با نزدیک شدن به زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، احزاب، گروهها و فرقه‌های ضدایرانی، دم از انتخاباتی آزاد می‌زنند و به اصطلاح می‌خواهند با این واژه‌های مبهم و مجهول و بعضاً هم خیلی شفاف و واضح، بازی کنند تا شاید به نوعی قادر باشند آب به آسیاب بیگانگان و غربی‌ها که خود نیز بخشی از آنها شده‌اند؛ بریزند.
انجمن بی تاوان آذربایجان غربی : گروهها و فرقه‌هایی همچون پژاک، این روزها قلم به دست شده‌اند و گویا قصد اظهارنظر در این خصوص را دارند. ماه گذشته ریوار آبدانان با قلم پژاک نوشته بود که ما بعنوان پژاک از نامزدی که تابع اصلاحات باشد و شعارهایش را عملی کند، طرفداری خواهیم کرد. این درحالیست که در برنامه‌ی فرقه‌یی پژاک که به اصطلاح در کنگره به تصویب اکثریت اعضا رسیده است، هدف اصلی پژاک گذار از نظام کنونی ایران است. این بدان معنی است که این فرقه کاملاً مخالف خط مشی دینی است و خواستار سیستمی سکولار است. لذا در نوشته‌های این فرقه، بحثی از رفرم و اصلاح و … دیده نمی‌شود. چراکه پژاک معتقد است سیستم ایران بخاطر بُعد ایدئولوژیک آن، باید کاملاً برداشته و سیستمی غیردینی و لائیک بجای آن شکل گیرد. پس این طرفداری آبدانان بعنوان عضو کوردیناسیون پژاک از روند انتخابات در مسیر اصلاح به چه معنی بود؟
در ادامه‌ی این به اصطلاح تحلیلات اعضای کوردیناسیون پژاک، این بار نوبت به ریزان جاوید که او نیز از اعضای کوردیناسیون این فرقه است رسیده و با قلمی کاملاًَ متفاوت در شماره‌ی ۳۱ نشریه‌ی آلترناتیو این فرقه به نوشتن آنچه وی آنرا تحلیل می‌خواند، کرده و با تیتری درشت نوشته‌یی تحت نام «کنکور انتخابات» انگاشته است. جاوید این بار برعکس آبدانان و طبق همان رویه‌ی نوشته شده در برنامه‌ی این فرقه معتقد است که انتخابات فقط شکلی فرمالیته دارد. به نظر جاوید این انتخابات بسان کنکور دانشگاهی برای ایران محسوب می شود تا معلوم شود که چند درصد مردم با نظام هستند. اما زمان زیادی از مراسم ۲۲ بهمن نگذشته که در آن ایرانیان برای چندمین بار این موضوع را به جهانیان فهماندند که ایران و ایرانی، جنسی غیر از خود را نخواهد پذیرفت، اما گویا جاوید هنوز متوجه این موضوع نیست. حالا زمان زیادی هم باقی نمانده تا این سرکرده‌ی فرقه‌ی پژاک نیز خود معترف به حقیقت ایرانی بودن و عزم و اراده‌ی ایرانیان باشد.
گفتن این موضوع لازم و ضروری است که نظر جاوید، آبدانان و … تأثیری بر روند انتخاب ایرانیان و چگونگی برگزاری این انتخابات نخواهد گذاشت. اما این موضوع را از این منظر مطرح کردیم که از در این میان پژاک نیز بخاطر اینکه از قافله جا نماند و در خصوص همچنین امر مهمی مثلاً نظری داده باشد، در چند پاراگراف و با دیدی تنگ‌نظرانه و به دور از واقعیت، به تحلیل این موضوع پرداخته است. حال سؤال اینجاست که پژاک در دره‌های قندیل، از کجا قادر به تشخیص روحیه و خواست ملت ایران شده است؟ اعضا و سرکردگان این فرقه که سالهاست از جامعه و ملت ایران دور هستند، چگونه به خود اجازه می‌دهند بسان نماینده و صاحب‌نظر این جامعه سخن بگوید؟
