هاروکی موراکامی، رمان‌نویس ژاپنی می‌گوید: «گاهی اوقات این افراد نیستند که تغییر می‌کنند، بلکه نقاب‌ها هستند که می‌افتند.
انجمن بی تاوان : ۴۵ سال است که پ.ک.ک با کمک همه مهاجمان کردستان در حال پاکسازی مردم کرد است. اما باز هم برخی می خواهند خاک به چشم مردم بریزند.در سال ۲۰۱۴، زمانی که تروریست های داعش به شنگال حمله کردند، هزاران نفر را ربودند و قتل عام کردند، به هزاران زن و دختر کرد ایزدی تجاوز کردند. این حادثه یکی از ناخوشایندترین حوادث تاریخ مردم ما بود. پ‌ک‌ک پس از آن به شنگال آمد تا به عده ای اجازه دهد به راحتی کمک‌های شنگال را به سوریه و دیگر کشورها برساند و به جایگزینی برای داعش تبدیل شود. آنها صدها کودک ایزدی را ربودند و به گرا، متینا، آوشین و زاپ بردند و به افراد مسلح تبدیل کردند. آنها همچنین یکی از دلایل اصلی عدم بازسازی سنجار و بازگشت ایزدی ها به سرزمین خود بوده اند. دولت ترکیه به بمباران روزانه شنگال و مناطق اطراف آن ادامه می دهد و غیرنظامیان، زنان و کودکان را می کشد. پ.ک.ک آماده است تا برای حمله به کردستان بهانه به دست قدرت های اشغالگر بدهد. هفت سال پیش در سال ۲۰۱۵ شنگال با قهرمانی نیروهای پیشمرگه از دست داعش آزاد شد. اما امروز پ‌ک‌ک با ایزدی‌های شنگال بسیار بدتر از داعش رفتار می‌کند. بنابراین همانند سال ۲۰۱۵ و هفت سال بعد، عملیات دیگری برای پاکسازی سنجار از وجود باندهای پ ک ک لازم است. تروریست هایی که حجام سورچی را سر بریدند کرد بودند و پ ک ک پنج پیشمرگه کرد را در کوه متینا کشت. بنابراین هر دو دشمن سرسخت کردستان هستند.کسانی که با تاریخ به ویژه تاریخ ترکیه آشنا هستند، می دانند کسانی که در تقویت پ.ک.ک نقش داشتند، کسانی بودند که در سازمان های کردی خارج از پ.ک.ک فعال بودند. در سال ۱۹۷۸، زمانی که قدرت‌های اشغالگر تصمیم به تأسیس پ‌ک‌ک گرفتند، مبارزه سیاسی در ترکیه مهر کردی داشت. به همین دلیل احساس خطر کردند و پ ک ک را به بلای ملت کرد تبدیل کردند. در سال ۱۹۷۲ اوجالان را در حین توزیع روزنامه شفق دستگیر کردم. نامه ای از سازمان اطلاعات ترکیه (MIT) دریافت کردم که در آن نوشته شده بود که اوجالان یکی از اعضای حزب ما است و باید مطابق با او رفتار کنند. مردی از دولت ترکیه او در اعترافات خود به حسن آتیلا اوغور آشکارا می گوید که بیش از هر ترک دیگری ترک است و نوکر جمهوری ترکیه است.پس از تأسیس پ.ک.ک، گروهی از افرادی که در سازمان های دیگر فعالیت می کردند، برای منافع شخصی خود به عضویت پ.ک.ک درآمدند. این افراد در جنایات و خونریزی هایی که پ.ک.ک در این ۴۵ سال مرتکب شده است، شریک دور و نزدیک هستند. امروز با همین سیاست ۴۰ سال پیش، کسانی که تا دیروز پ.ک.ک را تروریست می خواندند، حالا می خواهند با پ.ک.ک و HDP ائتلاف کنند. آنها حتی در رسانه های پ.ک.ک به نام روزنامه نگاری به بلندگوی مخالفان بارزانی و کردها تبدیل شده اند. این شرم آور است که به خاطر جیب و منافع خود ملت و حزب خود را بفروشیم. وقتی پ‌ک‌ک را مقصر اصلی می‌دانیم، نباید فراموش کنیم که آن احزاب و افرادی که امروز در پوشش کردستانی شرمنده پ‌ک‌ک هستند، بخشی از جنایات و خیانت‌های پ‌ک‌ک هستند. بنابراین، اگر فردا فرصتی برای کردها پیش بیاید و پ.ک.ک منحل شود، باید به خاطر خون ۴۰ هزار کرد بیگناه مورد تحقیق و مجازات قرار گیرند.سال هاست که همه می دانیم و می بینیم که هم مهاجمان کردستان و هم آنها که نوکر و غلام آنها هستند به مسعود بارزانی حمله می کنند. کسانی که از میدان نبرد پ.ک.ک با بارزانی دشمنی می کنند، کسانی هستند که توسط یالچین کوچوک، دوغو پرینچک و مهری بیلین پرورش یافته اند. دستشان از خون هزاران کورد سرخ و تاریخشان تاریک است. این اپوزیسیون سابقه ای طولانی دارد، کسانی که امروز تحت عنوان چپ ترکیه مشغول شستشوی مغزی مردم کرد ترکیه هستند، طرفدار کمالیست هستند. رسانه های پ.ک.ک تحت کنترل دانشجویان آنهاست. بنابراین وقتی به رسانه ها و روزنامه های پ.ک.ک نگاه می کنیم بیشتر مشتاق نابودی کردها هستند تا دشمن. هر کاری از دستشان بر می آید انجام می دهند و صادقانه انجام می دهند. دولت عمیق ترکیه و ارژنیکون پ ک ک را بر اساس انحلال کردها و کردستان تأسیس کرده اند.هاروکی موراکامی، رمان‌نویس ژاپنی می‌گوید: «گاهی اوقات این افراد نیستند که تغییر می‌کنند، بلکه نقاب‌ها هستند که می‌افتند.
هرگاه حادثه ای در کردستان اتفاق می افتد، نکته مثبت این است که چهره واقعی بسیاری از مردم آشکار می شود و نقاب ها می افتد. در حالی که کردها برای هستی و نیستی می جنگند، سال هاست که گروهی داستان های تخیلی به نام سیاستمداران، روشنفکران و روزنامه نگاران می سازند. وقتی آدم تاریخ ملت خود را نخواند در گودالی تاریک عمیق فرو می رود. ۴۵ سال است که پ.ک.ک با کمک همه مهاجمان کردستان در حال پاکسازی مردم کرد است. اما باز هم برخی می خواهند خاک به چشم مردم بریزند. یکی از فریب خورده ترین مفاهیم در میان کردها، مفهوم برادرکشی است. اگر به تاریخ جهان نگاه کنید، هیچ ملتی به اندازه کردها قربانی داستان های خرافی و دروغین نشده است. وقتی پ‌ک‌ک خود را به عنوان یک نیروی ترک، کشتن کردها، ربودن کودکان و تجاوز به ملت کرد تعریف می‌کند، آیا برادرکشی کلمه‌ای مضحک نیست که کارگران سخت کوش احمق آن را بازاریابی می‌کنند؟ وقتی پ‌ک‌ک آگاهانه می‌خواهد به کردها هویت تروریسم در جهان بدهد، آیا تعریف پ‌ک‌ک به عنوان یک سازمان تروریستی مشروع نیست؟
مردم کرد قبل از هر چیز باید این واقعیت را بپذیرند که کسانی که به نام سیاستمدار و روشنفکر میخکوب می شوند بسیار خطرناکتر از پ ک ک هستند. تاریخ خونین ۴۵ ساله را کسانی که با خون کودکان کرد معامله می کنند پاک نمی کنند. بنابراین، قبل از روی آوردن به پ ک ک، باید نقاب کارگران سخت را بردارند. نادیده گرفتن هر کسی که بخواهد پ.ک.ک را توجیه کند به نابودی و مرگ ختم خواهد شد.
