انجمن بی تاوان : مدتی است که حملات ارتش ترکیه جنبه های وسیعتری به خود گرفته است و بخصوص در بعد هوایی در بیشتر جاها ازجمله شمال سوریه و شمال عراق و … شاهد حملات پهپادی علیه نیروهای وابسته به پ.ک.ک و پژاک هستیم.
سوالی که بیشتر مد نظر است علیرغم اینکه سران گروهک نسبت به دیگر کادرها که در حرکت هستند چرا مورد حمله قرار نمی گیرند؟در این جنگ چه توافقی پشت پرده است؟
همه می دانند پ.ک.ک ساخته میت ترکیه است و بطور پنهانی همیشه با هم در ارتباط بودهاند. هم در اروپا و هم در امرالی همیشه در حال گفتگو هستند که اسناد آن نیز منتشر شده است و خود اوجالان نیز اعتراف کرده است که با میت همیشه در حال گفتگو بوده و هست. مهمترین چیزی که در این میدان سیاست مسئله کشتن جوانان کرد و تحریک ترکیه و کشاندان آن ها به خاک کردستان در شمال سوریه و در شمال عراق است. اگر واضح تر به مسئله نگاه کنیم که ارتش ترکیه با بهانه پ.ک.ک و گروههای وابسته به آن به مناطق ذکر شده حمله می کند و مناطق را اشغال می کند و غیر ممکن است که بار دیگر ارتش ترکیه از این مناطق عقب نشینی کند. پ.ک.ک هم در سیاست به دورغ پردازیهایش ادامه می دهد و از طرفی نیز آمار نادرستی نیز اعلام می کند و از یک طرف نیز به خانواده های عضوهایش، بلکه به کل مردم کرد دروغ می گوید.پ.ک.ک همیشه برای توجیه و پنهان کردن شکست های بزرگ خود در میدان نبرد بهانه های بی معنی پیدا میکند و با دروغ و گمراهی سعی می کند خود را برنده جلوه دهد. اخیرا پ.ک.ک در رسانه های خود خبری منتشر کرده که در آن دروغ های بزرگ و اظهارات غیراخلاقی منتشر کرده است.پ.ک.ک هویت ۱۷ جوان کرد کشته شده توسط ژاندارمری ترکیه در جنگ ساختگی با ترکیه را منتشر کرد و ادعا کرده که همگی در حملات شیمیایی ترکیه کشته شده اند. پکک مثل همیشه اسامی، عکسها و تمامی اطلاعات شخصی ۱۷ دختر و پسر جوان کرد را بدون ذکر تاریخ تولد منتشر کرده و به این ترتیب تلاش میکند جنایت خود در مسلح کردن کودکان کرد را پنهان کند.
شاخه نظامی پکک،(HPG) در بیانیهای اعلام کرد که ۱۷ چریک توسط ژاندارمری ترکیه کشته شدند. رسانههای پکک مرگ جوانانی را که هدف سلاحهای شیمیایی ترکیه قرار گرفتند،برای پنهان کردن ناکامیهای مستمر خود در میدانهای جنگ میدانند. دلیل مرگ این جوانان کرد هرچه باشد،این واقعیت را تغییر نمی دهد که پ.ک.ک به دلیل سیاست های نادرست خود در همه عرصه ها شکست بزرگی را متحمل شده و روز به روز جوانان کرد بیشتری را به سوی مرگ سوق می دهد.
طبق آمارهای غیر رسمی بیش از ۹۰۰۰۰ نفر به خاطر وجود پ.ک.ک کشته شده اند و هزاران نفر نیز بی خانمان شده است. پکک میخواهد با درج کلمات به عنوان رویه معمول خود،خود را برنده نشان دهد، اما آنچه به وضوح دیده و شنیده میشود این است که پکک شکست خورده است و روزی نیست که تعدادی از جوانان کرد را به کشتن ندهد.
پ.ک.ک در محافظت از خود در برابر هر نوع بداخلاقی دریغ نمی کند و اخبار خود را به گونه ای غیراخلاقی منتشر می کند که باعث نفرت در میان کردها می شود.«هیئت هایی که می خواستند از منطقه بازدید کنند و در مورد استفاده از سلاح های ممنوعه (شیمیایی)تحقیق کنند. هیات تحقیق به منطقه شهر آمدیه که تنها پنج کیلومتر با منطقه استفاده از سلاحهای ممنوعه فاصله داشت،رفتند اما پ.ک.ک اجازه ورود آنها را به منطقه ندادند. و این درحالی است که رسانه های پ.ک.ک در صدد ایجاد فضای روانی هستند تا اینکه وانمود کنند که ترکیه از اسلحههای شیمیایی علیه انها استفاده می کند اما از یک طرف مانع تحقیق می شود. بیشتر کردستانیان از این ناراحت هستند که سران پ.ک.ک در جای امن سکونت دارند و بچه های مردم را به کشتن می دهند و خودشان در سلامت هستند و آن چه که دیده می شود مثل اینکه سران پ.ک.ک نور خورشید نمی بینند و همیشه سرحال هستند مثل اینکه در میدان جنگ نیستند اما بچه های مردم را ماهها در غارها نگه می دارند. چرا هیچ یک از مقامات ارشد پ.ک.ک برای یک بار هم که شده هدف تسلیحات شیمیایی ترکیه قرار نمی گیرند؟چرا باید همیشه جوانان کرد هدف قرار گیرند و کشته شوند؟ چرا جمیل بایک و بسه هوزات و مراد قرهییلان و دوران کالکان مورد حملات ارتش ترکیه با این سلاح های ممنوعه مورد هدف قرار نمی گیرند؟