به گزارش انجمن بی تاوان، اکثر کارشناسان اتفاق نظر دارند که عبدالله اوجالان نقشی اساسی در پایان دادن به مبارزات مسلحانه پ.ک.ک دارد. اگرچه آنها در بیان خود در مقایسه با اعضای پ.ک.ک یا سایر شخصیت های کرد صریح و واضح نبودند. یک مقام رسمی که بخشی از تیمی بود که کارهای مقدماتی را تقریباً سه سال قبل از آغاز آن در سال ۲۰۰۹ انجام داد ، گفت که در جلسات آنها تأکید شده است که عبدالله اوجالان موثرترین تصمیم گیرنده در مورد مسلح نمودن پ.ک.ک است. در بین کشورهای درگیر پ.ک.ک نیز اتفاق نظر وجود دارد که عبدالله اوجالان نقش تعیین کننده ای دارد. این نظر گسترده و به عنوان یک واقعیت مطلق توسط کردها بیان شد. تقریباً تمام افراد کردی که برای این گزارش مصاحبه کرده اند ، توافق داشتند که خلع سلاح پ.ک.ک فقط با دستورالعمل نهایی عبدالله اوجالان امکان پذیر است. مخصوصاً
جالب است که در میان کسانی که این عقیده را دارند ، کسانی نیز هستند که مخالف پ.ک.ک هستند و حتی کسانی که واکنش های سازش ناپذیری علیه عبدالله اوجالان دارند.

یک فرد برجسته کرد در ترکیه ، که دارای خط سیاسی پ.ک.ک است ، تأکید کرد که عبدالله اوجالان قدرت خاتمه دادن به مبارزه مسلحانه را دارد و در واقع تنها مرجع در این زمینه بود: “هیچ کس نمی خواهد مسئولیت پایان دادن به این تقلا را برعهده گیرد. مسئولیت این کار بر عهده عبدالله اوجالان است. اگر او بخواهد و چنین فرماندهی کند ، جنگ مسلحانه حتی اگر هنوز شرایط مهیا نباشد پایان می یابد و پ.ک.ک کوه ها را ترک خواهد کرد.

” نظامتین تاش (بودان) ، که همچنین یکی از بنیانگذاران حزب میهنی دموکرات (حزب Welatparez Demokratik – PWD ، به زبان کردی) به عنوان مقام شماره یک نظامی پ ک ک از ۱۹۹۵ به بعد شناخته شده بود ، اما در سال ۲۰۰۴ پ ک ک را ترک کرد با این استدلال که باید مبارزه مسلحانه پایان یابد. وی همچنین در همین راستا اظهار نظری کرد: “اگر و وقتی عبدالله اوجالان به آنها بگوید آنها کوه را ترک خواهند کرد”. یک فرد محافظه کار کرد نیز به این موضوع اشاره کرد که بسیاری از محافل کردی با گرایش های مختلف بر آن اتفاق نظر دارند: “حتی اگر من ۵ ساعت صحبت کنم ، در پایان حکم پایانی من این خواهد بود: اگر او بخواهد اتفاق بیفتد
می گوید پس خلع سلاح می تواند اتفاق بیفتد.

“” کمال بورکای ، سیاستمدار ارشد مشهور کرد که از سال ۱۹۸۰ در استکهلم زندگی می کند و که به عنوان وسیله ای برای مبارزه مسلحانه موضع گیری علیه پ.ک.ک را نپذیرفت ، نیز همین عقیده است. بورکای اظهار داشت که آخرین کلمه در مورد “ترک کوه” متعلق به عبدالله اوجالان است و می گوید: “اگر اوجالان کلمه را بر زبان آورد ، آنها می توانند”.

از سوی دیگر ، در برخی از محافل کردی ضد پ.ک.ک ، این اعتقاد گسترده وجود دارد که پویایی داخلی پ.ک.ک از Pkk یک فرد برجسته کرد در ترکیه ، که دارای خط سیاسی پ.ک.ک است ، تأکید کرد که عبدالله اوجالان قدرت برای پایان دادن به مبارزه مسلحانه را دارد و در واقع تنها مقام در این زمینه است: “هیچ کس نمی خواهد مسئولیت پایان دادن به مبارزه مسلحانه را بر عهده بگیرد. مسئولیت این کار بر عهده عبدالله اوجالان است. اگر او بخواهد و چنین فرماندهی کند ، مبارزه مسلحانه حتی اگر هنوز شرایط برای پایان آن مهیا نباشد ، پایان می یابد و پ.ک.ک کوهستان را ترک خواهد کرد.
پس از دستگیری عبدالله اوجالان در سال ۱۹۹۹ توسط ستاد کل ترکیه مورد دستکاری قرار گرفت.
او تصمیم می گیرد ، مبارزه مسلحانه پ.ک.ک از طریق عبدالله اوجالان پایان یابد. کسانی که اعتقاد دارند این عقیده که پ.ک.ک از زمان تأسیس تحت کنترل دولت ترکیه بوده و پس از دستگیری اوجالان ، از طریق رهبر خود تحت کنترل دقیق تر ستاد کل ترکیه قرار گرفته است ، توضیح دادند که مبارزه مسلحانه به سختی می تواند پایان یابد. زیرا برخی از نیروهای متمرکز در سیستم دولت ترکیه از ادامه مبارزه مسلحانه سود می برند.