انجمن بی تاوان : پژاک-کودار به علت عدم مستقل بودن در تصمیم گیریشان در حاشیه های سیاست قرار دارند و گاها نیز در بستر طرف مخالف خود قرار می گیرند که این هم از خام بودن در عرصه سیاست است. چرا که پژاک گروهی من دراورده از طرف پ ک ک است که یک شبه اعلام موجودیت کرد. زیرا گروه هایی که تاسیس می شوند معمولا قبلا سابقه فعالیت دارند و بعد از مدتی تاسیسشان را اعلام می کنند اما تاسیس پژاک تماما در چارچوب سیاست از پیش برنامه ریزی شده از طرف پ.ک.ک بود که ذاتا از ابتدا تعداد کمی از کادرها ایرانی بودند و مدیریت و قدرت تصمیم گیری در کنترل پ ک ک بود که تا به امروز نیز ادامه دارد.
پژاک همچنانکه گروهی مستقل نیست تصمیم هایش نیز مستقل نیست. در طول ۱۹سال از فعالیت های پژاک می گذرد و در مرور زمان محدوده فعالیت ها محدودتر شده است و نیروی چریکی نیز در مقایسه با گذشته کمتر شده است. در واقع اگر به گفتمان پژاک در رسانه ها توجه کنیم برداشت از سیاست  پژاک متفاوت خواهد شد و بخصوص در فضای مجازی  ادعای های پژاک غیر قابل باور است و بزرگنمایی بیش از حد است. حال اینکه در بستر جامعه مردم نسبت به پژاک بی تفاوت هستند و حتی عده ای نیز پژاک را نمی شناسند. در واقع پژاک از طرف پ ک ک کنترل می شود وگرنه پ ک ک به خوبی می داند که اگر پژاک را ازاد کند  در کنترل سرویس اطلاعاتی اروپایی در خواهد امد هر جند که امروزه با انها ارتباط دارد اما فعالیت انها از طرف پ ک ک کنترل می شود زیرا پ ک ک نمی خواهد ک پژاک نیز مانند دیگر احزاب کردی با خارجی ها ارتباط داشته باشد و با معنایی پژاک در انحصار پ ک ک است.
گاهی شرایط سیاسی در دولتهای خاورمیانه تغییر میکنند ویا اینکه تظاهراتی شروع می شود که این به معنای سقوط انان نیست  و دقیقا در این موقعیت است که گروهک ها سر و صدایشان هماند شغال ها در جنگل ها  پیدا می شوند و گرنه دولتها براحتی سقوط نمی کنند که گروهک ها حکم برانند و برداشت و قدرت تصمیم گیری پژاک به حدی ضعیف است که امروزه تنها الگوی شان مسئله شمال سوریه است و از ان بعنوان دستاورد یاد می کنند وحال اینکه پژاک نمی تواند وارد خاک ایران شود و همیشه با این استدلال که انها در شمال سوریه موفق شده اند  و بزرگترین اشتباه سیاست پژاک نیز مقایسه ایران با دیگر دولتهای منطقه است که این نیز قابل درک است حتی شرایط کردهای سوریه با کردهای ایران خیلی متفاوت است.
بطور کلی نحوه الگو برداری  سران پژاک و بخصوص سیامند معینی و تحلیلات انان راجع به جامعه کوردستان ایران بدور از واقعیت است زیرا انان نمی توانند حقیقت جامعه را درک کنند و مقایسه اوضاع کردستان ایران با دیگر بخشها  خود نوعی بی وجدانی و بی اگاهی از اوضاع منطقه است  که سران پژاک هر روز مرتکب این اشتباه می شوند.