خبرگزاری بی‌تاوان: عبداله اوجالان سرکرده گروهک تروریستی پ‌ک‌ک و پژاک یک اسطوره‌ای جعلی است که دارای یک ایدئولوژی واپس‌گرا و فرقه‌ای است که دهه‌هاست منطقه را در آتش جنگ و خونریزی فرو برده است. ظاهر و باطن خشن و تروریست اوجالان و پ‌ک‌ک و پژاک سال هاست آرامش را از کردها گرفته و آنها را به سوی خشونت سوق داده است.درواقع پژاک و پ‌ک‌ک؛ گروه‌هایی ضد کُرد هستند که با سلاح و خشونت، نه با فکر و منطق، در حال پیش‌برد پروژه‌ی خود هستند.
عبداله اوجالان سرکرده تروریستهای پ‌ک‌ک و پژاک به معنای واقعی یک دیکتاتور است.
اگر کیش شخصیت به «تبلیغات کور، سرکوب نقد و ساختن چهره‌ای فرابشری از یک رهبر» خلاصه می‌شود، پس اوجالان دقیقاً در مرکز یک فرقه‌ی کلاسیک با تمامی این ویژگی‌ها قرار دارد! از کتاب‌ها و مقالات اجباری درباره‌ی او گرفته، تا تصاویر و نمادهایی که در تمام دفاتر پژاک و پ‌ک‌ک نصب شده‌اند، همه نشان از یک فرقه‌ی ایدئولوژیک بسته و ضدپرسشگری دارد، نه یک جریان آزاداندیش!
مقایسه اوجالان با گاندی، ماندلا و حتی مارکس و لنین ادعایی مضحک هست.چرا که گاندی، ماندلا و حتی مارکس و لنین با تفکر و مبارزه‌ی سیاسی‌شان شناخته می‌شوند، نه با فرقه‌ای که هرگونه نقد را با خشونت سرکوب کند.
هیچ‌کدام از این رهبران ارتشی از نوجوانان سرباز زیر سن قانونی نداشتند که مجبور شوند با سلاح و مغزشویی، برای بقای ایدئولوژی آنها بجنگند.
هیچ‌کدام از اینها، مانند اوجالان، گروه‌هایی را اداره نمی‌کردند که از قاچاق مواد مخدر تأمین مالی شوند و در خدمت پروژه‌های منطقه‌ای قدرت‌های خارجی باشند.
پژاک و پ‌ک‌ک: تجارت ترور، گروگان‌گیری و همکاری با دشمنان مردم
پ‌ک‌ک و پژاک کودکان را در اردوگاه‌های نظامی شست‌وشوی مغزی می‌دهند و از آنها سرباز می‌سازند.
به گروگان‌گیری، اخاذی و قتل‌عام غیرنظامیان دست می‌زنند.
با رژیم‌هایی مانند إسرائیل و یا حتی سرویس‌های اطلاعاتی دیگر معامله می‌کنند.
پژاک و پ‌ک‌ک سال‌هاست که در عمل ثابت کرده‌اند چیزی جز ابزارهای ترور و فریب نیستند.
آنهایی که به‌دنبال آزادی و حقوق بشر واقعی هستند، علیه ترور، کیش شخصیت، و بازیچه شدن برای پروژه‌های خارجی می‌ایستند، نه اینکه کورکورانه از یک ایدئولوژی فرقه‌ای دفاع کنند!
