انجمن بی تاوان : نتایج انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی ترکیه همچنان در دستور کار قرار دارد. استراتژی انتخاباتی مبتنی بر شکست اردوغان در دور دوم با شکست به پایان رسید. البته نتایج انتخابات برای هر حزب سیاسی منجر به سازماندهی مجدد و بحث های داخلی شد. یکی از این احزاب HDP است.

حزب دمکراتیک خلق در انتخابات ۲ میلیون رای از دست داده بود که انتظار می رفت. HDP به عنوان “ستون ائتلاف ملت” در انتخابات عمل کرد. در حالی که “اتحاد ملت” و “اتحاد جمهوری” فعالیت های انتخاباتی خود را بر اساس دشمنی با کردها انجام می دادند، حزبی به نام کردها صدای این موسیقی فاشیستی شد.

زمانی که کردها تصور می کردند یک نماینده قوی در مجلس داشته باشند، HDP بر انتخابات ریاست جمهوری متمرکز شد. او کسی را برای خود نامزد نکرد، خود را از نظر سیاسی خلع سلاح کرد، کلید مأموریت حزبش را دور انداخت و به جناح فاشیست سپرد.

حزب دمکراتیک خلق یک حزب مبلغ است

نگرش خونین پ.ک.ک نسبت به اردوغان، HDP را غیرسیاسی کرد. خونریزی بین پ.ک.ک و اردوغان کردها را هدف دولت AKP قرار داد. همه کردها با موضع بی معنی پ.ک.ک که به دور از منطق سیاسی بود، مخالفت کردند. فرصت های خونین پ.ک.ک با اردوغان نه تنها HDP را از انجام سیاست باز داشت، بلکه آنها را مجبور به مشارکت در قرارداد مارال آکشنر و اومیت اوزداغ کرد. به عبارت دیگر، قدرت سیاسی کردها در انتخابات بین دو حزب نژادپرست ترکیه باطل شد.

مأموریت و ساختار سازمانی HDP نمی تواند از خود در برابر خود تحمیلی PKK دفاع کند. زیرا HDP یک حزب مبلغ است. تا زمانی که هدف و مأموریت HDP به درستی درک نشود، نمی توانیم وضعیت فعلی را درک کنیم.

حزب دمکراتیک خلق باسک قانونی پروژه ضد کردی است

حزب دمکراتیک خلق پای قانونی پروژه ضد کردی است که اوجالان با کمک دولت ترکیه پیش برده است. گروه‌های فعال ضد کرد (MIT-وزارت کشور و آپو) در امرالی برنامه‌ریزی می‌کردند تا از آشفتگی سیاسی در کردستان جلوگیری کنند و کردها را «مادر و برادر» جمهوری ترکیه کنند.

زمانی که اوجالان در سال ۱۹۹۹ به ترکیه بازگشت، مسئله کردها را تغییر داد. دولت و اوجالان بر سر راه حل «مسأله کرد بدون کردها» توافق کردند. تعیین خط نظری و سیاسی به اوجالان سپرده شد.

اتاق اوجالان به یک کتابخانه منتقل شد و او وظیفه تغییر جهان بینی فکری و DNA ملی کردها را بر عهده گرفت. درست همانطور که ضیا گوکالپ در سال ۱۹۲۰ هویت باستانی خود را انکار کرد، درباره تورانیسم فلسفه زد و با نوشتن «اصول ترکیسم» در ساختن دولت-ملت ترکیه نقش داشت، اوجالان نیز در همین راستا مأموریتی را بر عهده گرفت.

پ‌ک‌ک و سازمان‌های قانونی نقش بزرگی در پروژه ترک‌سازی داشتند و این روند به تدریج توسط BDP و DTP عادی شد. اما موضوع اصلی را به HDP ارجاع دادند. بر اساس این پروژه، همه چپ‌های ترکیه در خیابان‌ها در داخل HDP سازماندهی شده بودند، به جز وفاداران کرد و کردستان ترکیه ، نمایندگان همه احزاب سیاسی و گروه‌های جامعه مدنی خود را در HDP نمایندگی می‌کردند. پروژه HDP، که آپو آن را «دختر ۲۰ ساله من» نامید، اساساً پروژه ای بود برای پاک کردن افکار کرد و کردستان از جنبه سیاسی قانونی. مفهومی که کردها در قلمرو کردستان به کار می بردند «ترک های کرد محور» بود.

وزیر دادگستری وقت بشیر آتالای به کردها مژده پیمان ضد کردی را داد که اوجالان برای دولت بسته بود. امرالی، MIT و وزارت کشور در پروژه حزب حقوقی ادغام شدند و نام HDP را تغییر دادند و ارطغرول کورکچو را به عنوان رئیس آن منصوب کردند.

د.ت.پ، آخرین نماینده حزب سیاسی قانونی کرد، به زودی منحل شد. بدین ترتیب اوجالان تمام دستاوردهای کردهای ترکیه  را فدای اتحاد جمهوری ترکیه کرد. دیدگاه و گفتمان جدیدی به جامعه شناسی و جهان بینی سیاسی کردی وارد شد.

الگوی «ترک‌های کرد محور» و برادری ملت‌ها

مدل «ترکی مبتنی بر کردها» آغاز شده بود. سرکوب هویت ملی غیر از ترک بودن، خلاف حق «برادری ملل» بود. در آن دیدگاه و گفتمان «ترک‌های کرد محور» یکی از ابداعات پارادایم جدید است. کردها با دیدگاه هایی مانند ملت، دولت، قلمرو، حاکمیت، هویت، زبان و پرچم که هویت ملی را ایجاد می کنند، کاری ندارند. به جای پرچم رنگارنگ، یک پرچم هفت رنگ برافراشته شد.

چهره توده های کُرد تغییر کرده و چیزی جایگزین آن شده است که حق هویت و فرهنگ نداشت. درک ناسیونالیسم و خواست کردها برای هویت ملی برچسب تفرقه افکنی بود. درک اجتماعی مانند حقوق و عدالت جایگزین آنها شد. برای اینکه برادری ملت ها را خدشه دار نکنند، از نام کرد بودن فاصله گرفتند. شعور کردها هدف قرار گرفت تا کردها مشکلات خود را فراموش کنند. تز «وقتی به مشکلی فکر نکنی، مشکل نیست» به کردها تحمیل شد. نسلی خلق شد که کشورش را قلمرو ترکیه و پرچم ترکیه را ارزش ملی خود می دید. در سال ۱۹۹۰ حزب حقوقی کرد به دلیل “نافراشتن پرچم ترکیه” دستگیر شد، اما متاسفانه امروز جوانان کرد با افتخار پرچم ترکیه را به اهتزاز در می آورند.

استراتژی در امرالی، بازاریابی در HDP

نیروی خودآسانی گرای پارادایم جدید همانقدر قوی بود که آپو گفت: در جولمرگ به چوپان ترکی بیاموز. چون کردی به پایان رسیده است، چیزی به نام “مشکل کرد” وجود ندارد. قول “من کردها را خون جدید دولت خواهم کرد” که اوجالان به دولت خود داده بود، به این ترتیب محقق شد و وفاداری خود را به دولت ثابت کرد.

تنها شریک در این پیروزی HDP است. اگرچه این ایده از امرالی بیرون آمد، اما HDP تلاش زیادی برای ورود به بازار سیاسی انجام داد. اما پارادایم جدیدی که پ.ک.ک با تمام قدرت رسانه ای خود سعی در ایجاد آن داشت، رد شد، زیرا بر اساس ساختار قومی و اجتماعی-فرهنگی کردها عمل نمی کرد. نتایج انتخابات آشکارترین گواه بر ورشکستگی پارادایم آپوئیست است. کردها می خواهند از شر پیراهنی که ترک بودن را توجیه می کند خلاص شوند.