حزب دموکرات اقلیم کردستان به ریاست بارزانی از این پس پ ک ک را به صورت علنی دشمن مردم کرد می داند و موضع لازم را در قبال آن خواهد گرفت.
انجمن بی تاوان آذربایجان غربی :تاکنون به عناوین مختلف بارزانی را هدف قرار داده اند اما رسانه های وابسته به بارزانی واکنش خاصی نشان نمی دادند. سایت پیامنیر وابسته به بارزانی در پاسخ به رسانه های پ ک ک به قلم علی سلیم پاسخی دندان شکن اما مستند به پ ک ک داده است که کاملا روشنگرایانه است.علی سلیم در اول این مقاله اوجالان را فردی ترسو و کمالیست معرفی می کند و می افزاید : پ ک ک تاکنون آنقدر نسبت به مردم کرد بی احترامی کرده که دیگر از حد وحدود تجاوز نموده است لذا بایستی پاسخی دندان شکن به آن داد تا این فرقه وادار شود از ملت کرد عذرخواهی کند.
وی در این مقاله سرکرده های پ ک ک را افرادی رسوا و بی آبرو و حیا توصیف می کند که برای مقابله با دستاوردهای مردم کرد حاضرند دست به هر کاری بزنند. نویسنده پ ک ک را خشونت طلب معرفی نموده و می گوید اگر واقعا این فرقه برای کردها جنگ می کند تاکنون کدام دستاورد را برای آنها داشته است؟
علی سلیم پ ک ک را سازمانی محصول مشترک ارتش ترکیه و استخبارات آن کشور می داند که با هدف مقابله با روح ملی کرد تاسیس شده است و با دستگاهای مختلف استخباراتی همکاری می کند و این دستگاهها در سطوح مختلف آن نفوذ کرده اند.
نویسنده مقاله می گوید : پ ک ک کودکان ۱۰ الی ۱۵ ساله را فریب داده و با شستشوی مغزی آنها را به میدان جنگ می فرستد. این فر قه حتی به اعضای خود رحم نمی کند و افرادی مانند عثمان اوجالان، نظام الدین تاش، محمد عبدالرحمن،طاهر شرناخی، مسعود حسین، روبار چلی، چکدار حکاری و دهها افراد دیگر از سران و فرماندهان سابق پ ک ک هستند که روح کردی داشتند و متوجه ماهیت پ ک ک شده و از آن فرار کردند.
نویسنده مقاله می گوید تاکنون ۵۱۰۰ عضو پ ک ک به خاطر این موضوع از آن فرار کرده اند. دجله آندوک و همسرش خدیجه عضو شورای مرکزی شاخه نظامی، آمد هه ولیری عضو کمیته سیاسی و مسئول این فرقه در روسیه، زکی بچووک عضو سابق کادک، کسیره ییلدریم همسر اوجالان، ماهر ولات، ملا رشید، هوزان روژهلات عضو سابق شورای مرکزی پژالک و دهها فرد دیگر از جمله این افراد هستند.
در بخشی از این مقاله آمده است : پ ک ک در سال ۲۰۰۵ کمال شاهین عضور کمیته رهبری خود را در شهر سلیمانیه کشت، ناصر سه ر گه وره را در سال ۲۰۰۰ در قندیل به قتل رساند، ابراهیم زه ر را نیز در زاپ در سال ۲۰۱۲ ترور کرد. خلیل کایا جانشین اوجالان نیز در سال ۱۹۸۷ از بین برده شد. هارون سه ر مه زن در سال ۲۰۰۹ در خنیره به قتل رسید. کانی ییلماز و صبری تور در سال ۲۰۰۶ در سلیمانیه به قتل رسیدند. دلبرین در سال ۱۹۹۸ به دستور مصطفی کاراسو از میان برداشته شد.
