یادداشتی از عضو سابق پ ک ک که حقایق علی حیدر کایتان با کد سازمانی (فواد) و رضا آلتون را بر زبان آورد.
علی حیدر کایتان شخصیتی عاطفی در پ ک ک شناخته می شود و و به حدی عاطفی بود که گاهی نمی توانست خودش را در برابر جنس مخالف کنترل کند و زنان و دختران از او فرار می کردند. هر چند که او تلاش می کرد که وانمود کند حامی زنان هست اما در واقع او بدنبال انتقام بود. پ ک ک همیشه و زودتر می خواست از شر حیدر کایتان خلاص شود. اما جزئیان کشته شدن آن مشخص نیست تنها چیزی که بنظر می رسد پ ک ک اهمیتی چندان به حفاظت از او نمی داد و محافظ نداشت.
نه علت مرگ و نه شخصیت هر دو نفر آنطور که در رسانه پ ک ک گفته می شود، نیست. پ.ک.ک از ابتدا تا به امروز همیشه بعد از مرگ کادرها بدنبال اسطوره سازی هست. حالا علی حیدر کایتان و رضا آلتون هم به این فهرست اضافه شده‌اند.
در واقع، علی حیدر کایتان ۷ سال پیش توسط پ ک ک کشته شد. رضا آلتون ۶ سال پیش بر اثر جراحات وارده در نتیجه حمله هوایی ترکیه که ایجاد شده بود، جان سپرد. پ ک ک سال‌ها خبر کشته شدن آنها را پنهان کرد. دولت ترکیه می‌دانست که این دو نفر کشته شده‌اند، ساختار پ.ک.ک می‌دانست، خانواده‌های هر دو طرف هم می‌دانستند. عبدالله اوجالان هم می دانست حالا بعد از چندین سال پ ک ک بلند شده و نمایشی اشک‌بار را اجرا می‌کنند، انگار که همین الان آن را شنیده‌اند. این نمایش برای این اجرا می‌شود که کردها روابط امرالی و دولت ترکیه و نامه مورخ ۲۷ فوریه که در آن اوجالان چیزی برای کردها نمی‌خواست را فراموش کنند. این ادامه‌ی فریبی است که چهل سال است ادامه دارد. چهل سال است که این مردم با توسل به احساساتشان از طریق تشییع جنازه،انزوای رهبری، شهدا، شعارها، موسیقی و ترانه‌های محلی هیپنوتیزم شده‌اند. پ.ک.ک با اعلام مرگ افراد، زمانی که منافعش ایجاب کند، کمپینی برای بسیج توده‌ها آغاز می‌کند. اگر اوجالان هدف والاتری، مثلاً فراموش کردن وقایع پیرامون نامه ننگینش مورخ ۲۷ فوریه، نداشت، خبر مرگ این دو نفر را اعلام نمی‌کرد.
برای اینکه پ.ک.ک بتواند نامه اوجالان را بر کردها بقبولاند ، دولت به پ.ک.ک اجازه داد تا در مکان‌هایی مانند استانبول، درسیم ،دیاربکر و غیره تحت عنوان بزرگداشت این دو نام تجمع کنند. در واقع، فرماندار درسیم به دلیل عدم تمایل به شرکت در مراسم بزرگداشت عمومی آلتون و حیدر کایتان برکنار شد. پ.ک.ک می‌خواهد از طریق مرگ، ایمان مردم را تجدید کند و دولت به پ.ک.ک اجازه می‌دهد مردم را دور خود جمع کند تا بتواند محتویات نامه ننگین اوجالان را به انها در میان بذارد و انها هم قبول کنند. اما پ.ک.ک هدف دیگری دارد و آن تطهیر اعدام‌ها و روابط پنهانی و کثیفی است که حیدرکایتان و آلتون در درون پ.ک.ک در آن شریک و پیشگام بودند.
اگر بخواهیم واقعیت های این دو شخص را بر ملا کنیم احتمالا عده ای بگویند این کار دشمن پ ک ک هست و گرنه خود کادرهای پیشین پ ک ک راجع به این دو نفر اطلاعات کافی دارند که این دو شخص مرتکب چه کارهایی شده اند.
رضا آلتون از مدت طولانی مسئول کمپ مخمور بود. هر چند که وی با صدام حسین روابطی خوبی داشت اما در کمپ مخمور دست به جنایاتی زده است که اهالی مخمور در جریان هستند که چگونه عده ای را تحت نام همکاری با بارزانی ها تصفیه کرده است و آلتون همچنین نقش اصلی را در سازماندهی قاچاق مواد مخدر در اروپا ایفا کرد و در دهه ۲۰۰۰ با تهدید از دهها نفر اخاذی کرد. در اروپا هم بخصوص در سال ۲۰۰۴الی ۲۰۰۷سبب شد که بیش از ۱۰۰ها کادر از پ ک ک جدا شوند و حال اینکه خودش نیز با عثمان اوجالان و نظام الدین تاش بود. اما سران پ ک ک نسبت به اعمال او چشم پوشی کردند و او را به قندیل آوردند.
علی حیدر کایتان با اوجالان خصومت داشت. زیرا حیدر کایتان قبل از ملحق شدن با پ ک ک نامزد داشت و اوجالان سبب شد که وی از نامزدش جدا شود. وی علنا می گفت که اوجالان سبب شد که نامزدش را از دست بدهد و علت اینکه حیدر کایتان این همه به زنان و دختران در پ ک ک حمله می کرد در واقع انتقام از اوجالان بود. دختران همیشه از او فرار می کردند زیرا گاهی وی نمی توانست خود را کنترل کند و به زنان و دختران تعرض می کرد و دختران نیز در جریان این رفتار او بودند.
آنچه که در ماجرای کشته شدن علی حیدر جای سوال است این است که همان زنانی از جمله سوزدار اوستا ،چیدم دوغو ،روناهی سرحد ،زوزان جولیک و زلار …همگی زمانی از حیدر کایتان متنفر بودند الان دست تعریف و تمجید او می زنند.
سران پ ک ک از علی حیدر کایتان که شناختی داشتند زنان و دختران را مستقیما تحت مدیریت وی قرار نمی دادند و در حقیقت او را اداره می کردند هر چند که عضو مجلس پ ک ک بود اما این رتبه سمبلیک بود و گرنه حیدرکایتان بیشتر در کارهای مطبوعاتی و رسانه یی کار می کرد.
حیدر کایتان در دهها سیاست کثیف اوجالان و پ.ک.ک به عنوان آدمکش مورد استفاده قرار گرفت. و در سال‌های اولیه‌ی پ.ک.ک، آدمکش اوجالان و پس از سال ۲۰۰۰، آدمکش جمیل بایک بود. قدرت کلام و توانایی توضیح نظری(تئوریسن)ماهری بود. این استعداد کایتان مانند عصایی در دست پ.ک.ک بود. آنها کایتان را مجبور می‌کردند به هر کسی که می‌خواستند حمله کنند. اوجالان در دهه ۱۹۷۰ کایتان را وادار کرد تا به مخالفان پ ک ک در سایر سازمان‌ها در درسیم حمله کند. در دهه ۱۹۸۰، او پ.ک.ک را به حمله به مخالفانش واداشت. کایتان مسئول اصلی اعدام‌های انجام شده در لولان است که دهها کادر تحت نام مخالف رهبری اعدام کرد ، او خودش ۲-۳ ماه رفقایش را شکنجه کرده است. او به کایتان وظیفه مشروعیت بخشیدن به اعدام‌های داخلی در دهه ۱۹۸۰، به ویژه کشتار مردم درسیم مانند سمیر و غیره را داد.
کایتان متوجه شد که اعمال اوجالان چقدر اشتباه است، اما همانطور که اوجالان با گفتن اینکه خودش را ثابت کند و انقلابی شود، او را تحت فشار قرار داد، او با وفاداری سگ‌مانند، کارهای بدتری انجام داد تا اوجالان او را بپذیرد. او اولین شعار «زنده باد رهبر آپو» را در سومین کنگره پ.ک.ک فریاد زد، اما همچنان نتوانست از خشم اوجالان در امان بماند.
همین بازی در دهه ۱۹۹۰ ادامه یافت، اوجالان کایتان را مسئول وظایفی کرد که می‌دانست از عهده‌اش بر نمی‌آید و با شیوه‌های ناموفق خود او را بیش از پیش تحت سلطه خود درآورد. او همچنین یک آدمکش مورد استفاده در پ ک ک بود. از آن برای مشروعیت بخشیدن به حمله پ.ک.ک به پیشمرگه‌ها در سال ۱۹۹۵ استفاده کرد . در کردستان عراق ، پ.ک.ک در به آتش کشیدن روستاهای پندرو و سلکه، که در آنها غیرنظامیان کشته شدند، دست داشت.
حرف‌های زیادی برای گفتن درباره این دو نفر وجود دارد، مخصوصاً فواد، معروف به علی حیدر کایتان. کسانی که حقیقت داستان زندگی کایتان را می‌دانند، حقیقت تاریخ پ.ک.ک را نیز می‌دانند. به همین دلیل، هر کسی که می‌داند، هر کسی که شاهد این تاریخ بوده، باید حقایق را بنویسد. باید از نگارش تاریخ توسط افراد نادرست جلوگیری شود.
