به گزارش انجمن بی تاوان، چگونگی جذب شهروندان و جوانان کُرد نیز شاهدی دیگری بر فرقه ای بودنِ پ. ک.ک است.بررسی ها نشان می دهد که هر گاه شهروندان کُرد بویژه اقشار آسیب پذیر جامعه در ترکیه، ایران، عراق و سوریه در زندگی شخصی خود با بحران هایی همچون: بیکاری، طلاق و متارکه، خلاء فرهنگی، شکست تحصیلی، شکست عاطفی و … مواجه هستند، در چنگال تاکتیک های روانی پ. ک.ک برای جلب و در مرحله ی بعد جذب به این گروه، گرفتار می شوند. پ. ک.ک اقشار آسیب پذیر جامعه ی کُرد ها را مستعدِ پیوستن به پ. ک.ک می داند.

“هادی جلالی” یکی از افرادیست که از سوی پ. ک.ک فریب خورد و به بهانه ی اشتغال به شمال عراق کشانده شد و از سال ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۲ در اسارت گروه بوده است. قصه ی پیوستن هادی به پ. ک.ک بر فرقه ای بودنِ پ. ک.ک صحّه می گذارد.

” من در یک ترمینال کار می کردم. در آنجا با دو نفر از هم محله ای هایم آشنا شدم. آنها به من پیشنهاد کار در عراق را دادند و من هم قبول کردم. ساعت ۲ بعد از ظهر به مرز رسیدیم و بعد یک فرد مسلح ما را به قندیل (محل استقرار پ. ک.ک در شمال عراق) برد. “

هادی پس از تشریح مراحل بعدی و اعزام محل استقرار اعضای گروه می گوید: در آنجا یک فرد سنندجی از من پرسید: برای چه (به اینجا) آمده ای؟ من هم گفتم: برای کار. سپس من درباره شرایط کار، شرایط غذا و مکان استراحت از وی سئوال کردم. او خندید.

گفتم: خنده ندارد ما از ایران برای کار به اینجا آمده ایم.

گفت: کار چیست؟. اینجا (محل استقرار) پ. ک.ک و پژاک  است.

او در ادامه از هادی درباره تعداد خواهر و برادرهایش سئوال می کند.

هادی می گوید: ما سه برادر هستیم.

گفت: حالا که سه برادر هستید، بگذار یکی از شما فدای راه کُردستان شود.