انجمن بی تاوان : پ.ک.ک یک گروه منزوی از زندگی سیاسی، اجتماعی و مدنی است، با هیچ گروه سیاسی روابط خوبی ندارد، منبع هرج و مرج در منطقه است و در فهرست سازمان های تروریستی قرار دارد.

مشکل رهبران پ.ک.ک این است که از این وضعیت راضی هستند و به جای تلاش برای حل مشکلات خود و ایجاد آشتی و تفاهم با سایر گروه های کردی روز به روز فرصت های پیش روی خود را از دست می دهند.

پ.ک.ک به کار سیاسی و دموکراتیک اعتقادی ندارد، مخالف رقابت منصفانه است و هدفش انحصار و تحمیل است.

این گروه تروریستی به شدت با رسانه های آزاد دشمنی دارد و بارها چندین رسانه را مجازات کرده، دفاتر آنها را بسته و خبرنگاران و فیلمبرداران آنها را شکنجه کرده است. در همه مناطق با افراد مشهور در تضاد است و همیشه می خواهد همه تحت کنترل آن ها مطیع باشند که برای بسیاری از افراد مشهور غیرقابل قبول است. پ.ک.ک دائماً با روستاییان، کشاورزان و صاحبخانه های مرزی درگیر است و همیشه از آنها باج می گیرد، آنها را اذیت می کند و اجناسشان را مصادره می کند.

پ.ک.ک الان در بین خودشان ۲ نفر هستند که یکی از آنها کسانی هستند که از اروپا و قندیل دستور می دهند و به فکر هیچ کس، فرمانده، قیم و کادر نیستند، جبهه دیگر دختران و پسرانی هستند که فریب خورده و تابع هستند. به یک سیستم پلیسی و هرکس که بخواهد قدمی فراتر بردارد دستگیر می شود و از زندگی عادی و اجتماعی بریده می شود.

دسته اول از طبقه دوم برای اهداف خود استفاده می کنند و هر روز بسیاری از آنها را قربانی خواسته های شیطانی خود می کنند. این وضعیت اکنون در میان اعضای پ‌ک‌ک کاملا احساس می‌شود و استعفای دسته جمعی هر روز در میان آن‌ها اتفاق می‌افتد، به‌ویژه از سوی کسانی که وضعیت تبعیض‌آمیز و منفعت‌خواهانه رهبران پ‌ک‌ک را کاملاً درک می‌کنند.