✍️بروسکه
پروژه انحلال و خلع سلاح پ.ک.ک در حالی صورت میگیرد که کادرهای اصلی این جریان نیز مانند مردم کردستان در شوک و بهت هستند و ابعاد ماجرا را نمیدانند. ۵٠ هزار جوان کُرد کشته شدند اما خلع سلاح زمانی صورت گرفت که نه یک سانت از خاک ترکیه تصرف شد و نه آنکارا هیچیک از حقوق کردها را برسمیت شناخت. نارضایتی را میشود به وضوح از لابلای مصاحبه جمیل بایک نسبت به تصمیم اوجالان تشخیص داد. حق هم دارد ١۶ ساله بود که به پ.ک.ک پیوست و اکنون ٧٠ ساله است و در عمل انجام گرفته قرار گرفته است و سازمان متبوعش دچار انحراف بزرگ شده است. این سرنوشت همه کردهایی است که رهبری خود را بدست افراد نالایق و ناسالم سپرده اند.
اعلام انحلال پ.ک.ک پاس گل اوجالان به حزب حاکم ترکیه بود و سبب تقویت جایگاه آکپارتی شده است.
ترکیه حتی در روز کنگره خلع سلاح بمباران را متوقف نکرد و در روزهای اخیر بر شدت برخورد خود با کردها افزوده است.
۵٠ هزار جوان کرد کشته شدند و آپو راه زندگی و مشارکت در قدرت را برگزید. پ.ک.ک مانند دیگر احزاب شوونیست کردی فلسفه گلیم خودت را از آب بیرون بکش را پیروی میکند.
آمریکا به هر دری میزند ثبات و آرامش در جبهه ها ایجاد کند تا بر روی مهار چین تمرکز کند. با ایران برجام دیگری امضا میکند. اسراییل را دور میزند و با حماس و یمن توافق میکند. زلنسکی را مجبور به چشم پوشی از خاک اکراین میکند. خلع سلاح پ.ک.ک هم در چهارچوب طرح های کلان آمریکا صورت میگیرد و این حزب اختیاری از خود برای تصمیم گیری مستقل ندارد.
گروههای کردی منجمله پ. ک.ک آویزان آمریکا هستند تا کردستان مستقل را در نقش اسراییل دوم برایشان ایجاد کند و هرگز نماینده خواست و مطالبات مردم کرد نبوده اند. پ.ک.ک در سوریه دوشادوش سربازان اشغالگر آمریکایی علیه دولت قانونی سوریه جنگید و غارت نفت این کشور توسط اشغالگران را تسهیل کرد. جریانات قومپرست و قبیله ای کردی هیچگاه از خیانت های آمریکا و صهیونیسم درس نگرفته اند و از پ.ک.ک تا بارزانی و کومله و دمکرات برای منافع مقطعی این رژیم ها بکار گرفته شده اند و با تغییر شرایط براحتی حمایت از آنان را قطع کرده تا مجبور به تسلیم و انحلال شوند.









