سرویس بین المل انجمن بی تاوان :صلاح‌الدین دمیرتاش، نماینده پارلمان ترکیه و رئیس مشترک حزب دمکراتیک خلقهای ترکیه موسوم به H.D.P که توسط دولت ترکیه به اتهام حمایت از پیکارجویان جدایی طلب پ.ک.ک بازداشت شده است توسط وکیل مدافع خود از زندان پیامی منتشر کرده است. وی در این پیام که در رسانه های مختلف منتشر شده آورده است؛
“کسانی که معتقدند می‌توانند ما را در این تاریکی تسلیم خود سازند، فراموش نکنند که برای روشن کردن این تاریکی، یک چوب کبریت و یا یک شمع کافی است. ما در برابر فشارها و قتل عام ها تسلیم نخواهیم شد. در برابر دستگیری و زندانی کردن‌ها تسلیم نخواهیم شد. چون حق با ما است. ما به خاک و زبان و فرهنگ هیچ کس دست درازی نکرده‌ایم. روستای کسی را به آتش نکشیده‌ایم. ما می‌خواهیم روی خاک خودمان در سرزمین اجدادی خودمان سربلند و آزاد زندگی کنیم. اگر این جرم است، حاضریم تاوانش را هرچه باشد بپردازیم. این خاک، خاک ملت ما است. حق این ملت است که در سرزمین خود با زبان و فرهنگ خود آزاد زندگی کند. اگر کسی بخواهد جلوی آن را بگیرد، مجرم است. این جرمی نابخشودنی است. اسم این فاشیسم و اشغالگری است. اتحاد ما تنها راه رسیدن به آزادی است”.
در همین راستا شش نماینده دیگر حزب دمکراتیک خلق ها که به همراه دمیرتاش بازداشت شده اند به نامهای ادریس بالوکن، فرهاد انجو، گلسر یلدریم، لیلا بیرلیک، نورسل آیدوغان، سلما ایرماق و دیگر رئیس مشترک دستگیر شده حزب دمکراتیک خلقهای ترکیه به نام فیگن یوکسک داغ نیز در پیامی عنوان نموده اند؛
“… علی رغم هر چیز، قادر به مأیوس کردن ما نبوده و قادر به شکستن مقاومت ما نیستند. چه در داخل و چه در بیرون، هم ما و همH.D.P تنها گزینه آزادی و دمکراسی هستیم. همه‌ی ترس آنها هم همین است. هیچ کس نباید روحیه‌اش را ببازد، نباید گارد و مقاومتش را درهم بریزد…”.
همچنین متین فیضی اوغلو رئیس اتحادیه وکلای ترکیه نیز در ارتباط با دستگیری نمایندگان حزب دمکراتیک خلقهای ترکیه اظهار داشته است ؛
“… به تمامی شهروندان در خصوص خطرات ناشی از وقایع اخیر هشدار می‌دهم. رئیس جمهور و حاکمیت سیاسی را به تبعیت از قواعد جهانی حقوق و پایان دادن به تنش در جامعه دعوت می‌کنیم. هرگونه تحقیقات و پیگرد قانونی مرتبط با جامعه، قطب بندی و دشمنی مردم نسبت به همدیگر را تشدید می‌کند. جامعه بر این باور است که محاکمه‌ها به ابزاری برای باز شدن مسیر سیاسی تبدیل شده و دستگیری نمایندگان مجلس، شهرداران، روزنامه نگاران و وکلا از سوی دادگاه های که حاکمیت سیاسی براحتی بر آنها مداخله می‌کند برای گروه های تروریستی بسترسازی می‌کند. آزادی رسانه‌ای به شکل غیر قابل قبول محدود شده است. از قدرت دولت برای جلوگیری از دسترسی مردم به اخباری که حاکمیت سیاسی با نشر آن مخالف است، استفاده می‌شود قوه قضائیه دیگر ضامن کشور نیست استقلال و بی طرفی قضایی که مشکل داشت، کاملاً نابود شده است…”.
شاید هیچ ناظر سیاسی نمیتوانست چنین ادبیات رادیکال و تندی را در فضای گفتمانی کردها و دولت حاکم در ترکیه پیشبینی کند. گویی فضای سیاست ورزی در ترکیه به مانند دومینوی از پیش طراحی شده ای در حال فروپاشی است و دولت حاکم از یک طرف چنان ترکتازی میکند که گویی قرار نیست پل های پشت سر خود را دوباره مورد استفاده قرار دهد و جریان شاخص کردی در ترکیه از سوی دیگر، چنان رادیکالیزه شده است که گویی تمام هزینه های سالها میلیتاریزه کردن فضای ترکیه توسط پ.ک.ک را باید سیاستمداران کرد پرداخت کند. نگاهی به نوع ادبیات مورد استفاده بین دولتمردان و حزب کردی HDP چه دستاوردی برای کردها در پی خواهد داشت ؟
فضای کردی در ترکیه از سالها پیش تحت یک مدل بسته سیاسی قرار داشته و دوران موسوم به روند صلح کردی را شاید بتوان طلایی ترین دوران برای کردهای ترکیه قلمداد کرد . دورانی که موجب باز شدن فضای سیاسی برای کردها گردید ولیکن نزدیک شدن تدریجی و ملموس حزب کردی دمکراتیک خلق ها به تندروترین جریان جدایی طلب کرد در چند دهه اخیر موسوم به پ.ک.ک سبب گردید تا اولین و شاید آخرین موفقیت کردها در ورود حزبی به فضای سیاسی و پارلمان ترکیه را به سرآغاز فروپاشی روند صلح کردی رهنمون سازد. روش ترکیه در حذف مخالفان خود به نوعی خشن ترین و سخت افزاری ترین رویکردی است که یک حاکمیت سیاسی میتواند در پیش بگیرد و به نظر می رسد سیاست مشت آهنین دولت ترکیه که همراه با تضییع حقوق بسیاری از غیر نظامیان و شهروندان می باشد، هیچ توجیهی برای آن منطقی نخواهد بود ولیکن لازم است روندی که منجر به این فضای خشونت بار شده است را با دقت واکاوی گردد و دلایل آن با یک نگاه بیرونی مورد توجه قرار گیرد.
کامران احمدی
منبع :کوردهوال