انجمن بی تاوان آذربایجان غربی :گروهک ضد مردمی و تروریستی پژاک تاکنون اقدامات تروریستی بسیاری را علیه مردم کرد منطقه انجام داده و جنایات بیشماری را مرتکب شده است که به بخشهایی از آن اشاره میشود.
۱- ترانزیت مواد مخدر: این گروهک مهمترین و بلکه تنها ترانزیتکننده سازماندهی شده مواد مخدر در این منطقه است. انحصار فعالیت مواد مخدر این گروهک بهگونهای است که اگر فرد یا گروهی بهطور مجزا و مستقل از این گروه به این کار مبادرت ورزد، به سرعت وارد عمل شده و با وی تسویه حساب کرده و از مقابل خود برمیدارند. ترانزیت مواد مخدر با اهداف مالی و نیز به فساد کشاندن جوانان صورت میگیرد. کشورهای ایران و ترکیه همکاریهای مشترکی را برای مبارزه با این اقدام پژاک انجام میدهند. در بهمن ۱۳۸۷ فرمانده پلیس مبارزه با مواد مخدر جمهوری اسلامی ایران که به همراه هیئت نیروی انتظامی در آنکارا حضور داشت، در دیدار با “احمد پک” رئیس دایره مبارزه با قاچاق و جرایم سازمانیافته ترکیه، این مطلب را عنوان کرد که قاچاق موادمخدر، عمدهترین منبع تأمین مالی سازمانهای تروریستی پ.ک.ک و پژاک است. وی با اشاره به مبارزه مستمر جمهوری اسلامی ایران با سوداگران مرگ، هدف خود را از دیدار از ترکیه، توسعه همکاریهای دوجانبه در زمینه مبارزه با موادمخدر خواند. مواد مخدر منبع عمده مالی پ.ک.ک و پژاک است. به طور کلی سازمانهای تروریستی بر دو پایه استوارند: مبنای ایدئولوژیکی – سیاسی و دومی قدرت اقتصادی. آنها برای خرید اسلحه، مواد منفجره و نیازهای روزانه خود به پول نیاز دارند. در بین روشهای درآمدزایی، قاچاق مواد مخدر بهترین آنهاست. یکی از مهمترین مناطق حوزه پخش مواد برای پ.ک.ک اروپا میباشد که ۸۰ در صد پخش را در آن بر عهده دارد. در حال حاضر، پ.ک.ک به یکی از اربابان واقعی مواد مخدر تبدیل شده است که در میان هلال طلایی (از پاکستان، افغانستان، ایران و ترکیه) تا اروپا رقیبی ندارد. هزاران عامل پ.ک.ک در اروپا شبکه بزرگ پخش مواد مخدر را بر عهده دارند. به گزارش اینترپل (پلیس بینالملل) در سال ۱۹۹۲ پ.ک.ک ۸۰ درصد کنترل مواد مخدر اروپا را در دست داشت. پژاک نیز به عنوان شاخه ایرانی پ.ک.ک نقش اساسی را به ویژه در مرزهای ایران ایفا میکند. در گزارشهای سالانه پلیس بینالملل (اینترپل) چنین آمده است: ” بین ۶۰ الی ۷۰ درصد مواد مخدر وارده به اروپا از طریق استانبول انجام میشود. ۱۷۸ تشکیلات کردی تحت کنترل پ.ک.ک و پژاک بهطور مستقیم در ترانزیت مواد مخدر دخالت دارند. دادستان کل آلمان نیز در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت: «۸۰ درصد مواد مخدر مصرفی در آلمان توسط اعضای پ.ک.ک و پژاک تأمین میشود». بسیاری از اعضای دستگیر شده فرقههای پژاک و پ.ک.ک نیز در بازجوییها به این نکته اعتراف کردهاند که درآمد حاصل از مواد مخدر را برای تأمین هزینههای فرقههای خود صرف میکنند. این فرقهها ادعای بهاصطلاح “مبارزه” برای کردها را میکنند اما با نگاهی به این گزارشها، ماهیت واقعی آنها مشخص میگردد. در گزارشی، سایت وزارت دفاع انگلیس نیز بر لزوم برخورد قاطع با فرقه پژاک برای جلوگیری از ترانزیت و پخش مواد مخدر تأکید کرده است. در این دو فرقه واحد “گمرک” وظیفه دارد در نقاط مرزی و محل تردد قاچاقچیان مواد مخدر، مستقر شود و تضمین ترانزیت مواد مخدر را برعهده بگیرد، یعنی نگهبانی دهد تا قاچاقچیان عبور کنند در حالی که از قبل با قاچاقچیان هماهنگ هستند. هنگامی که محموله به نقطه مرزی محل عبور میرسد واحد گمرک پس از ارزیابی و بازرسی، متناسب با ارزش و میزان بار، به صورت علنی “حق گمرک” دریافت میکند. کردهای مناطق مرزی از این موضوع مطلع هستند. بدینترتیب ترانزیت مواد مخدر از طریق عوامل پ.ک.ک در ترکیه ادامه مییابد تا به اروپا برسد. عوامل این فرقه در اروپا – بهویژه در میان کردهای آلمان و بلژیک- وظیفه فروش مواد به اروپاییها را بر عهده دارند. گزارشهای متعدد پلیس کشورهای اروپایی مؤید این مطلب است. پول حاصل از این راه، منبع اصلی درآمد فرقه پژاک است. حتی گاه بعضی از اعضا با سرقت پولهای کلان فرار میکنند
۲- قاچاق گسترده مشروبات الکلی: بنابر اعلام مراجع رسمی کشور، بیش از ۸۰ درصد مشروبات الکلی وارد شده به کشور با کمک یا دخالت مستقیم این گروهک صورت میگیرد. گروهک در یک اقدام کاملاً هماهنگ با کشورهای اروپایی و امریکاییها و عوامل آنها در داخل کشور و با هدف تخریب باورهای دینی و ایمانی جوانان این مرز و بوم، مشروبات الکلی دپو شده در خنیره و دیگر مناطق شمال عراق را تا شهرهای مرزی کشور جمهوری اسلامی ایران اسکورت کرده و به شهرهای مرکزی کشور میرساند.
۳- قاچاق انسان: گروهک در قبال دریافت مبالغ هنگفت در خروج غیر مجاز مرزیِ اتباع ایرانی یا اتباع کشورهای افغانستان و پاکستان نقش دارد. پژاک با وعده کار در شمال عراق یا کشورهای اروپایی بهطور گسترده به قاچاق انسان در این منطقه میپردازد.
۴- قاچاق سلاح و مهمات: گروهک با کمک و پشتیبانی امریکاییها و با همکاری منافقین، انواع سلاح، مهمات و دیگر تجهیزات نظامی را با هدف ناامن ساختن شهرهای کشور به ویژه تهران و شهرهای بزرگ وارد کشور میکند. دستگیرشدگان در فتنه ۸۸ و سلاح و مهمات بهدست آمده در این فتنه و اعترافات دستگیرشدگان، نقش این گروهک در قاچاق سلاح و مهمات را به خوبی آشکار ساخت .
۵- ایجاد ناامنی در منطقه: انفجار و تلهگذاری در مسیر انسانهای بیگناه، حمله به اعضای بسیج، نیروهای نظامی و انتظامی و پاسگاههای مرزی که مسئول حفظ آرامش و امنیت در کشورند. همچنین حمله به پاسگاههای پلیس و راهنمایی و رانندگی که مسئول حفظ نظم و سهولت آمد و شد در شهرها و جادههای کشورند، یا حمله به سایر کارمندان دولت که مشغول جادهسازی، عمران و آبادانی و خدماترسانی به مردم هستند، همه و همه تنها بخشی از جنایات این گروهک است که از بدو پیدایش آن تاکنون بارها در گوشه و کنار این منطقه اتفاق افتاده است . برای نمونه در جریان وقوع حادثه تروریستی ساعت ۲ بامداد روز ۱۳ فروردین ماه ۱۳۹۰ در نقطه صفر مرزی شهرستان مریوان با کشور عراق افراد مسلح به پاسگاه مرزی واقع در روستای سیاناو نزدیکی روستای کانیکبود این شهرستان حمله کردند که در این حادثه شش نفر شهید و زخمی شدند. بر روی سلاحهای باقیمانده در منطقه نشانهای گروهک پژاک نقش بسته بود. پیش از این نیز از چهارم تا سیزدهم فروردین ماه چهار اقدام تروریستی در استان کردستان روی داده بود که طی آن شش نفر از پرسنل انتظامی و مرزبانی کردستان شهید و نزدیک به ۱۰ نفر نیز در این حوادث زخمی شدند. همچنین در جریان حمله شبانه گروهک تروریستی پژاک در ۵ مرداد ۱۳۹۰ به پایگاه بسیج در روستای سلین از توابع شهرستان سروآباد یک تن از نیروهای بسیجی به شهادت رسید و چهار نفر دیگر نیز در این حادثه زخمی شدند. در جریان حملههای تروریستی گروهک پژاک طی دو هفته پیش نیز یک بسیجی دیگر در شهر سروآباد شهید و با حمله افراد این گروهک یک افسر پلیس راه نیز به شهادت رسید.
۶- تهدید و ضرب و شتم مردم و همکاران نظام: باجگیری و تهدیدات گروهک تروریستی پژاک علیه هموطنانمان بخشی دیگر از جنایات این گروه است. در یکی از این موارد، عناصر گروهک تروریستی پژاک با حضور در روستاهای کردنشین ضمن تهدید اهالی، اعلام داشتند که هر خانوار باید یک نفر را به عنوان سرباز به آن گروهک اعزام و در غیر اینصورت باید جریمه پرداخت کند. گفتنی است بهرغم تبلیغات گسترده گروهک تروریستی مذکور در میان جوانان مناطق کردنشین لیکن به دلیل عدم تمایل جوانان به عضویت در این گروهک، تروریستها با کاهش نیروی انسانی مواجه بوده و از سوی دیگر به دلیل انسداد مرز و برخورد قاطع مأمورین انتظامی با پدیده قاچاق، به دلیل عدم دریافت مبالغی که این گروهک تحت عنوان عوارض گمرکی از قاچاقچیان دریافت میکردند آنان را با مشکل مالی نیز مواجه نموده است . از اینرو، پژاک در روستاها و مناطق دور افتاده که نیروهای نظامی و انتظامی در آنجاها حضور ندارند، با مراجعه به منازل مردم منطقه که به عضویت سپاه و بسیج درآمده و در راستای مقابله با بیگانگان و مزدوران آنها با نظام اسلامی همکاری میکنند، اقدام به ایجاد رعب و وحشت و ضرب و شتم و تهدید آنها نموده از همکاری با نظام و مأموران دولتی باز میدارند .
۷- ترور روحانیت اهل تسنن: تعداد زیادی از ماموستاهای (روحانیون) منطقه به علت عدم همراهی با گروهک، به طرز وحشیانهای به شهادت رسیدهاند که عمق عصبانیت گروهک از مردم و روحانیت و همینطور فاصله مردم و روحانیت با این گروهک مزدور بیگانه را نشان میدهد.
۸- آدمربایی، تجاوز به نوامیس، باجگیری و غارت اموال: ربایش اعضای خانواده همکاران نظام در منطقه و اخاذی برای آزادی وی، قتل و غارت اموال و نوامیس مردم، موضوعی است که بارها در روستاهای مرزی اتفاق میافتد و مردم نجیب و صبور منطقه همواره از تعدیات و ظلم و جنایات این گروهک مزدور، بارها و بارها نالیدهاند.
۹ـ جلوگیری از عمران و آبادانی منطقه: از آنجا که حیات گروهک در ناامنی و عقبماندگی منطقه نهفته است، بنابراین، گروهک با آتشزدن ماشینآلات مهندسی و راهسازی که مشغول خدمات عمرانی و سازندگی در کردستان هستند و تهدید و ضرب و شتم و به شهادت رساندن خدمه آنها سعی دارد مانع از عمران و آبادانی منطقه شده و به این وسیله دستاویزی برای اقدامات ضد مردمی و جنایتکارانه خود داشته باشد.
با وجود این اقدامات، تصمیماتی که در کنگره هفتم این گروهک اتخاذ شد حاکی از مؤثر بودن ضربات نیروهای اطلاعاتی- امنیتی ایران، همچنین بهدست نیاوردن هیچگونه جایگاه مردمی بهخصوص در بین مردم کردستان بود، براین اساس، پژاک در کنگره هفتم با تصویب “جمعیت جوانان” اهداف ذیل را مورد تأکید قرار داد: ۱- سازماندهی و فعالیت سیاسی و تبلیغی اعضا به شکل مستمر؛ ۲- واگذاری وسایل و تجهیزات همچون لپتاپ، موبایل و دوربینهای جاسوسی؛ ۳- اعطای کمکهای مالی و…
مواردی که ذکر شد، تنها فهرستی کوتاه از اقدامات متعدد این گروه جنایتکار در نقاط مختلف کردستان علیه مردم نجیب و شریف کرد میباشد که آسایش را از مردم منطقه سلب و توسعه و عمران در کردستان را با مشکل و کندی مواجه ساخته است.