۲۹ آذر ۱۴۰۳

مهاجرت برای فرار از پ‌ک‌ک

  • ۴ اسفند ۱۴۰۲
  • ۱۸۰ بازدید
  • ۰

انجمن بی‌تاوان: مناطق تحت سلطه پ‌ک‌ک در شمال سوریه علاوه بر از دست دادن خدمات اولیه مانند برق و آب، علاوه بر گسترش بیکاری و از دست دادن شغل، شاهد بحران سوخت هستند.

بحران سوخت اخیراً در همه شهرهای کردنشین تشدید شده است، زیرا صف‌های طولانی خودروها در مقابل جایگاه‌ها برای تامین سوخت مورد نیاز خود در میان نارضایتی شدید مردم تشکیل می‌شود.

در همین رابطه، شرزان علو، فعال سیاسی کرد که اهل کوبانی است گفت: برق کوبانی و روستاهای آن روزی دو ساعت روشن و سه ساعت در روز قطع می شود و این در مورد بقیه مناطق وابسته به پ‌ک‌ک نیز صدق می کند.»

علو در خصوص اتلاف سوخت گفت: برای فصل زمستان به هر خانواده ۳۰۰ لیتر گازوئیل اختصاص می‌یابد و این مقدار تنها نیاز یک ماهه خانواده را تامین می‌کند.

وی افزود: سیلندرهای گاز اگرچه گران است و تا ده دلار هم می‌رسد، اما در دسترس نیست و صف‌های مردم برای تامین گازوئیل و گاز گواه این موضوع است، همچنین مقدار گازوئیل برای حمل‌ونقل عمومی و خصوصی نیز مشخص است، اما این نیز کمیاب شده است.»

وی تاکید کرد: شرایط زندگی به دلیل از دست دادن فرصت های شغلی، بی ثباتی قیمت ها، قیمت های بسیار بالا و سقوط ارزش لیر سوریه در برابر ارزهای خارجی بسیار دشوار است.

علو خاطرنشان کرد که این دلایل، علاوه بر سربازگیری اجباری، قوانین سختگیرانه و تحمیل حق امتیاز توسط پ‌ک‌ک، اکثر جوانان را مجبور به مهاجرت به خارج از کشور، ترکیه یا اقلیم کردستان و اروپا می کند.

در همین حال، شهروند فرهان خلیل (نام مستعار) که اهل قامشلو است، معتقد است که «به دلیل تشدید درگیری بین ترکیه و گروه کارگران کردستان (پ‌ک‌ک) اوضاع از همه لحاظ بدتر می‌شود.

خلیل گفت: درگیری پ‌ک‌ک با ترکیه بر سر شرایط مرزی، منطقه را به منطقه‌ای جنگی تبدیل کرده است که در آن ابتدایی‌ترین نیازهای زندگی در دسترس نیست.

وی افزود: منطقه از همه جنبه ها به ویژه در زمینه سوخت، برق، آب آشامیدنی و کمبود فرصت های شغلی با بحران واقعی مواجه است.

وی تصریح کرد: اکثر شهروندان در شمال سوریه به دلیل از بین رفتن گاز خانگی و سختی تهیه آن، گرچه خطرات زیادی را به دنبال دارد، برای پخت و پز از وسایل اولیه مانند هیزم یا بطری نفت سفید استفاده می کنند.

خلیل تاکید کرد که “مشکلات زندگی شهروندان را وادار می کند تا مهاجرت را انتخاب کنند و خانه های خود را در جستجوی یک پناهگاه امن، علیرغم خطر، ترک کنند.”

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *