انجمن بی تاوان: سیاست متکی بر خودکامگی در واقع ماهیت گروه تروریستی پ.ک.ک را آشکار می کند. اگر تعریفی برای ماهیت سیاست در پ.ک.ک دا شته باشیم، سیاست پ.ک.ک نوعی حاکمیتی بر استبداد، خودکامگی، تکسالاری یا دیکتاتوری بهعنوان شکلی خودکامه و نوعی حاکمیت قدرتمداری است که قوانین از سوی یک شخص تعریف میگردد.
دیکتاتوری شکلی از حکومت است که قدرت اداره بدون رضایت افراد تحت حاکمیت (گونهای شبیه به استبداد) است، در حالیکه تمامیتخواهی توصیف یک حکومت است که تقریباً در همه جنبهها، رفتارهای حاکمیتی و خصوصی مردم خود را تنظیم و راهبری میکند. به عبارت دیگر، دیکتاتوری مربوط به منبع قدرت حاکم و حکومت توتالیتر یا تمامیتخواه مربوط به دامنه قدرت حاکم است. با این مفهوم، دیکتاتوری (حکومت بدون رضایت مردم) در مقابل دموکراسی (دولتی که قدرت از مردم دارد) و توتالیتاریسم (دولتی که تمام جنبههای زندگی مردم را تحت کنترل دارد) در مقابل پلورالیزم یا کثرتگرایی (حکومتی با شیوه زندگی و عقاید متعدد اجتماعی) قرار میگیرد.
طبق برخی تعریفها یک حکومت دیکتاتوری ویژگیهای زیر را باید داشته باشد
- در کار نبودن هیچ قانون یا سنتی که کردار فرمانروا (یا فرمانروایان) را محدود کند یا آنکه فرمانروا با قدرت نامحدود خود آنها را زیر پا بگذارد.
- به دست آوردن قدرت حاکمیتی با شکستن قوانین پیشین.
- نبودن قاعده و قانونی برای جانشینی.
- بهکار بردن قدرت در جهت منافع گروه اندک.
- فرمانبرداری مردم از قدرت دولت تنها به سبب ترس از آن.
- انحصار قدرت در دست یک نفر.
- بهکار بردن ترور بهعنوان وسیله اصلی کار بستِ قدرت.
- مردم سالاری نداشتن.
- عدم وجود آزادی بیان بین مردم.
آنچه که در شمال سوریه در حال رخ دادن است همین است که تمامی قوانین با استفاده از تفکرات اوجالان بر مردم اعم از کرد و عرب و … تحویل شده است و همه قوانین اجتماعی و فرهنگی بر مبنای ذهنیت یک شخص (اوجالان)منطبق شده و کسی حق اعترض ندارد. در برنامه اوجالان و پ.ک.ک آزادی بیان سرکوب می شود و مخالفان از سرزمینشان بیرون رانده می شوند و نهادهای آموزشی طبق ایدئولوژی اوجالان طراحی می شوند و همان از ابتدای آموزش تفکرات نژادپرستانه و گروهی ترویج پیدا می کند که دیگر مخالفان نمی توانند در این سیستم آموزش درس بخوانند. زیرا سیستم اموزشی کاملا در کنترل حاکمیت است و در راستای منافع و ترویج ایدئولوژی اوجالان طراحی شده است.
قدرت نظامی گری در همه عرصه های زندگی اجتماعی نفوذ دارد که با توسل به زور و ترس مردم را به طرف حاکمیت سوق می دهند و انتخابات تنها جنبه فرمایشی دارد و و آنچه که از قبل تعیین شده اند انتخاب می شود. همان که همه کادرهای پ.ک.ک در راس قدرت هستند وکسی می تواند انتخاب شود که خط مشی اوجالان را قبول کند و از آن اطاعت کند و بغییر مردود است.