انجمن بی تاوان : زنان مظلوم ترین موجودات در طول تاریخ تاکنون هستند و شکی نیست که رژیم مردسالار با تمام حقوق و آزادی های زنان به شدت مخالفت کرده و آنها را سرکوب کرده است.
در واقع ظلم و ستم به زن در طول تاریخ با هزاران کتاب ختم نمی شود، این تنها مسئولین نیستند که در ظلم به زنان سهیم بوده اند، بلکه، فرهنگ و جهالت نیز نقش عمده ای در بردگی و ثانویه انداختن زنان داشته اند. آنها را وسیله ارضای میل جنسی مردان تلقی می کنند و فیلسوفان و اندیشمندان نیز در تنگ کردن زنجیره بردگی علیه زنان نقش داشته اند.
از افلاطون گرفته تا نیچه و شوپنهاور به شدت مخالف هرگونه آزادی و حقوق زنان بودند.
افلاطون بر این باور بود که در جمهوری او جای دو نفر، زن و شاعر نیست، زیرا آنها برای جنگ مفید نیستند، زنان جهان ضعیف هستند، جز مادرم، زیرا من از او می ترسم.
نگاه به زن به عنوان کالا و ابزاری برای سرکوب میل مردان به تربیت فرزند هنوز در بسیاری از کشورهای جهان وجود دارد و این گونه است که به زن و حقوق او به زندگی و راه حل علاوه بر مسئله ناموس که در جوامع قبیله ای و عقب مانده، زن افتخار خانواده است و هرگونه رابطه خارج از ازدواج، دفاع و افشاگری به نام شکستن ناموس کشته می شود.
در جامعه کردی که حامل دین و فرهنگ قبیله ای است، بحث ناموس و مردانگی در راس قرار دارد.

در طول چندین سال اعلام موجودیت گروه تروریستی پ.ک.ک، پژاک ، کومله و …، بیش از ۲۰۰۰۰ زن به انحاء مختلف کشته شده اند. صدها زن مورد تجاوز جنسی قرار گرفته و صدها زن دیگر مورد استثمار قرار گرفته اند.

تاریخچه خشونت رهبران گروهک های تروریستی کردی و بستگان آنها علیه زنان همچنان ادامه دارد و آنها هر روز اعمال جدیدی به تاریخ سیاه خود اضافه می کنند. این ها زنان را با تحت تاثیر قرار دادن شعارهای ناسیونالیستی پوچ و فریب آن ها با وعده آزادی و رهایی از قید و بند های خانواده سنتی کردی به کوهستان ها می کشانند که نتیجه ای جز آوارگی و کشته شدن در پی ندارد.