خبرگزاری بی‌تاوان: پرونده یک دختر ۱۲ ساله کرد سوری که برای جنگ در کنار شبه نظامیان محلی استخدام شده است، نگرانی های جاری در مورد استخدام کودکان سرباز توسط نیروهای کرد را برجسته کرده است.
آوین ساروکسان در یک شبکه تلویزیونی کردی با لباس نظامی به همراه گروهی از دختران زیر سن قانونی در دیرالزور ظاهر شد که ظاهراً همگی درگیر جنگ علیه نیروهای داعش بودند.
به گفته شاهدان عینی، آوین آخرین بار در حالی که بیرون مدرسه اش در شهر دربسیه در الحسکه ریف ایستاده بود، قبل از اینکه مردانی که گمان می رود متعلق به حزب اتحاد دموکراتیک (PYD) باشد، او را به یک خودروی سیاه رنگ برده و دور کردند دیده شد.
والدین او با مقامات پ.ک.ک تماس گرفتند که در ابتدا هرگونه اطلاع از این حادثه را تکذیب کردند. بعداً آنها اذعان کردند که آوین به مدت یک ماه به دوره آموزشی سیاسی اعزام شده است.
آرام ساروکسان، عموی آوین، به «سوریه استوریز» گفت: «نیروهای آسایش [نیروی پلیس کانتون‌های خودمختار کرد] آوین را برای انتقام از موضوعی مربوط به ازدواج خواهرش آمنه ربودند. این شبه‌نظامیان اخیراً چند دختر جوان اهل دربسیه را که همگی بین ۱۳ تا ۱۴ سال سن داشتند، ربودند، به آنها اسلحه دادند و آنها را به نبردهای خط مقدم در استان دیرالزور انداختند.
در سال ۲۰۱۴، YPG تعهدی را امضا کرد که همه جنگجویان زیر ۱۸ سال خود را ظرف یک ماه از خدمت خارج کند.
اگرچه نزدیک به ۱۵۰ کودک واقعاً از ارتش خارج شده بودند، دیده بان حقوق بشر همچنان به مستندسازی موارد زیر ۱۸ سال پیوستن و جنگیدن با YPG و YPJ، شاخه زن آن، ادامه داد.
جوان رمو، فعال رسانه ای، گفت که اگرچه شبه نظامیان کرد مدعی بودند که سربازی اجباری وجود ندارد، اما آنها به طور معمول نوجوانان کم سن و سال را در صفوف خود استخدام می کردند.
او گفت: «پ‌ک‌ک و شبه‌نظامیان آن به ارتکاب چنین اعمالی مشهور هستند، این چیز جدیدی نیست. این اولین مورد از این نوع نیست، زیرا بسیاری از حوادث مشابه دیگر در مناطق تحت کنترل پ‌ک‌ک و شبه‌نظامیان آن رخ داده است.»
رامان یوسف، روزنامه نگار کرد، گفت که شبه نظامیان مقصد مناسب و جذابی برای جوانان فراری بودند.
یوسف گفت: «پ‌ک‌ک به خاطر متقاعد کردن مردم برای پیوستن به صفوف خود، به‌ویژه نوجوانان، شهرت دارد و همواره این عمل را در تمام مناطق کردنشین اجرا کرده است تا از نیروهای تازه‌کار در منطقه رمیلان حمایت و راهنمایی کند.»
با این حال، او گفت که گزارش های مربوط به آدم ربایی اغراق آمیز است.
یوسف ادامه داد: «من به داستان‌هایی که پ‌ک‌ک و آسایش به زور کودکان خردسال را در روز روشن می‌ربایند و به کمپ‌های آموزشی می‌برند، نمی‌پذیرم. مواردی وجود داشت که نوجوانان را به دلیل آزار خانواده‌ها به اردوگاه‌های آموزشی فرستادند، دختران زیر سن قانونی را مجبور به ازدواج کردند، یا مجبور به ازدواج با مردانی شدند که نمی‌خواستند با آنها ازدواج کنند و این اقدامات اغلب با خودکشی برخی از دختران ختم می‌شد.
او گفت که مسئله این بود که دختران پس از پیوستن به صفوف شبه نظامیان، به سختی می توانستند خود را رها کنند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: پس از آن منزوی شده و تمامی ارتباطات با خانواده‌هایشان برای مدت طولانی قطع می‌شود و حتی اگر بخواهند نزد والدین خود برگردند، اجازه بازگشت به آنها را نمی‌دهند.
مدرالاسعد، یک فعال حقوق بشر، گفت که شبه نظامیان با ترکیبی از تهدید و اغوا، نوجوانان را فریب می دادند.
او گفت: «ربوده‌های متعددی از افراد زیر سن قانونی و دختران زیر سن قانونی برای خدمت در شبه‌نظامیان با استفاده از سیاست چماق و هویج انجام شده است تا جایی که چنین اقداماتی در استان الحسکه و تمام مناطق تحت کنترل پ‌ک‌ک و شبه‌نظامیان آن به یک امر عادی تبدیل شده است. این یک تخلف قانونی و اخلاقی تلقی می شود، زیرا کودکان نباید به خدمت گرفته شوند و در جنگ ها بجنگند، این یک جنایت جنگی است.
اسعد ادامه داد: «تعداد کودکانی که در نتیجه این آدم ربایی ها در معرض خطر فوری قرار می گیرند، به طور قابل توجهی در حال افزایش است، زیرا آنها توسط شبه نظامیان PYD استخدام می شوند و معمولا وظیفه حمل پیام، نگهبانی، خبرچین، جنگجو یا سپر انسانی را بر عهده دارند.
اسعد گفت که در سال ۲۰۱۵، گروهی متشکل از ۱۲۵ فعال و روشنفکر کرد سوری بیانیه ای را امضا کردند که در آن سیاست PYD در استخدام دختران زیر سن قانونی را محکوم کردند که آنها آن را نقض قوانین بین المللی توصیف کردند. آنها بیان کردند که بچه ها باید در مدرسه باشند نه در خط مقدم.
او گفت که عضوگیری ادامه یافته است و افزود: «قانون بین‌المللی حقوق بشر همه طرف‌های درگیری را از استخدام خردسالان یا استفاده از آنها در عملیات‌های نظامی منع می‌کند و همه طرف‌ها را وادار می‌کند که امنیت غیرنظامیان را تضمین کنند و به آنها اجازه عبور امن از مناطق درگیری را بدهند.»
