انجمن بی تاوان آذربایجان غربی : هدف این پژوهش بررسی پویایی های روانی- اجتماعی مؤثر بر مشارکت زنان در سازمان های تروریستی است. از نیمه دوم قرن، زنانی که بیشتر در جنبشهای دانشجویی و کارگری ظاهر شدند، به دلیل ایدئولوژی مارکسیستی-لنینیستی که به زنان اجازه ظهور میداد، بیشتر به خشونت سیاسی گرایش پیدا کردند و در سازمانهای تروریستی مشارکت فعال کردند. در حوزه عمومی در دهه ۱۹۸۰ زنان تقریباً در تمامی سازمان های تروریستی فعال هستند و سازمان تروریستی پ.ک.ک که حدود چهل سال است به فعالیت های خونین خود ادامه می دهد در سال های تاسیس خود نیز با زنان فاصله گرفت اما پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، که آن را به عنوان یک مرکز روحیه می دید، استراتژی هایی برای جذب مبارزان زن شروع به توسعه کرد. در مطالعات قبلی مشاهده شد که تقریباً یک چهارم ستیزه جویان سازمان تروریستی پ.ک.ک زن بودند و اشاره شد که مشارکت زنان در این سازمان در سنین بسیار پایین صورت می گرفت. از این منظر، دیده میشود که باید برای جلوگیری از سوء استفاده پکک از زنان و دختران، و حمایت و تقویت این زنان، که پکک آنها را بهعنوان مجموعهای از شبهنظامیان میبیند، تلاش کرد. در این تحقیق، دلایل پیوستن زنان به پکک، بر اساس مصاحبه با زنان شبهنظامی سابق خروجشده از پکک و زنان شبهنظامی که همچنان به فعالیتهای تروریستی در این سازمان ادامه میدهند و پژوهشگران مختلف مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در نتیجه پژوهش، ادراک هویت گرگ ستمدیده و ناسیونالیسم، روانشناسی جوانان، تجارب آسیب زای زندگی، تأثیر دوستان، عاشقان و محیط، موقعیت ثانویه زن، رهایی و امید، انتقام، طرد، سوسیالیسم و انقلابی گری، مشارکت اجباری و ازدواج اجباری به عنوان دلایل پیوستن زنان به این سازمان مطرح شده است.هدف این پژوهش بررسی پویایی های روانی- اجتماعی مؤثر بر مشارکت زنان در سازمان های تروریستی است. یکی از مهمترین عناصر سازمان های تروریستی مردم هستند. بدیهی است که یک سازمان تروریستی که منابع انسانی ندارد و در فعالیت های استخدام شبه نظامیان دخالتی ندارد، نمی تواند به حیات خود ادامه دهد. به همین دلیل، سازمان های تروریستی به همان اندازه که به ستیزه جویان مرد نیاز دارند، به شبه نظامیان زن نیز نیاز دارند.
برای سازمان های تروریستی، بی توجهی به زنان به معنای نادیده گرفتن بخش مهمی است که به نفع سازمان ها خواهد بود. به همین دلیل هدف سازمان های تروریستی جبران خسارات وارده و تضمین تداوم مبارزه با مشارکت دادن زنان مبارز در سازمان است. مزایای بسیاری وجود دارد که زنان برای سازمان های تروریستی فراهم می کنند. زنان تروریست اغلب می توانند راحت تر از نقاط امنیتی عبور کنند و از ویژگی های زنانه خود در حملات انتحاری استفاده کنند. زنان تروریست که گاه با تغییر آرایش و پوشش به ظاهر فردی در سطوح بالای اجتماعی و اقتصادی دست می یابند، گاه با تظاهر به بارداری به راحتی از نقاط جستجو عبور می کنند. زنان همچنین به طور گسترده در حملات انتحاری سازمان های تروریستی استفاده می شوند. استفاده از تروریست های زن در حملات انتحاری هم مزیت تاکتیکی برای سازمان های تروریستی ایجاد می کند و هم تأثیر روانی قابل توجهی ایجاد می کند. همان طور که ارسلان در مقاله خود که در آن به بررسی پدیده بمب گذاری انتحاری و راه های مبارزه پرداخته است، اکنون اهمیت موضوع به منصه ظهور رسیده و با استفاده از زنان باردار در بمب گذاری های انتحاری مرحله جدیدی نمایان شده است. در حملات انجام شده در ترکیه از تروریست های باردار استفاده شده است. به عنوان مثال، مشخص شد عامل حمله سلطان احمد در ۸ ژانویه ۲۰۱۵، یک زن تروریست به نام دیانا رامازووا، تبعه روسیه، دو ماهه باردار بوده است.
مشارکت زنان در فعالیت های تروریستی به دوران باستان باز می گردد. از سوی دیگر، زنان تنها به عنوان عناصر پشتیبانی مانند کمک های پزشکی، تامین غذا، حمل و نقل مهمات، جمع آوری اطلاعات در جنگ هایی که در طول تاریخ به عنوان قلمرو مردان دیده شده و در عرصه عمومی ارتش شرکت نکرده اند، خدمت کرده اند. به جز چند قرن اخیر .
به گفته بسیاری از محققانی که در زمینه زنان و نظامی گری کار می کنند، بیان شده است که اولین تحولی که نقطه گسست رابطه زنان با میلیتاریسم بود، انقلاب فرانسه بود. نقش زنان در انقلاب در شکلگیری جنبشهای زنان تأثیرگذار بود. از سوی دیگر، انقلاب فرانسه نه تنها در سیاسی شدن زنان، بلکه در تولد تروریسم زنان به معنای امروزی آن تأثیرگذار بود. زنان II. از زمان جنگ جهانی دوم , با تمرکز بیشتر بر خشونت سیاسی و فعالیت های تروریستی , آنها در سازمان های تروریستی در اروپا و آمریکای لاتین بیشتر نمایان شده اند .
سازمان تروریستی پ ک ک (Partiya Karkaren کردستان – حزب کارگران کردستان) که از چپ سوسیالیست ترکیه برخاسته و در سال ۱۹۷۸ با ایدئولوژی مارکسیستی-لنینیستی تأسیس شد، باعث کشته شدن سی و پنج هزار نفر در نتیجه حملات تروریستی شده است. از سال ۱۹۸۴ (گزارش کمیسیون تحقیق حقوق بشر مجلس ملی ترکیه، ۲۰۱۳) انجام شده است و آسیب بزرگی به کل ترکیه وارد کرده است. در تحقیقات انجام شده مشاهده شد که تقریباً یک چهارم شبه نظامیان سازمان تروریستی پ.ک.ک را زنان تشکیل می دهند و مشخص شد که حضور زنان در این سازمان در سنین بسیار پایین صورت گرفته است. در واقع در مطالعات مختلف (وزارت کشور، ۱۳۹۶) مشخص شده است که مشارکت زنان در سازمان تا ۹ سالگی کاهش می یابد. در مصاحبههایی که محققین مختلف با شبهنظامیان زن پکک انجام دادهاند، دیده شده است که زنان در مدت کوتاهی پس از پیوستن به این سازمان، متوجه میشوند که حقیقت با پکک همخوانی ندارد و زنان شبهنظامی اغلب مورد آزار جسمی و جنسی قرار میگیرند. سازمان، و ترک سازمانی که با فرهنگ ترس تغذیه می شود بسیار دشوار است. پکک را اغلب میتوان «راه نجات» برای دخترانی دانست که در اوایل جوانی، سطح تحصیلات پایینی دارند، حرفهای ندارند، فکر میکنند نمیتوانند بر مشکلاتی که تجربه میکنند غلبه کنند و نمیتوانند در مورد زندگی آنها تصمیم بگیرند. در این تحقیق دلایل پیوستن زنان به سازمان تروریستی پ.ک.ک مورد بررسی قرار گرفت.این رویکرد درستی نخواهد بود که دلایلی را که در نتیجه مطالعه به وجود آمده است به عنوان دلیلی برای پیوستن به یک سازمان تروریستی به تنهایی در نظر بگیریم. هر یک از این دلایل در واقع برای ایجاد یک اثر هم افزایی جمع می شوند و تقریباً به عنوان آخرین نی عمل می کنند.
امید است که این مطالعه به درک دلایلی که بر مشارکت زنان در سازمان تروریستی پکک تأثیر میگذارد و تلاشها برای جلوگیری از افراطگرایی این دختران جوان که پکک آنها را به عنوان یک منبع بالقوه شبهنظامی میبیند، با توانمندسازی در زمینه هایی مانند آموزش، اقتصاد و نابرابری جنسیتی به آنها کمک کند.