خبرگزاری بیتاوان: تاثیر این تحولات فراتر از مرزهای ترکیه رفته و میتواند ژئوپولیتیک منطقهای را بازتعریف کند. خلع سلاح پکک این پتانسیل را دارد که روابط ترکیه با سوریه، بهویژه در ارتباط با نیروهای دموکراتیک سوریه (SDF) و یگانهای مدافع خلق (YPG) را تغییر دهد. ترکیه این گروهها را به عنوان وابسته به پکک میبیند و با ایالات متحده در خصوص حمایت از آنها اختلاف نظر داشته است.
برای سالها، این مسئله روابط ترکیه و آمریکا را تحت فشار قرار داده است، در حالی که واشنگتن یگانهای مدافع خلق را به عنوان متحدی مهم در مبارزه با داعش میداند، در حالی که آنکارا آن را تهدیدی امنیتی تلقی میکند. اگر ترکیه موضع خود را در خصوص مسأله کردی تغییر دهد، این میتواند درهای همکاری بیشتر با ایالات متحده و ناتو در مسائل امنیتی منطقهای را باز کند.
یک راهحل همچنین این پتانسیل را دارد تا نیاز ترکیه به عملیات نظامی در سوریه را کاهش دهد که منجر به بحرانهای انسانی و پیچیدگی بیشتر در روابط دیپلماتیک شده است. علاوه بر این، آینده حضور پکک در عراق نیز ممکن است بازتعریف شود، به ویژه در زمینه روابط ترکیه و عراق.
دولت عراق که طی تاریخ در حفظ حاکمیت کامل بر مناطق شمالی خود با مشکل مواجه بوده، ممکن است خود را بیشتر همراستا با ترکیه بیابد. عملیاتهای نظامی مداوم آنکارا علیه پکک در عراق انتقادات بغداد را برانگیخته است، اما اگر پکک منحل یا به طور قابل توجهی ضعیف شود، این میتواند منجر به بازتنظیم ترتیبات امنیتی بین دو کشور شود.
همچنین، پکک ضعیف شده یا منحل شده، تعادل قدرت بین ترکیه، ایالات متحده، اسرائیل و کشورهای عربی مختلف را تغییر خواهد داد، که هرکدام گروههای کردی را به عنوان ابزارهای ژئوپلیتیکی در درگیریهای منطقهای استفاده کردهاند.
اسرائیل به طور مثال به طور تاریخی از مناطق خودمختار کردی در سوریه و عراق به عنوان حائلی علیه محور مقاومت حمایت کرده است. یک راهحل برای درگیری پکک میتواند این دینامیکهای دیرینه را تغییر دهد و احتمالاً بازیکنان منطقهای را وادار به بازنگری استراتژیهای خود کند.