یکی از گروه هایی که در سال های اخیر به فعالیت های تروریستی در مناطق کردنشین پرداخته، گروهک پژاک است که در سال ۲۰۰۳ برگرفته از اندیشه ها و تفکرات قوم گرایان کردی عبدالله اوجلان (آپو) پدید آمد. گروه پژاک با طیفی وسیع از اقدامات تروریستی در مناطق شمال غرب فعالیت دارد و با انجام عملیات تروریستی متعدد مشکلاتی برای ساکنان منطقه به وجود آورده است. گسترش فعالیت تروریستی پژاک در مناطق شمال غرب ایران و هم مرز با ترکیه و عراق، از چالش های امنیتی به حساب می آید. پژاک، مکان ثابتی ندارد و در مرزهای شمال غرب ایران به صورت گروه های تیمی فعالیت می کند. این گروهک اقدام های تروریستی خود را بیشتر در استان های مرزی کردستان، آذربایجان غربی، ایلام و کرمانشاه، شهرهای مرزی خوی، سلماس و ماکو سازماندهی می کند. درگیری با نیروهای انتظامی، حمله به تأسیسات و اماکن عمومی از جمله خطوط انتقال گاز به همراه تبلیغات شدید روانی در مناطق شمال غرب کشور از اقدامات این گروه بوده است .پژاک با هدف نفوذ در کردستان ایران تأسیس شد. توضیح اینکه، «پژاک مانند سایر گروههای معارض و مسلح ضدانقلاب که از اول انقلاب به مخالفت و مبارزه مسلحانه با جمهوری اسلامی روی آورده اند، ضدیتی ویژه با جمهوری اسلامی ایران دارد. غیر از اهداف تجزیه طلبانه این گروه تروریستی که در نهایت به رویارویی مسلحانه با جمهوری اسلامی ایران منجر شده است، دیدگاههای خاص رهبران این گروه نیز حکومت اسلامی و از آن بالاتر حتی حضور مذهب در زندگی اجتماعی را به شدت رد می کند و آن را مضر می داند. از دید ایدئولوژی های این گروه معارض، مذهب متشکل از ارزشها و اسطوره های کهنه و وهم آلود است که در نهایت به عنوان عنصری ارتجاعی مسیر پیشرفت جوامع بشری را در راستای آرمانهای سوسیالیستی و دموکراتیک سد می کند. آنها مذهب را به عنوان مرکز یک نظام ارزشی غیر مفید و ارتجاعی در نظر می گیرند و اکثر اشتباه ها و عقب ماندگی ها را ناشی از آن می دانند». تلاش برای گذر از نظام جمهوری اسلامی ایران، تأسیس جمهوری فدرال دمکراتیک ایران، چاره یابی مسئله کرد در چارچوب اتحاد دمکراتیک آزاد خلقها و از میان برداشتن تأثیرات نظام فئودالی و پیشبرد زندگی آزاد و دمکراتیک در شرق کردستان از جمله اهداف عمدهی این گروهک اعلام شده است. تجزیه طلبی از شاخصه های اصلی اقدامات تروریستی پژاک است و این گروهک در راستای اقدامات مشابه با پ.ک.ک، از سال ۲۰۰۳ تاکنون دهها تن از شهروندان بیگناه را در عملیات ضد انسانی خود به ویژه در ناحیه شمال غرب کشور کشته است. وجود عبارت «کنفدرالیسم دموکراتیک خلق کرد» در اساسنامه پژاک به خوبی بیانگر نیت تجزیه طلبانه پژاک برای تشکیل کردستان بزرگ است. البته پژاک برای آنکه یکسره به تجزیه طلبی افراطی محکوم نگردد، در جای دیگر اساسنامه، از به رسمیت شناختن حق جدایی برای ملت کرد تحت عنوان حق تعیین سرنوشت در اتحادیه فدراتیو دموکرات ایران سخن می گوید که سیاست های فریبکارانه و دوگانه اعضای این گروه را معین می کند. رواج جنگ تروریستی بین گروههای تروریستی به ویژه پژاک، دارای سیاست موازنه ای است، به این معنا که گروههای معارض برای غلبه بر ضعف فزآینده خود در مقابل قدرت دولتها و ایجاد موازنه، به شیوه های جنگ تروریستی روی می آورند. از سوی دیگر، رهبران این گروه ها در پی رسیدن به قدرت و با اطلاع از برد تبلیغاتی چنین شیوه ای، به دنبال مطرح کردن و بزرگ جلوه دادن هر چه بیشتر مطالبات گروههای تروریستی هستند. نتیجه دیگری که این نوع جنگ برای پژاک دارد ایجاد رعب و وحشت میان جامعه و نوعی قدرت نمایی است. به این شیوه که انجام عملیات تروریستی علیه جوامع در تضارب با برد تبلیغاتی آن، نوعی ضعف را برای دولت ها و در مقابل، قدرت گروههای معارض را به ویژه بین افکار عمومی به نمایش می گذارد.