با وجود اینکه سلاح‌های شیمیایی و بیولوژیکی تنها سلاح‌های جنگی هستند که بیشترین و قدیمی‌ترین معاهدات بین‌المللی برای منع کاربرد آن‌ها وجود دارد، با این حال مروری بر تاریخ نشان می‌دهد که کشورهای غربی باوجود تمام شعارهایی که در خصوص منع استفاده از این نوع سلاح‌ها می‌دهند، در تولید و به‌کارگیری سلاح‌های شیمیایی بیشترین سابقه را دارند. بررسی‌های تاریخی نشان می‌دهد، آمریکایی‌ها جزء اولین استفاده‌کنندگان از سلاح شیمیایی بوده‌اند.
بر این اساس نظامیان آمریکا در دوران نبرد با سرخپوستان به بهانه توافق صلح با قبایل سرخپوست، هدیه‌ها و لباس‌های آلوده به ویروس‌های مختلف برای آن‌ها ارسال می‌کردند. استفاده از این هدایا باعث شیوع بیماری‌های مختلفی بین سرخپوست‌ها شد. بااین‌حال استفاده گسترده از سلاح شیمیایی از جنگ جهانی اول آغاز شد. در این جنگ سلاح شیمیایی از سوی نیروهای آلمانی به کار گرفته شد و سپس دیگر کشورها استفاده از آن را در برنامه‌های جنگی خود گنجاندند. به‌عنوان‌مثال آلمانی‌ها در ۲۲ آوریل ۱۹۱۵ در منطقه «یپرس» در مرز بلژیک، با به‌کارگیری گاز کلر حدود ۵۰۰۰ نفر از سربازان انگلیسی و فرانسوی را کشتند.
هرچند بعد از این تاریخ به دلیل پیامدهای سلاح‌های شیمیایی غربی‌ها سعی کردند تا به‌کارگیری این سلاح‌ها را در اروپا منع کنند اما ظاهراً در یک توافق نانوشته به‌کارگیری این سلاح علیه کشورهای جهان سوم مجاز اعلام شد. در این راستا انگلیسی‌ها از گاز سمی علیه کُردها در سال ۱۹۲۰ در عراق استفاده کردند. هرچند انگلیس اولین کشوری بود که سعی کرد تا با به‌کارگیری سلاح شیمیایی سلطه خود در جهان سوم را تداوم بخشد اما این آمریکایی بودند که در جریان جنگ سرد و به قیمت جان صدها هزار نفر از سلاح‌هایی شیمیایی استفاده گسترده کردند تا میدان سیاست را به رقیب خود نبازند. بر این اساس در دهه ۶۰ میلادی و زمانی که موج استقلال‌خواهی در کشورهای جهان سوم شروع شده بود، آمریکا در جنگ ویتنام، کامبوج و لائوس، مواد شیمیایی و میکروبی را به کاربرد. آمریکایی‌ها در جنگ ویتنام هزاران تُن عامل نارنجی را بر روی جنگل‌های منطقه ریختند تا مخفیگاه ویت کنگ‌ها را به بیابان تبدیل کنند. بر اساس اسناد وزارت دفاع آمریکا، آمریکایی‌ها از سال ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۱، در ۱۰ درصد محدوده جنوب ویتنام، «۷۷ میلیون لیتر عامل نارنجی» و ازجمله ۴۴ میلیون لیتر با دیوکسین ریختند.
با این حال به دنبال شکست آمریکا در ویتنام و پیامدهای بین‌المللی استفاده از سلاح‌های شیمیایی، کشورهای غربی و آمریکایی‌ها به استفاده نیابتی از این سلاح‌ها توسط دولت‌های دست‌نشان دهنده روی آوردند. در این سیاست کشورهای غربی برخلاف شعارهای حقوق بشری که مدام می‌دهند، با فروش مواد اولیه ساخت سلاح شیمیایی به کشورهای همسوی خود سعی کردند تا از این طریق سلاح‌های شیمیایی را علیه دولت‌های ناهم‌سو استفاده کنند. در همین راستا است که دولت‌های غربی با صدور مواد اولیه سلاح شیمیایی و بستن چشمان خود بر حقایق به صدام اجازه استفاده از این سلاح‌ها را علیه رزمندگان اسلام در جریان ۸ سال دفاع مقدس دادند. جالب اینجاست که غربی‌ها و آمریکا تا زمانی که صدام از سلاح‌هایی شیمیایی علیه ایران و کشتار صدها غیرنظامی استفاده می‌کرد، اعتراضی به او نمی‌کردند، اما بعدازاینکه خود آن‌ها از صدام احساس خطر کردند به بهانه سلاح‌های شیمیایی به عراق حمله کرده و صدام را سرنگون کردند.
اما نکته اینجاست در حالی آمریکا و متحدانش به بهانه خلع سلاح شیمیایی به عراق حمله کردند که خودشان در جریان این حمله از اورانیوم ضعیف شده که یکی از محصولات بسیار سمی و رادیواکتیو زباله‌های هسته‌ای است و یکی از هزاران تن سلاح و مهماتی محسوب می‌شود، علیه نیروهای عراقی استفاده کردند. کارشناسان عراقی بر این باورند تا سه نسل دیگر بعید است که در عراق یک انسان کامل به دنیا بیاید چرا که اثر اشعه اورانیوم غنی‌شده که جنگ ۱۹۹۱ و ۲۰۰۳ در این کشور برجای گذاشت تا یک قرن باقی می‌ماند.
در کنار آمریکا، رژیم اشغالگر قدس یکی دیگر از دولت‌هایی است که در سال‌های اخیر به دلیل حمایت‌های بدون محدودیتی که از کشورهای غربی دریافت می‌کند، بدون نگرانی از پیامدها و عواقب اقداماتش، از سلاح‌های شیمیایی علیه فلسطینی‌ها استفاده می‌کند. به‌عنوان‌مثال در سال ۲۰۰۹ چندین گروه حقوق بشر بین‌المللی ازجمله سازمان دیده بان حقوق بشر، سازمان عفو بین‌الملل و صلیب سرخ جهانی در گزارش‌های خود اعلام کردند که رژیم صهیونیستی علیه شهروندان فلسطینی در کشور خود از سلاح شیمیایی استفاده می‌کند. یکی از گروه‌های سازمان عفو بین‌الملل پس از بازدید از مناطق فلسطینی اعلام کرد که شواهد مسلم و محکمی مبنی بر استفاده گسترده از سلاح کشتارجمعی در مناطق مسکونی فلسطینی دیده شده است.
در پایان مروری بر تاریخ استفاده از سلاح‌های شیمیایی و میکروبی توسط دولت‌های غربی و به‌خصوص آمریکا نشان می‌دهد درحالی‌که این دولت‌ها مدعی دفاع از حقوق بشر هستند که در ۱۰۰ سال اخیر در جنگ‌های مختلف از استفاده از سلاح‌های شیمیایی ابایی نداشته و حتی از این سلاح‌ها علیه غیرنظامی‌ها نیز استفاده کرده‌اند. در واقع در حالی صدای این دولت‌ها علیه به‌کارگیری از سلاح‌های شیمیایی بلند است که خودشان بیشترین جنایت‌ها علیه بشریت را با به‌کارگیری این سلاح‌ها رقم زده‌اند.
