هنگامی که یک سازمان به مبارزه مسلحانه متوسل می شود و تعداد اعضایش از محفلی کوچک فراتر می رود، باید هزینه های مختلفی را برای تهیه سلاح، مواد غذایی، پوشاک و سایر مایحتاج بپردازد. این نیاز مالی باید به گونه ای تأمین شود. ممکن است قسمتی از این هزینه ها از راه کمک های داوطلبانه با حق عضویت اعضا و یا احیانا حامیان مشمول تأمین گردد اما پس از مدت کوتاهی گروه مجبور می شود یا از دولت دیگری کمک دریافت کند و لذا وابسته بدان دولت شود و موضع خود را آسیب پذیر کند و یا آنکه به فعالیت ها و اقدامات غیرقانونی روی آورد. پ.ک.ک در ابتدای دهه ۱۹۸۰ تشکیل شد و در اصل سازمانی با ایدئولوژی مارکسیستی – لنینیستی بوده است. اما بعدها صبغه ناسیونالیستی آن بارزتر شده است. اعضای سازمان طی یکی دو سال به چند هزار تن افزایش یافت و علاوه بر مناطق کوهستانی جنوب شرق ترکیه، در شمال عراق نیز اردوگاه های آموزشی تأسیس کرد.
بعدها در جریان اختلافات سوریه و ترکیه، حکومت حافظ اسد به اوجآلان (رهبری پ.ک.ک و پ.ک.ک اجازه داد مقرهایی در داخل خاک سوریه و مهم تر از آن، در دره بقاع لبنان تأسیس کند («آکادمی معصوم کورکماز» در بقاع قرار داشت. علاوه بر مخارج آموزشی، استقرار، رفت و آمد و هزینه های زندگی اعضاء و پیوستگان سازمان، تهیه سلاح و مهمات، به ویژه از راه قاچاق و بازار سیاه منطقه (به خصوص در شمال عراق) مستلزم منابع مالی قابل توجهی بود، همان طور که در ادامه خواهیم دید، این سازمان در اوایل دهه ۱۹۸۰ کمابیش با سازمان های مافیایی روابطی داشته است. مهاجرت ناراضیان کرد (و ترک) پس از کودتای ۱۹۸۱ به اروپا، توجه سازمان را به اروپا هم جلب کرد و سلسله ای از فعالیت های غیرقانونی به دنبال آن پدید آمد، باز همان طور که در ادامه اشاره خواهد شد، به نظر می رسد که اعضای کردتبار سازمان های مافیایی و دخیل در جرایم سازمان یافته گاهی اعمال خویش را با استناد به مبارزه ملی – انقلابی پ.ک.ک موجه می ساختند. به هر صورت، پ.ک.ک علاوه بر فعالیت های غیر قانونی، از شیوه های دیگری هم کسب درآمد کرده است که یکی از آنها دریافت کمک مستقیم از حکومت های مخالف دولت و حکومت ترکیه بوده است
این ادعا وجود دارد که تقریبا همه کشورهای همسایه ترکیه به پ.ک.ک کمک مالی با نظامی کرده اند، لیلا زانا از سیاستمداران معروف کرد و عضو پارلمان از حزب هد.پا در اظهار نظری گفته است که ۲۰ کشور از پ.ک.ک استفاده کرده اند.این رقم ممکن است اغراق آمیز باشد، اما اگر توجه شود که پ ک ک تحت پوشش سازمان های خیریه، غیردولتی و … مشغول جمع آوری کمک یا باج گیری از کردهای اروپاست و کشورهای اروپایی با این قبیل فعالیت ها به هر دلیلی مقابله مؤثر نمی کنند، این نظر چندان هم اغراق آمیز نخواهد بود.