مخفی حزب عدالت و توسعه را بازی می کرد. در واقع، عبدالله اوجالان اولین کسی بود که به گولنیست ها گفت که آنها “دولت های موازی” هستند. سه ماه پس از اوجالان، اردوغان گفت که یک “دولت موازی” در داخل کشور وجود دارد. اوجالان گفت: “دولت موازی توسط گروه گولن اداره می شود و آنها می خواهند ترکیه را به هرج و مرج بکشانند.” در واقع اوجالان از نارسایی های مقامات امنیتی در کردستان ترکیه به دولت ترکیه شکایت کرد. اوجالان گفت: «گروه گولن بدون هیچ ترسی عمل می‌کند و بیشتر افسران پلیس از اعضای گروه گولن هستند و اداره‌های امنیتی شهر آمد و سرت نیز در یک طرح ویژه قرار دارند».
سرچشمه همه بدی های آن زمان گروه گولن بود و فعلی حزب عدالت و توسعه
پس از سال ۲۰۱۰، اوجالان و پ.ک.ک گروه گولن را مسئول تمام بلایایی که دولت ترکیه بر سر کردها می آورد، مقصر دانستند. همانطور که پ‌ک‌ک امروز حزب عدالت و توسعه را مسئول تمام خصومت‌های دولت ترکیه علیه کردستان می‌داند، در آن زمان جنبش گولن را نیز مقصر می‌دانست. در آن زمان پ‌ک‌ک به کردها گفت: «اگر این دولت موازی و پلیس آن ناپدید شوند، دموکراسی برقرار خواهد شد و مشکل کردها حل خواهد شد».
مصطفی کاراسو، یکی از رهبران KCK، ادعا کرد که “گروه گولن می خواهد حزب عدالت و توسعه را به یک نیروی فاشیستی تبدیل کند”. از آنجایی که فتح اللهی ها بسیار کثیف هستند و شخصیت فاشیستی دارند، می خواهند یک Kesk Ergenekon بر اساس الگوی خود بسازند. (۱۷/۱۲/۲۰۱۴)

ادامه دارد…