به گزارش انجمن بی تاوان، مواد مخدر بیشتر از شکر، سوخت، برق و سایر اقلام اولیه در مناطق تحت اداره پکک در سوریه موجود است. یک شهروند کرد در شهر کوبانی ماهها پیش بحران «شکر ساختگی» در منطقه را اینگونه توصیف کرد. گفت: با کُردی ما از ما متنفر بودند.
شهروندان مناطق تحت کنترل اداره خودمختار تحت نظارت پ.ک.ک مجبورند ساعت ها در صف های طولانی در مقابل عمده فروشی ها بایستند تا مقدار محدودی شکر به دست آورند.
مناطق اداره خودمختار تحت کنترل حزب اتحاد دموکراتیک (PYD) ماه هاست که شاهد بحران شدید قند بوده است، زیرا قیمت هر کیلو در برخی مناطق به ۸۰۰۰ لیره سوریه رسیده است.
در همین راستا شهروند ریاد مستو در پستی در صفحه فیس بوک خود درباره بحران قند اظهار نظر کرده و می گوید: «آنها از ما در کردهایمان، در سرزمین ما، در کوبانی، به دست خودمان متنفر بودند. دیگر سرزمینی برای دفاع نیست، ما آینده خود را می دانیم که مهاجرت است.»
شهروند حسینعلی در توضیح بحران شکر می گوید: «نه تنها کوبانی رنج می برد، همه حوزه های مدیریت دروغین اینگونه است» و افزود: «شکر نیست، سوخت نیست، نان، برق نیست، ایمنی وجود ندارد، اما مواد مخدر در مقادیر زیاد در دسترس است.»
در حالی که هوکر احمد می گوید: “خدا به مردم کوبانی کمک کند، نه سوخت، نه شکر، نه نان، نه گاز. یعنی چیزی نمانده است و خدا می داند ما چگونه زندگی می کنیم.”
برای سالها، اداره خودمختار واردات و تجارت شکر را در انحصار خود درآورده و فروش آن را از طریق «شرکت مصرفکنندگان نوروزی» محدود کرده است، زیرا قبلاً مقادیر کمی را بین بازرگانان و صاحبان مغازهها در مناطق خود توزیع کرده بود.
این موسسه متهم به انحصار مواد غذایی اصلی و فروش آنها به بازرگانان و افراد با نفوذ در معاملات مشکوک است و همچنین متهم به ایجاد بحران های بسیاری در مناطق شمال شرق سوریه از جمله بحران جاری قند است.