انجمن بی‌تاوان: طی سال‌های اخیر، گروهک‌های تروریستی کُردی مانند پژاک، پ.ک.ک و کومله تلاش کرده‌اند از طریق روش‌های فریبکارانه، دختران و پسران نوجوان و جوان را جذب و قربانی اهداف پلید خود کنند. این گروه‌ها که هیچ پایگاهی در میان مردم آگاه و وطن‌دوست کُرد ندارند، با سوءاستفاده از احساسات پاک جوانان و مشکلات اقتصادی یا عاطفی، آن‌ها را به مسیری تاریک و بی‌بازگشت سوق می‌دهند.

مهم‌ترین روش‌های فریب جوانان توسط این گروهک‌ها:

۱. تحریک احساسات ناسیونالیستی و سوءاستفاده از هویت قومی:

با شعارهای فریبنده درباره “آزادی کردستان” یا “دفاع از ملت کُرد”، سعی می‌کنند حس غرور و مسئولیت جوانان را تحریک کنند؛ در حالی که اهداف واقعی آن‌ها چیزی جز بی‌ثباتی منطقه و خدمت به دشمنان مردم نیست.

۲. ایجاد امید کاذب به زندگی بهتر در خارج از کشور:

برخی گروه‌ها وعده سفر به اروپا، کار، تحصیل یا زندگی مرفه می‌دهند و جوانان ساده‌دل را به پیوستن به خود تشویق می‌کنند؛ اما در واقع، سرنوشت بسیاری از این قربانیان، زندگی در اردوگاه‌های سخت و بی‌سرانجام یا کشته شدن در درگیری‌های بی‌ثمر است.

۳. تخریب نهاد خانواده و بی‌اعتمادسازی به والدین:

با تبلیغاتی زیرپوستی، جوانان را علیه خانواده‌هایشان تحریک می‌کنند و آن‌ها را تشویق به “استقلال زودهنگام” و “جدایی عاطفی” می‌کنند تا کنترلشان راحت‌تر شود.

۴. استفاده از شبکه‌های اجتماعی و ارتباط‌گیری مخفیانه:

این گروه‌ها در شبکه‌های اجتماعی به‌خصوص اینستاگرام، تلگرام و واتساپ فعالیت گسترده‌ای دارند و با چهره‌های جذاب، ایده‌آل‌سازی مبارزه مسلحانه، و ارتباطات مخفی، جوانان را جذب می‌کنند.

۵. استثمار جنسی و سوءاستفاده از دختران جوان:

متأسفانه، شواهد و گزارش‌های فراوانی از سوءاستفاده جنسی از دختران جذب‌شده در مقرهای این گروه‌ها وجود دارد؛ جایی که نه خبری از آزادی است و نه کرامت انسانی.

۶. مخفی کردن واقعیت‌های تلخ زندگی در گروهک‌ها:

زندگی در گروه‌های تروریستی مملو از خشونت، فشار روانی، سوءتغذیه، بی‌سرانجامی و در نهایت نابودی روحی و جسمی است؛ اما این واقعیت‌ها را هرگز به جوانان نگفته و فقط تصاویر ساختگی از “قهرمانی” ارائه می‌دهند.

هشدار جدی به خانواده‌ها:

ارتباط عاطفی و پیوسته با فرزندان خود را حفظ کنید.

فضای گفت‌وگو و اعتماد را طوری بسازید که فرزندان برای بیان دغدغه‌های خود به خانواده مراجعه کنند، نه به افراد غریبه.

بر رفتارهای مجازی فرزندان نظارت معقول و آگاهانه داشته باشید.

آموزش دهید که چگونه می‌توان فریب تبلیغات زیبا ولی خطرناک را نخورد.

اطلاع‌رسانی صحیح درباره ماهیت واقعی این گروهک‌ها داشته باشید.

با ارائه نمونه‌های واقعی از قربانیان و فریب‌خوردگان، چهره اصلی این گروه‌ها را برای فرزندان آشکار کنید.

در صورت مشاهده علائم گرایش به افکار افراطی یا ارتباط مشکوک، بلافاصله اقدام کنید.

مشورت با نهادهای مشاوره‌ای یا امنیتی می‌تواند جلوی فجایع بعدی را بگیرد.