انجمن بی تاوان: یاسمین علی، یک فعال زن کرد سوری، در صفحه فیسبوک خود مهمترین دستاوردهای شبه نظامیان تروریست PYD/PKK در سال های حضور در سوریه را به شرح زیر فهرست کرده است:

۱- تعقیب مخالفان بشار اسد و پایان دادن به حضور آنها در مناطق کردنشین.

۲- دستگیری مخالفان کرد و از بین بردن هر کسی که تهدیدی برای آنها باشد.

۳- آوارگی و تبعید بیش از نیمی از مردم کرد

۴- تغییر دموگرافیک مناطق کردنشین

۵- تخریب آموزش، گسترش جهل، ساختن نسلی فاقد تحصیلات و دانش و تحمیل برنامه درسی ایدئولوژیک در خدمت فلسفه سازمان خود.

۶- جلوگیری از فعالیت سیاسی احزاب کردی، خیانت به مخالفان، متهم کردن آنها به همکاری با ترکیه و آتش زدن دفاتر احزاب.

۷- کم رنگ کردن مسئله کردها در سوریه

۸- استفاده از کردهای سوریه به عنوان کارت علیه ترکیه و دشمن اول ساختن آن و خنثی کردن آنها از دشمن اصلی خود

۹- ارتباط آشکار با حکومت سوریه و اجرای دستور کار آنها در منطقه.

۱۰- بازسازی اسد در مناطق کردنشین، تحکیم حکومت او و تبدیل او به بهترین گزینه برای کردهای سوریه.

۱۱- اقلیت ساختن کردهای سوریه در مناطق خود.

۱۲- ضربه زدن به پایه های جامعه کرد سوریه و تخریب ساختار آن.

۱۳- استخدام زنان برای خدمت به برنامه های فرقه ای و بر علیه خانواده و شوهرانشان به بهانه رهایی زنان از محدودیت های کهنه.

۱۴- به خدمت گرفتن کودکان و نوجوانان زیر سن بلوغ در نبردهای شدید آنان.

۱۵- کشتن ۲۶۰۰۰ هزار رزمنده کرد در جنگهای بیهوده که هیچ سودی ندارد.

۱۶- قاچاق عناصر کرد و استفاده از آنها به عنوان مزدور با کشورها در ازای دریافت مبالغ هنگفت.

۱۷- دزدی از مردم کرد با تحمیل مالیات و برادری و حق الامتیاز و جمع آوری پول از ثروت زیرزمینی «نفت» و دزدی کردهای آواره در کشورهای دیاسپورا به بهانه جمع آوری کمک برای کشور.

۱۸- گرفتن کمک از کشورهای تمویل کننده و توزیع مقداری از آن در انکوباتور معروف آن و فروش مابقی آن در بازارها.

۱۹- اتخاذ پروژه‌ها و سیاست‌های بین‌المللی که با جاه‌طلبی‌های کردها و آرمان اساسی آن‌ها در سوریه همخوانی نداشته باشد.

۲۰- تخریب شهر عفرین و تخلیه آن از مردم در اجرای دستورات رژیم سوریه و روسیه.

۲۱- تخریب شهر عین العرب/کوبانی، تبدیل بخشی از آن به موزه، آواره کردن ساکنان آن و سپس سرقت پول از کشورها و شرکت های کمک کننده به بهانه بازسازی آن.

۲۲- مین گذاری در داخل شهر عفرین و اطراف اردوگاه های ذلت در منطقه الشهبا برای جلوگیری از بازگشت مردم عفرین به خانه های خود.

۲۳- قاچاق مصائب و مصیبت های آوارگان عفرین در کمپ های ذلت.

۲۴- جلوگیری از انجام کار رسانه آزاد و انتقال شفاف حقیقت.

۲۵- برافراشتن و اجازه دادن به تمامی پرچم ها به جز پرچم کردها

۲۶- ارتباط با همه شبه‌نظامیان و گروه‌ها بدون توجه به قومیت‌ها و فرقه‌هایشان، به جز برخورد با پیشمرگه‌ها، فرزندان کردهای سوریه و ممانعت از انجام وظیفه آنها در مناطق خود.

۲۷- حمله به مسعود بارزانی و حکومت منطقه و دخالت در امور داخلی آن و برهم زدن امنیت آن.

۲۸- ورود به منبج پس از نبرد شدید که در آن بیش از ۱۳۰۰ عنصر کرد کشته شدند و سپس به طور غیرمستقیم به رژیم سوریه تحویل داده شد.

۲۹- قربانی کردن جوانان کرد و فرستادن آنها به جنگهای خارج از مناطق خود و مزدوری صرف برای آمریکایی ها و ائتلاف بین المللی.

۳۰- برافراشتن تصاویر رهبران و پرچم‌های گروه تروریستی کارگران کردستان که در فهرست‌های جهانی تروریسم قرار دارد برای تحریک کشورهای همسایه و جهان.

۳۱- آواره کردن اعراب سوری از روستاهایشان، دامن زدن به درگیری های قومیتی بین آنها و کردهای سوریه، نفرت پراکنی و ایجاد شکاف بین آنها در خدمت رژیم سوریه.