احزاب و اپوزسیون کُردی ایران تلاش می کنند ، گروهک تروریستی پژاک را از کمیته برگزارکننده کنفرانس ملی کُرد حذف کنند.
انجمن بی تاوان آذربایجان غربی : مردمان بی گناه و مظلوم کُرد قربانی قدرت طلبی احزاب و گروه های تروریستی شده است ، احزابی همچون کومله و دموکرات سالهای زیادی است آرامش و امنیت را از کُردهای ایران گرفته و هم اکنون بدلیل عدم برنامه ریزی منجسم به چندین شاخه منشعب شده است ،ولی با وجود چنین بی نظمی و شکست های متوالی و مداوم در عرصه سیاسی و نظامی بار دیگر بدنبال حاکمیت بر کُردهای ایران می باشند.
با وجود ناکامی های احزابی چون کومله و دمکرات گروهک تروریستی دیگر بنام پژاک مدعی حاکمیت مشروع مردم کُرد شده است . پژاک شاخه ی ایرانی پ ک ک از سال ۱۳۸۴ مدعی احقاق حقوق کُردهای ایران شده و تاکنون نزد به ۲۵۰ نفر را به شهادت رساند که بیشتر ین درصد این شهیدان از هم وطنان غیرنظامی و بی گناه کُرد می باشد.
احزاب و اپوزسیون کُردی از بدو تاسیس پژاک واکنش های سلبی شدیدی علیه این فرقه داشته اند و آن را ضدکُرد ،مشکوک و غیر ایرانی قلمداد می کنند، و پزاک متقابلاً تنها خود را نماینده قانونی و مشروع کُرد دانسته و دیگر گروه ها و شخصیت های کُردی را ناکارآمد و عوامل حکومت ها می نامند.
این اختلاف امروزه به جای رسیده است که احزاب کومله و دمکرات تصمیم جدی به حذف این فرقه کردستیز از کنفراس ملی شوند.
یک روز قبل از اینکه نشست مقدماتی «کنفرانس ملی کردها» در مرکز ریاستاقلیم کردستان عراق در شهر «صلاحالدین» با حضور همه احزاب و جریانات سیاسی کردستان های ایران ،ترکیه ،عراق و سوریه ؛ هر دو حزب دموکرات کردستان ایران با دبیرکلی «مصطفی هجری» و «خالد عزیزی» به اضافه هر سه شاخه حزب کومله «عمر ایلخانیزاده, ابراهیم علیزاده و عبدالله مهتدی» در شهر کویه نشستی مشترک برگزار کردهاند. این درحالی است که این احزاب چنان مخالف هم هستند که هیچگاه حاضر به سازش و نشست چند جانبه با یکدیگر نیستند, اما وقتی که موضوع گروهک غیرایرانی پژاک در میان باشد, براحتی بمنظور مخالفت, گردهم آمدند.»
«باران بریتان» عضو «کمیته روابط دیپلماتیک پژاک» در مصاحبه با گزارشگر خبرگزاری فرات,اذعان داشت::«هدف اصلی آن ۵ حزب این بوده که طی یک ترفند و به اتفاق هم «حزب حیات آزاد کردستان, پژاک» را از «کمیته برگزارکننده کنفرانس ملی» حذف کنند.
جنگ قدرت احزاب و گروهک های تروریستی بر سر رهبری مردم مظلوم کُرد جزء ناامنی و سلب آسایش خانواده های کُردی حاصلی نداشته و بر مشکلات آنان روز به روز می افزاید و کُردهای بی گناه قربانی زیاده خواهی سران اروپا نشین احزاب و اپوزسیون ضد انقلاب شده اند.