۴ آذر ۱۴۰۳

خط ترور به سرکردگی آمریکا همچنان ادامه دارد

  • ۲۸ مرداد ۱۴۰۱
  • ۵۶۱ بازدید
  • ۰

انجمن بی تاوان : پدیده تروریسم، سالهاست که بر امنیت جهانی سایه انداخته است. تروریسم معضل دیرینه ای است که برخی ملت ها بیش از همه آن را تجربه کرده اند.خط ترور با حمایت آشکار دنیای سلطه به  سرکردگی آمریکا همچنان به مسیر غیرانسانی خود در ایران ادامه می دهد و اگرچه کامی از این طریق برنگرفته اما در تداوم راه منافقین به امثال پ.ک.ک، پژاک و گروهکهایی مانند جندالشیطان و… چشم امید بسته که یقینا از آن ها هم طرفی نخواهد بست. و این ها همه در حالی صورت می گیرد که ایران اسلامی با بیشترین آمار قربانی ترور را به همین عنوان و یا به عنوان مدافع تروریسم متهم نمایند!!

پدیده شوم و ضد ارزش های انسانی تروریسم را می توان از اساسی ترین معضلات جامعه بشری و یکی از خطرناک ترین تهدیدها بر ضد حقوق ملت ها و نظم و امنیت و ثبات بین المللی دانست که در طول تاریخ، به ویژه در یکصد سال اخیر، ریشه مهم ترین تهدیدها بر ضد صلح وامنیت جهانی بوده است. درحقیقت وضعیت دردآور و فاجعه آمیز بیشتر ملت ها و کشورهایی که در آتش جنگ و خون ریزی می سوزند و از آوارگی و فقر رنج می برند، معلول اغراض سلطه گرانه و تروریستی بوده است. چنان که استکبار جهانی و قدرت های سلطه طلب غربی نیز به رغم تمامی شعارها و فرافکنی ها تاکنون در برابر این فعالیت های تروریستی که از حجم سنگینی در میان ملل گوناگون به خصوص در کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا برخوردار بوده است، نه تنها هیچ واکنشی از خود نشان نداد، بلکه به انحاء مختلف مادی و غیرمادی از آن ها حمایت نیز کرده است.

ترور که نوعی آدم کشی با اهداف سیاسی یا عقیدتی است، واژه ای نام آشنا برای جمهوری اسلامی است. جمهوری اسلامی ایران با بیش از ۱۷ هزار شهید ترور، سند زنده ای از پشت پرده اقدامات وحشیانه مدعیان حقوق بشر از سال های ابتدای انقلاب اسلامی تاکنون بوده است. از این رو جمهوری اسلامی ایران در طول سال های پس از انقلاب و در سی و پنج سال گذشته، یکی از بزرگترین کشورهای  قربانی تروریسم و به عبارت صحیح تر و واقعی «بزرگترین قربانی تروریسم در جهان» می باشد که از نخستین روزهای وقوع انقلاب در سال ۱۳۵۷ آماج عملیات های گوناگون تروریستی بوده است که در این زمینه وجود بیش از ۱۷ هزار شهید ترور، سندی روشن و مبرهن بر اثبات این ادعاست.

حقیقت کتمان ناپذیر این است که امروزه تروریسم به یکی از ابزارهای اصلی نظام سلطه برای گسترش و تقویت و تحکیم و تثبیت سلطه و حاکمیت خویش در سراسر جهان تبدیل شده است. بنابراین باید تأکید کرد که هدف قدرت های سلطه طلب غربی به ویژه آمریکا، همچنان که به مناسبت های گوناگون در توجیه تجاوزات نظامی و فرامرزی  خود علیه سایر ملت ها و دولت ها همچون افغانستان و عراق و در سوریه ادعا کرده اند، مبارزه با تروریسم و آنچه که جنایت بر علیه بشریت نامیده اند نیست زیرا آمریکا و رژیم صهیونیستی نزد افکار عمومی و سازمانهای حقوق بشری  از مهم ترین رژیم های حامی تروریسم هستند.

محور آمریکایی- صهیونیستی و سازمان های جاسوسی آنان که منشأ و سرچشمه بسیاری از اقدامات شوم تروریستی در جهان هستند تحت هیچ شرایطی نمی توانند عنوان مبارزه با تروریسم را با خود یدک بکشند و در افکار عمومی جهان و ملل دنیا به ویژه کشورهایی در زمره قربانیان اصلی تروریسم، قابل پذیرش باشند.

براساس آمار و اطلاعات کتاب جامع شهدای ترور کشور، جمهوری اسلامی ایران بیش از ۱۷ هزار نفر از شهروندان و مقامات سیاسی خود را در مواجهه با گروه های مختلف تروریستی ازدست داده است که بیش از ۱۲ هزار نفرآنان به  دست عوامل گروهک منافقین موسوم به مجاهدین خلق شهید شده و بقیه نیز به  دست عوامل گروهک های دیگر وابسته به دشمنان ازجمله فرقان، کومله، دموکرات، توده، اشرار، پژاک، جندا… (عبدالمالک ریگی)، خلق عرب، خلق بلوچ و تندر به شهادت رسیده اند. بنابراین پدیده شوم و ضد بشری تروریسم، موضوعی آشنا و ملموس برای ما ایرانیان که از قربانیان اصلی آن هستیم می باشد.

ملت ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی به طور گسترده با فعالیت های گروههای تروریستی مواجه شد و هزاران تن قربانی اقدامات تروریستی و خشونت بار شده اند اما چه کسانی به ترور در ایران اسلامی اقدام و چه کسانی از تروریسم بر ضد ایران حمایت کرده اند؟
با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، نظام جمهوری اسلامی به عنوان الگویی از حاکمیت دینی بر پایه ارزشها و آرمان های  عدالت خواهانه تأسیس شد. این ویژگی سبب خصومت ورزی دشمنان انقلاب و تضاد ایدئولوژی های انحرافی  با اصل نظام جمهوری اسلامی گردید. از این رو پیوندی ناگسستنی میان گروههای تروریستی و قدرت های  استکباری مخالف نظام جمهوری اسلامی به وجود آمد، به همین دلیل، درهمه جریان های تروریستی در ایران، رد پای بیگانگان به چشم می خورد.

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *