انجمن بی تاوان: هر نوع نادانی خطرناک است. مخصوصاً آن افراد نادانی که فکر می کنند مرکز دنیا هستند و همه چیز را می دانند. یکی از آنها نیلوفر چوبان، عضو کمیته مرکزی پکک است که با کد سازمانی( هلن ترک یا هلن امید) نیز شناخته میشود. او بار دیگر علیه حزب دمکرات کردستان عراق (PDK)بارزانی ها صحبت کرده است.
هلن امید اصالتا ترک معتقد است که با موقعیت خود در پ.ک.ک می تواند همه کردها را تهدید کند یا همه کردها حاضرند به او بله بگویند. همانطور که کادرهای بیچاره پ.ک.ک از ترس کاراسو و دوران کالکان به او “بله” می گویند. هلن ترک با این ایده حکومت اقلیم کردستان عراق را تهدید می کند.
هلن عضو مجلس پ.ک.ک می گوید: بارزانی ها کرد نیستند، آنها مانند یک گلادیاتوری هستند که ترکیه از آنها استفاده می کنند.اما هلن این را قبول ندارد به فردی که او را بعنوان رهبر می شناسد و ۴۰ سال است که به دولت ترکیه خدمت می رساند راجع به او حرفی بر زبان بیاورد. اوجالان برای خدمت به دولت ترکیه حتی مادرش را ترک کرد و در دادگاه در مقابل پرچم ترکیه سر به زیر انداخت و از بستگان ترکهای کشته شده عذرخواهی کرد. او کنار یک توالت در امرالی نشسته بود و به سربازان ترک گفت: «میخواهم مزدور شما شوم.
هلن زمانی به عنوان سخنگوی چپ در کمیته مرکزی پ.ک.ک منصوب شده که مشخص شده گرایش های سوسیالیستی در پ.ک.ک حاکم هستند. زیرا این گروه دشمن سرسخت بارزانی ها هستند. وی در مقر پ.ک.ک در نزدیکی سلیمانیه زندگی می کند. او همان چیزی را میگوید که دوران کالکان و مصطفی کاراسو می خواهند بگویند. هلن دو سال همراه عبداله اوجالان در سوریه مانده است و بنا به رفتار ویژه اوجالان به او، اوجالان پس از تحت تاثیر قرار گرفتن از این دختر بلند قد و مو زرد ترک او را به اروپا فرستاد تا در تلویزیون PKK کار کند.او بنا به جایگاهی ویژه که نزد اوجالان داشت به مناطق عملیاتی پا نگذاشته و همیشه در مناطق بهتر و در شهرهای عراق زندگی می کند. اوجالان اهمیت ویژه ای برای افراد اصالتا ترک که در پ.ک.ک بودند داشت و حتی در امرالی گفت: “ترکها تنه اصلی درخت هستند و کردها شاخه ها هستند، گاهی اوقات باید شاخه ها را برید تا یک تنه رشد کند.” بله، این تفکر اوجالان است که کردها را قربانی هویت ترکی می کند. از سال ۱۹۹۹ این سیاست ادامه یافته است. این اوجالان است که می خواهد موقعیت کردها را با بحران مواجه کند.