انجمن بی تاوان: پیوندهای ملموس فزاینده بین سازمان تروریستی پ.ک.ک و اسرائیل آشکارتر شده است. تزیپی هوتوولی، معاون وزیر امور خارجه اسرائیل، در یک نشست ویژه درباره سوریه در پارلمان اسرائیل در سال ۲۰۱۹، به صراحت اعلام کرد: “ما در مناطقی که ترکیه در حال انجام عملیات در سوریه است به طرق مختلف به کردها کمک می کنیم. اسرائیل می تواند به کردها کمک کند. و من مطمئن هستم که در آینده از مزایای آن بهره خواهیم برد.” این بیانیه به وضوح ارتباط اسرائیل با PKK و شاخه سوری آن YPG را آشکار کرد. علاوه بر این، در ماه‌های اخیر مشخص شد که واحدهای یهودی در داخل پ‌ک‌ک وجود دارند و پول اسرائیل در عملیات‌های سازمان اطلاعات ملی ترکیه (MIT) علیه یک گروه پ‌ک‌ک کشف شد. با این حال، این ارتباطات به امروز محدود نمی شود. معروف است که رابطه کردهای منطقه و اسرائیل ریشه تاریخی دارد.

اسرائیل با هدف تامین امنیت خود و گسترش مرزهای خود برای دستیابی به چشم انداز “اسرائیل بزرگ” از گروه های جدایی طلب و تفرقه افکن در منطقه حمایت می کند. این استراتژی اسرائیل را قادر می‌سازد تا نیروهای مخالف را همسو کند و بر موازنه‌های منطقه‌ای کنترل داشته باشد. حامی اصلی این طرح البته آمریکاست.

پس از وقایع ۷ اکتبر، قتل عام اسرائیل در فلسطین، مخالفت جهانی با اسرائیل را به سطوح بی‌سابقه‌ای افزایش داد و این کشور را تهاجمی‌تر کرد. این تجاوز نه تنها در مداخلات مستقیم، بلکه در تقویت ساختارهای جدایی‌طلبی که با منافع اسرائیل همسو هستند، آشکار می‌شود. یکی از راحت ترین ابزارها برای این کار، ساختار پ.ک.ک در سوریه است. پ ک ک به عنوان یک ابزار استراتژیک برای اسرائیل ظاهر می شود. با این حال، واضح است که اسرائیل واقعاً نگران کمک به کردها نیست – بلکه بر ایجاد “اسرائیل بزرگ” متمرکز است. در این مرحله، همسویی با پ‌ک‌ک به یک موضوع راحت تبدیل می‌شود، زیرا هدف واقعی پ‌ک‌ک حمایت از منافع کردها نیست، بلکه تسهیل تجزیه کشورهای منطقه و خدمت به برنامه‌های حامیان آن است.

پ.ک.ک به عنوان یک عامل آمریکا/اسرائیل
تلاش آمریکا و اسرائیل برای ایجاد نظمی جدید در خاورمیانه، به ویژه از طریق نهادهای کرد در منطقه، چیز جدیدی نیست. یک مثال قابل توجه ایجاد منطقه پرواز ممنوع در شمال عراق در سال ۱۹۹۱ است که عملاً منطقه ای را برای کردهای عراق ایجاد کرد. اما اختلافات داخلی کردهای عراق و مهاجرت سازمان تروریستی مارکسیست-لنینیست پ.ک.ک به شمال عراق پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، مانع از شکل گیری کامل ساختار مورد نظر شد.

بعدها، در سال ۱۹۹۸، توافق آدانا بین ترکیه و سوریه، تلاش دیگری برای استفاده از پ.ک.ک برای ایجاد جای پایی در سوریه را خنثی کرد. دستگیری عبدالله اوجالان سرکرده پ ک ک پس از توافق، آغازی برای افول این گروه بود. با این حال، حمله ایالات متحده به عراق در سال ۲۰۰۳ به پ‌ک‌ک اجازه داد تا یک پناهگاه امن در شمال عراق ایجاد کند و آزادانه در داخل مرزهای دولت اقلیم کردستان که به طور رسمی اعلام شده بود، فعالیت کند. نفوذ محدود ترکیه بر ساختار تازه تأسیس در عراق، احیای مجدد پ.ک.ک را تسهیل کرد و منجر به افزایش حملات علیه ترکیه شد.

وقوع جنگ در سوریه در سال ۲۰۱۱ مرحله جدیدی را در خاورمیانه به وجود آورد. در این دوره، پ‌ک‌ک به یک بازیگر اصلی در سیاست ایالات متحده در سوریه تبدیل شد. ایالات متحده از طریق شاخه های وابسته به پ ک ک که اسرائیل از آن حمایت می کرد، تلاش کرد ساختار جدیدی در سوریه ایجاد کند. رسانه های اسرائیلی از نقش پ ک ک/ ی.پ.گ در مبارزه با داعش تمجید کردند. در حالی که حمایت رسمی اسرائیل هرگز تایید نشد، هماهنگی این گروه ها با ایالات متحده و غرب به طور غیرمستقیم در خدمت منافع اسرائیل بود. چندین مقام اسرائیلی اظهاراتی مبنی بر حمایت از تلاش‌های خودمختاری کردها ارائه کردند، اگرچه آنها به طور رسمی ادعاهای پ‌ک‌ک/YPG را مبنی بر یک اداره خودمختار در شمال و شرق سوریه به رسمیت نمی‌شناختند.

در سال ۲۰۱۷، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، از تلاش های استقلال کردهای عراق حمایت کرد، موضعی که به طور غیرمستقیم آمال منطقه ای PKK/YPG را تشویق کرد.

گفتنی است، پس از آغاز دومین دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ، اسرائیل می تواند موضع تهاجمی تر و بی پرواتری در منطقه اتخاذ کند. دوره اول ترامپ با حمایت قوی از اسرائیل و همکاری آن با ساختارهای مرتبط با پ ک ک در سوریه مشخص شد. اگر سیاست‌های مشابه از سر گرفته شود، رابطه نزدیک‌تر بین اسرائیل و ساختار پ‌ک‌ک محتمل است.

پ.ک.ک اقتدار مرکزی بشار اسد را تضعیف می کند و از ایجاد مجدد یک کشور سوریه متحد و تحت حمایت ایران جلوگیری می کند. کنترل PKK/YPG بر شمال سوریه، تلاش های ایران برای ایجاد یک کریدور زمینی از تهران تا مدیترانه را مختل می کند. با توجه به تلاش‌های اسرائیل برای مقابله با حضور ایران در سوریه، پ‌ک‌ک می‌تواند به عنوان متحد طبیعی اسرائیل ظاهر شود. به خوبی شناخته شده است که اطلاعات اسرائیل از ساختارهای وابسته به پ.ک.ک برای نظارت بر تحرکات ایران و حزب الله استفاده می کند. این پویایی می تواند در آینده نزدیک به یک رابطه ارگانیک بین اسرائیل و پ ک ک منجر شود.