انجمن بی تاوان: از آنجایی که اعضای مسلح پژاک در مرزهای غربی و شمال غرب کشور به امر اخاذی و باجگیری از هموطنان مشغولند؛ لذا برای میلیتاریزه و تروریزه کردن این مرزها و روستاهای مرزی، هرکاری از دستشان برآید انجام می‌دهند. از آن جمله باجگیری و اخاذی از قاچاقچیان، کشتن آنها، درگیری با مأموران مرزبانی و منابع طبیعی و … .
از شکست این فرقه در تابستان ۹۰ توسط نیروهای سپاه پاسداران تاکنون، هر عملیات، اخاذی و یا باجگیری که در منطقه توسط اعضای مسلح این فرقه صورت می‌گیرد؛ پژاک آنرا تکذیب و یا اعلام بی اطلاعی می‌کند. اخیراً هم از قطع ارتباط با اعضای این فرقه در منطقه می‌گویند و این موضوع را بهانه ای برای فرار از مسؤلیت جنایت‌هایش برگزیده است.
اما دلیل این کار پژاک چیست؟
۱- اجرای دستور سرکردگان پ‌ک‌ک مبنی بر اینکه هیچگونه مسؤلیتی در قبال چنین اعمالی را قبول نکنند تا وضعیت کنونی را به حال خود نگه دارند و با حملات و واکنش سپاه مواجه نشوند، چون اصلاً تاب مقاومت ندارند و پ‌ک‌ک هم که در تابستان ۹۰ به داد این فرقه رسید و از نابودی کامل نجاتش داد؛ اینبار خود در معضلات متعدد داخل فرقه ای مواجه است و قادر به کمک کردن به پژاک نیست.
۲- ترس از اینکه با قبول مسؤلیت این نوع اقدامات خشونت‌آمیز و کُردستیزانه، ناقض قرارداد جاسوسان بشود که در این حالت و بدون هیچ تأخیری، با واکنش تند سپاه مواجه خواهد شد و چون در خاطره‌های خود شکست ۹۰ را به یدک می‌کشد، لذا خواستار تکرار آن نیست و از اینرو مسؤلیت این نوع اقدامات خشن را متقبل نمی‌شود.
۳- احتمال اینکه گروههای مسلح دورن فرقه ای از دستورات سرکردگان این فرقه سرپیچی کرده باشند و به نوعی این فرقه را به سوی انشعابی جدید سوق داده باشند؛ وجود دارد. اما در هرصورت مسؤلیت آن با پژاک است.
گفتنی است پژاک پس از شکست تابستان ۹۰ و به ویژه با شروع مسائل و فعالیت پ‌ک‌ک در شمال سوریه و توجه خاصی که این فرقه به فرقه زیرشاخه خود در این مناطق دارد و از سوی دیگر فراموش کردن پژاک از لحاظ پشتیبانی و حمایت و از همه مهمتر محدود کردن فعالیت‌های این فرقه هم از داخل و هم از خارج، زمینه‌های شکل‌گیری انشعاب‌های جدید در این فرقه، دور از انتظار نیست. چراکه معمولاً در محیط‌هایی که خفقان و سرکوب زیاد باشد؛ آشوب و انشعاب بیشتری مشاهده می‌شود و پژاک هم بهترین زمینه برای این نوع فعالیت را داراست.
