کنگره گژار (نهاد اقماری وابسته به گروهک تروریستی پژاک) با یک سال تاخیر نهایتا برگزارشد. این در حالی است که طبق اساسنامه کژار کنگره هر دوسال باید برگزار می شد اما از یک طرف طبق اساسنامه فرقه ای، کنگره باید با حداکثر اعضا برگزار شود در حالی که کنگره با حداقل مشارکت اعضا برگزار شد که امار شرکت کنندگان حدود ۲۵ نفر بودند.
هر چند که کنگره با صحبت های عبداله اوجالان رهبر در بند تروریست های پ.ک.ک و پژاک برگزار شد اما این خود یک چالش عمیقی است که نهادهای زیر مجموعه پژاک با گفتارشان در تناقض هستند. زیرا پژاک و کژار زمانی که با دیگر گروه های توریستی از جمله حزب منحله دمکرات و کومله گفتگو انجام می دهند ادعا می کنند که مستقل هستند و ارتباطی با پ ک ک ندارند و از یکطرف همه کنگره ها با گفته های اوجالان شروع می شوند و اوجالان را بعنوان رهبر انتخاب می کنند.
مشارکت حداقلی اعضا خود ابهاماتی دارد. چرا که کنگره های اخیر با مشارکت حدودا ۱۰۰ نفری برگزار می شدند اما کنگره کژار با مشارکت حدودا ۲۵ نفری برگزار شد و این خود نشانه ضعف و درماندگی پژاک می باشد.
زیرا در بیانیه پژاک آمده بود که کنگره با نمایندگان دیگر بخشها بوده اما آن چیزی که آشکار است تنها روسای قبلی کودار و پژاک بودند و امارشان خیلی ناچیز بوده است.
آمار شرکت کننده گان طوری که کژار ادعا می کند که نماینده زنان ایرانی است در آن حد نبود. این خود مغایر دموکراسی ای است که پژاک دم از آن می زند. چرا که کنگره بدور از معیارهای دمکراتیک و تماما در خط مشی ایدئولوژیک تروریست عبداله اوجالان برگزار شد وحال اینکه ادعای کژار بر این است که برای ازادی زنان ایرانی فعالیت می کند اما خود انها در سایه ایدئولوژی عبداله اوجالان کار می کنند و دم از ازادی می زنند.
حال این سوال پیش می آید گروهی که خود آزاد ومستقل نباشد چگونه می تواند دم از آزادی زنان بزند و این در حالی است که زنان ایرانی اصلا عبداله اوجالان و کژار را نمی شناسند ؟ایا این خود یک تناقض نیست ؟
از یک طرف ادعا می شود که کنگره با مشارکت نمایندگان زنان ایرانی برگزار شده در حالی که همه شرکت کنندگان عضوهای نظامی پژاک هستند!؟
سوال این است آیا سازماندهی زنان در چارجوب میلیتاریزم در ایران میسر است ؟حال اینکه در سرشت ذاتی زن خشونت با هر نوع خود محکوم است.
پژاک و کژار با اینکه ادعا می کنند که یک گروه ایرانی هستند اما افراد غیر ایرانی در مدیریت آن فعالیت می کنند که همگی اهالی ترکیه و سوریه هستند واین خود تناقض در گفتار و رفتار تروریست های پ.ک.ک و پژاک آشکارتر و واضح تر کرده است.
آنچه اشکار است کژار خود در بحرانی است که نمی تواند خود را از آن رهایی دهد. از یک طرف محصور در ایدئولوژی مردسالار اوجالان است و از طرفی هم به آن فرصت داده نمی شود که خود را تغییر دهد تا بتواند مسستقل تصمیم گیری کند و به همین علت کژار هم همانند پژاک در چنگال پ ک ک است و نمی تواند تصمیم مستقلی اتخاذ کند ومستقل باشد.به همین علت در گذر زمان مجهول شده و نمی تواند حرفی برای گفتن داشته باشد و روز به روز رسواتر می شود.
