گفتگو با سخنگوی گروه نظامی کردهای سوریه (YPG):

سخنگوی واحدهای دفاع از خلق (YPG) فتح تل کوچر را مهم ارزیابی کرده و اعلام می کند که مهم ترین وظیفه ی این واحدها دفاع از کردها در مناطق شمالی سوریه است وی معتقد است که ارتش آزاد سوریه عملا در میدان جنگ تاثیر خود را از دست داده است.
کردپرس: واحدهای دفاع از خلق (YPG) نام شاخه ی نظامی حزب اتحاد دموکراتیک کردهای سوریه (PYD) است که به عنوان یکی از نهادهای اقماری پ.ک.ک شناخته می شود. اگر چه حزب اتحاد دموکراتیک امسال دهمین سال تاسیس خود را جشن گرفت اما شاخه ی نظامی آن همزمان با آغاز بحران سوریه به وجود آمده و دارای عمر کوتاهی است. با این وجود در همین مدت کوتاه توانسته است با تشکیل یک سپاه جوان و پویا، کنترل اغلب مناطق کردنشین شمال سوریه را به دست بیاورد. شمار افراد مسلح این حزب در حدود ۱۵ هزار نفر تخمین زده می شود و در کنار این نیرو، نهاد مسلح دیگری به نام آسایش وجود دارد که این نهاد مسئول امور انتظامی و امنیتی مناطق کردنشین سوریه است و به این ترتیب می توان گفت که حزب اتحاد دموکراتیک با استفاده از این ابزارها و همچنین با تاسیس واحدهای اداری، خدمات عمومی، توزیع سوخت و کالاهای اساسی، واحدهای رسانه ای و چندین نهاد دیگر، به مهم ترین قدرت شمال سوریه تبدیل شده است.
گروه مسلح واحدهای دفاع از خلق، طی ماه های اخیر سازماندهی نیروهای خود را متحول کرده و در حال حاضر این نیرو دارای یک سخنگوی رسمی است و سیپان حمو فرمانده ی گروه مزبور به ندرت حاضر می شود با رسانه ها گفتگو کند و این وظیفه را به ریدور خلیل محول کرده است. تلاش های کردپرس برای گفتگو با ریدور خلیل، دیروز شانزدهم آبان ماه نتیجه داد و توانستیم در یک گفتگوی تلفنی نیم ساعته، پای صحبت های او بنشینیم. ریدور یک کلمه ی ترکیبی کُردی به معنای راه دور است که در کردی سورانی به شکل (رێدوور) و در کردی کرمانجی به شکل (Rêdûr) نوشته می شود.
کردپرس: طی روزهای گذشته در مناطق تل کوچر (یعروبیه) و سرکانی (راس العین)، نفرات شما با گروه های افراطی درگیر شدند و کنترل اغلب این مناطق به دست شما افتاده است. اما ظاهرا در منطقه ی گرکی سپی (تل ابیض) هنوز هم درگیری در جریان است. لطفا در این خصوص توضیح دهید و بفرمایید که در حال حاضر آرایش گروه های مسلح در گرکی سپی چگونه است؟
ریدور خلیل: درگیری های ما در گرکی سپی فعلا متوقف شده است. اگر چه حملات پراکنده و درگیری های کوتاه هنوز هم در جریان است اما عملیات گسترده و جدی وجود ندارد. کنترل مناطق دیگر و به ویژه کوبانی، سرکانی، تل کوچر و چندین منطقه ی دیگر نیز در دست نیروهای ماست.
کردپرس: آیا کنترل سرکانی (راس العین) به طور کامل در اختیار نیروهای شماست؟
ریدور خلیل: شهر مرزی سرکانی از دیرباز در اختیار نیروهای ما بود. اما در حومه ی این شهر و مناطق روستایی آن دچار مشکل بودیم. طی روزهای اخیر ما در تمام مناطق روستایی و حومه ی سرکانی دست به عملیات زدیم و بیش از ۲۲ روستا و چند دهستان و شهر کوچک به دست نیروهای ما افتاده است که از مهم ترین آنها می توان به اسفار نجار و تل خلف اشاره کرد. این مناطق به طور کامل پاکسازی شده و تا ده کیلومتری جنوب سرکانی، نیروهای ما مستقر شده و کنترل منطقه را در دست گرفته اند.
کردپرس: حضور نیروهای افراطی در کدام منطقه ی شمال سوریه، بیش از سایر مناطق برای شما دردسرساز شده است؟
ریدور خلیل: می توانم بگویم که در هیچ منطقه ای در شمال سوریه، با ضعف و مشکل روبروو نیستیم و از وضعیت خوبی برخوردار هستیم. اغلب مناطق در دست ماست و شهرها و روستاهای زیادی از وجود گروه های افراطی پاک شده است.
کردپرس: در گرکی سپی، چه وضعیتی حکمفرماست؟
ریدور خلیل: گرکی سپی در دست گروه افراطی داعش ((دولت الاسلام فی العراق و الشام) ) است. اما روستاهای غرب این منطقه و مسیرهای مواصلاتی آن به سوی شهر کردنشین کوبانی (عین العرب) به طور کامل در دست گروه های ماست. دیروز، پریروز و حتی ۱ ساعت پیش از گفتگوی ما، درگیری های کوچکی در این مناطق روی داد اما آن چه که برای ما مهم است، موضوع جاده ها و مسیرهای مواصلاتی است که خوشبختانه در این حوزه مشکلی نداریم و نیروهای ما توانسته اند قدرت خود را تثبیت و نفرات خود را مستقر کنند.
کردپرس: وقتی که به نقشه ی مناطق شمال سوریه می نگریم؛ متوجه می شویم که تل ابیض یا به عبارتی دیگر همان گرکی سپی، درست در جایی قرار دارد که مناطق کردنشین را از هم جدا کرده و باعث گسست کوبانی از جیزره (قامیشلو و سایر شهرها) شده است. آیا اهمیت این شهر برای گروه های افراطی در همین موضوع خلاصه شده یا این که آنان اهداف دیگری نیز در اشغال این شهر دارند؟
ریدور خلیل: گرکی سپی برای گروه های افراطی اهمیت فوق العاده ای دارد و این شهر را همچون یک مرکز استراتژیک تلقی می کنند. چرا که علاوه بر آن که از لحاظ جغرافیایی و مواصلاتی، موجب گسست مناطق کردنشین شده، دارای معبر و گذرگاه مرزی با ترکیه نیز هست و این گروه های رادیکال، همه ی احتیاجات خود را از این گذرگاه فراهم می کنند و حمایت های ترکیه نیز از این نقطه به دست آنها می رسد.
کردپرس: آیا گروه شما نمی خواهد کنترل کامل تل ابیض را در دست بگیرد؟
ریدور خلیل: فعلا چنین چیزی در دستور کار ما نیست و برنامه ی حمله به منظور کنترل کامل گرکی سپی را در دست اجرا نداریم اما اگر لازم باشد قاعدتا شورای فرماندهی (YPG) در این خصوص تصمیم گیری خواهد کرد. معلوم نیست در آینده چه روی می دهد و ما نیز چه تصمیاتی خواهیم گرفت. باید منتظر تحولات پیش رو باشیم.
کردپرس: آیا شما از میزان نفرات گروه های افراطی در مناطق کردنشین سوریه اطلاعات روشنی در دست دارید؟
ریدور خلیل: اطلاعات کامل و و روشنی نداریم اما بررسی های کلی ما نشان می دهد که میزان نفرات آنان در این مناطق بیش از پانصد نفر است.
کردپرس: در درگیری های منطقه ی تل کوچر (یعروبیه)، کنترل گذرگاه مرزی تل کوچر به موصل عراق نیز به دست نیروهای شما افتاد. آیا نیروهای شما در حال حاضر از این گذرگاه استفاده می کنند؟
ریدور خلیل: خیر. به کارگیری دروازه ی مرزی ربطی به وظایف نیروهای ما ندارد. آن چه که وظیفه ی ماست، دفاع از مناطق کردنشین است نه مسائل گمرکی. ما کنترل این منطقه را در دست گرفتیم، گمرک را از دست نیروهای افراطی درآوردیم اما برای به کارگیری آن، باید نیروهای آسایش و مدیریت برآمده از شوراها و مجالس محلی و شهری، وارد عمل شوند.
کردپرس: لطفا در مورد عملیات تل کوچر و درگیری های این منطقه برایمان صحبت کنید. حجم درگیری ها در چه اندازه ای بود و حفظ این منطقه برای افراطیون تا چه اندازه اهمیت داشت؟
ریدور خلیل: بله. گروه های افراطی به منظور تاسیس یک امارت اسلامی رادیکالی، قدرت خود را در تل کوچر متمرکز کرده بودند و با توجه به هم مرزی این شهر با موصل عراق، اهمیت استراتژیک آن برای گروه های افراطی، کار ما را دشوار کرد و درگیری های سختی برای فتح این منطقه روی داد. ما نیز بخش کثیری از نیروهای ما را به تل کوچر کشاندیم و خوب می دانستیم که هماهنگی و فرماندهی همه ی عملیات انتحاری و فعالیت های تروریستی این نیروهای افراطی از مرکز تل کوچر صورت می گیرد. البته من لازم می دانم که به یک موضوع مهم اشاره کنم؛ ما پیش از حمله به تل کوچر، چندین بار به سران افراطیون پیام فرستادیم و اعلام کردیم که حتی حاضریم با آنان بر سر میز گفتگو بنشینیم. اما آنان به درخواست های ما توجه نکردند و هشدارهای ما را نیز جدی نگرفتند و تنها چاره ی کار، حمله ی وسیع نیروهای ما به این منطقه بود.
واقعا جنگ بزرگی روی داد و رفقای ما قهرمانانه جنگیدند و آزادسازی شهر، حومه، روستاها و جاده های اطراف آن جمعا در مدت ۳ روز برای ما میسر شد.
کردپرس: وضعیت نیروهای شما از لحاظ میزان تسلیحات و مهمات چگونه است؟ آیا مشکل خاصی برای تامین سلاح دارید؟
ریدور خلیل: بدون تردید تامین سلاح و مهمات برای ما مشکل است. فراموش نکنید که گروه های افراطی مستقل نیستند و به قدرت های جهانی و برخی کشورهای منطقه تکیه داده اند و تامین سلاح و مهمات و گذر از مرزها برای آنان آسان است اما نیروهای ما برای تامین سلاح و مهمات همواره دچار مشکل هستند. اگر چه سوریه و خاورمیانه مانند یک بازار بزرگ فروش سلاح و مهمات است اما گروه هایی می توانند در این بازارها نیازهای خود را برآورده کنند که پول و حمایت خارجی در اختیار داشته باشند. واقعیت این است که نقطه ی اتکای نیروهای ما، سلاح و مهمات نیست بلکه ما دو برتری مهم داریم که باعث می شود در جنگ و درگیری پیروزی شویم. عامل نخست ما تاکتیک های ویژه ی جنگی و استفاده ی صحیح از جغرافیای منطقه است و عامل دوم نیز عشق رفقای ما به سرزمین مادری شان است. ما در شهرها و مناطق خود و در کنار مردمان خود می جنگیم و این همان چیزی است که به ما روحیه می دهد.
کردپرس: آیا شما به دنبال این هستید که نیروهای افراطی، به طور کامل سرزمین سوریه را ترک کنند یا فقط در مناطق کردنشین با آنها درگیر می شوید؟
ریدور خلیل: من می خواهم صریح و آشکار به سوال شما پاسخ دهم: یگانه وظیفه ی واحدهای دفاع از خلق (YPG)، دفاع از جان و مال و کیان کردهای منطقه است. لذا اگر نیروهای افراطی داعش و النصره، در مناطق خارج از شمال سوریه باشند و مشکلی برای مردم ما فراهم نکنند، ما کاری به آنها نداریم. اما اجازه نمی دهیم در هیچ منطقه ای در میان کردهای سوریه بمانند. چرا که آنان در میان مردم ما جایگاهی ندارند. ما به عنوان مدافعین مردم و منطقه، بر این موضوع تاکید می کنیم که این گروه های افراطی، باید خاک کردستان را ترک کنند.
کردپرس: در گزارش بازرسین سازمان ملل درباره ی گروه شما انتقاداتی وارد شده و به این موضوع اشاره شده بود که برخی از اعضای نیروی شما آن قدر کنم سن و سال هستند که می توان آنان را کودک و نهایتا نوجوان نامید و چنین چیزی برخلاف کنوانسیون های پذیرفته شده ی بین المللی است. پاسخ شما به این انتقاد و این گزارش چیست؟
ریدور خلیل: چنین چیزی وجود ندارد. در گزارشی که درباره ی ما تنظیم شد، اشکالات و نواقص جدی وجود داشت و ما با تدوین یک جوابیه ی مفصل، به آنها پاسخ دادیم. در میان نفرات ما کودک و افراد کم سن و سال وجود ندارند و در اساسنامه ی گروه ما نیز بر این موضوع تاکید شده که اعضای ما باید از ۱۸ سال به بالا باشند. ممکن است در برخی تیم های ما ناخواسته و دور از نظارت فرماندهان و شورای عالی واحدهای دفاع از خلق، رفقای کم سن و سال هم فعالیت کنند اما چنین چیزی از لحاظ سازمانی پذیرفته نیست و ما مخالف این موضوع هستیم و اگر هم اطلاع پیدا کنیم که احیانا در برخی مناطق روستایی یا شهری، در میان گروهان های ما چنین موارد نادری وجود داشته باشد، به طور قطع با آنها و فرماندهانشان برخورد می کنیم.
کردپرس: طی روزهای اخیر، برخی از فرماندهان ارتش آزاد سوریه استعفا داده اند و اعلام کرده اند که به خاطر مشکلاتی که در تامین مهمات، سلاح و تدارکات دارند، نمی توانند به فعالیت خود ادامه دهند. شما تا چه اندازه از وضعیت این نیروی مسلح مخالف سوریه اطلاع دارید؟
ریدور خلیل: آنان در مناطق ما حضور ندارند. در اطراف دمشق و حلب، اطلاعاتی از نیروهای آنان داریم. تا آن جایی که ما می دانیم طی هفته های اخیر و همزمان با جدی شدن بحث برگزاری نشست ژنو۲ و فرونشستن آتش خبری حمله ی احتمالی غرب به سوریه، حمایت های نظامی و مالی از ارتش آزاد سوریه به شدت کاهش یافته و این نیرو در حال حاضر در وضعیت سخت و نامناسبی است و بسیار ضعیف شده است. وضعیت فرماندهی و سازمانی این نفرات به گونه ای است که اغلب واحدهای آنان تحت هدایت گروه های افراطی قرار گرفته اند و می توان گفت که عملا و به طور جدی در میدان جنگ، چیزی به نام ارتش آزاد وجود ندارد و تاثیر خود را از دست داده است.
کردپرس: غیر از گروه شما، گروه مسلح دیگری در سوریه به منظور دفاع از کردها فعالیت می کند که نام خود را جبهه الاکراد گذاشته و نماد و نشان سازمانی آنها نیز یک عقاب با نواری از ۳ رنگ زرد و سرخ و سبز بیرق های کردی است. این گروه برخلاف گروه شما، از رسانه ها دوری می کند و اخبار روشنی در مورد آنان وجود ندارد. آیا آنان نیز همسو با شما فعالیت می کنند؟
ریدور خلیل: لواء جبهه الاکراد، نام یک گروه مسلح است که فعالیت های مسلحانه ی خود را در اطراف حلب متمرکز کرده است و مان آنان را یک گروه انقلابی می دانیم. این گروه در آغاز فعالیت خود، زیر نظر ارتش آزاد سوریه و در عین حال وابسته به شورای فرماندهی نظامی حلب بود اما رفته رفته بین آنان و ارتش آزاد اختلاف نظرات فراوانی به وجود آمد.
ماجرا از این قرار بود که جبهه الاکراد در چند عملیات خود، هم از محلات کردها در حلب و هم از روستا ها و مسیرهای مواصلاتی کردها در خارج از شهر حلب دفاع مسلحانه به عمل آورد و این موضوع خشم ارتش آزاد را برانگیخت و بین آنان فاصله افتاد. این گروه برای ما یک گروه دوست و متفق استراتژیک است و ما آنان را مدافعین راستین انقلاب سوریه می دانیم.