خبری که طی روز های اخیر کمتر مورد توجه رسانه های ایرانی قرار گرفت، خبر توافق اردوغان با حزب کارگران کردستان برای برقراری صلح بین طرفین بود. اما ظاهرا از نکات محرمانه این توافق کوچاندن این افراد به ایران بوده است. هنوز وزارت خارجه ایران در این مورد واکنش نشان نداده است.
انجمن بی تاوان آذربایجان غربی : پس از گذشت بیش از سه دهه، گویا نبرد مسلحانه بر سر خودمختاری منطقه کردنشین ترکیه به پایان خود نزدیک می‌شود. رهبری «پ.ک.ک» که اتحادیه اروپا آن را سازمانی تروریستی اعلام کرده است، روز پنجشنبه اعلام کرد جنگجویانش روز پنجم ماه مه عقب نشینی از ترکیه را آغاز می‌کنند. «مراد کاراییلان»، رهبر کنونی«پ.ک.ک »روز پنجشنبه گفت: عقب نشینی گروه‌های مختلف یکی پس از دیگری صورت می‌گیرد و قرار است در سریع‌ترین زمان ممکن خاتمه یابد.

اما نکته مهم در این میان،محل یا جایی است که اعضای این گروه قرار است به آن عقب نشینی کنند. اگر چه آنچه اعلام شده، اینکه اعضای مسلح حزب کارگران کردستان، به شمال عراق منقل می شوند، اما برخی از اخبار هم از انتقال بخشی از این افراد به ایران خبر می دهند، خبری که کمتر در رسانه های ایرانی از آن گفته شده است.

اما روز گذشته روزنامه ملیت ترکیه در این باره اشاره کوتاهی کرده و نوشت که برخی از این نیروها به ایران منتقل خواهند شد. این روزنامه همچنین نوشت که ایران تا کنون موضع گیری رسمی در این باره از خود نشان ندانده است، اما یک دیپلمات ناشناس ایرانی از مخالفت دولت ایران با این انتقال سخن گفته است. اگر خبر روزنامه ملیت درست باشد این بدان معناست که دولت ایران از انتقال بخشی از این نیروها به ایران آگاه است ولی تا کنون موضع گیری در این ارتباط از خود نشان نداده است .

این در حالی است که تا کنون نه مردم ترکیه و نه سران احزاب مخالف دولت توسعه و عدالت آقای اردوغان، از محتوای توافق دولت با حزب کارگران ترکیه اطلاعی ندارند و نمی دانند که دولت در قبال صلح با این گروه چه امتیازاتی به این گروه داده است . در حوزه خارجی هم، وعده های دولت اردوغان به این گروه هم مشخصا پای ایران و عراق را به این ماجرا باز خواهد کرد. چرا که انتقال اعضای این گروه به شمال عراق، حتما در موافقت با اقلیم کردستان این کشور و احتمالا شریک کردن این گروه در منافع اقتصادی و سیاسی شمال عراق و در نهایت پیدا کردن رویکردی ضد دولت عراق و نهایتا براندازی دولت شیعی این کشور خواهد بود.

اما انتقال این افراد به ایران و کشاندن نیروهای افراطی به ایران، نیز هدف جز تهدید امنیت ملی ایران ندارد. به نظر می رسد وزارت امور خارجه لازم است با تحرک بیشتری در این باره وارد عمل شود.