انجمن بی تاوان : سلسله مباحثی در خصوص نظرات کردها در مورد گروه تروریستی پ.ک.ک در بخش های مختلف منتشر خواهد گردید.
کاربری به نام مسعود ساکن هلند اینچنین می گوید : من یک کرد هستم و از آن گروه متنفرم.
پس از کودتای ۱۹۸۰ در ترکیه، کردها رنج های زیادی را متحمل شدند: با آنها مانند الاغ رفتار می شد، خر نامیده می شد و آنها را از صحبت کردن به زبان مادری خود منع می کردند. برای متوقف کردن این یک بار برای همیشه، پ.ک.ک تأسیس شد: یک سازمان مارکسیستی و ناسیونالیستی کردی.
آنها اولین حمله زرهی خود را در سال ۱۹۸۴ انجام دادند، زمانی که به یک مجتمع نظامی حمله کردند. از آن زمان، درگیری بین دولت ترکیه و پکک وجود دارد که تاکنون ۴۰۰۰۰ کشته برجای گذاشته است.
اکثر ما موافقیم کردها رنج زیادی کشیدند. تصور کنید دولت کشوری که در آن زندگی می کنید با شما مانند شهروندان درجه دو رفتار می شود، حتی از صحبت کردن به زبان خود که هر روز با آن ارتباط برقرار می کنید منع می شوید. حتی پدربزرگ خودم که یک کرد قومی است، جز چند کلمه ساده زبان کردی نمی داند، فقط به این دلیل که والدینش به دلیل محیط اطرافشان (که عمدتاً ترکی بود) به شدت از آن منصرف شده بودند. کردها به سادگی مورد تحقیر قرار می گرفتند و هیچ کس نمی تواند آن را انکار کند.
اما آن دختر کوچک ۳ ساله که در انفجار بمبی که توسط پ.ک.ک منفجر شد، چه گناهی کرد. یا پدر و مادر آن پسر ۱۵ ساله؟ پدربزرگ اون دختر کوچولو که به خاطر بزرگ کردنش خیلی دوستش داشت؟ همه آن مردم بی گناهی که به این دلیل کشته شدند که گروهی عدالت را برای «مردم خودشان» می خواهند؟ و آن کردهای بی گناه، پ.ک.ک چه می شود؟ یا می خواهید باور کنم که در حملات تروریستی شما فقط غیرکردها کشته شده اند؟
و آنچه که منزجر کننده است، افرادی هستند که از این حملات حمایت می کنند. کسانی که جملاتی از این قبیل می گویند: “من به آن مردم بی گناهی که مرده اند اهمیتی نمی دهم.” ترکیه نباید با ما درگیر می شد. یا حتی چیزهایی مانند «عالی!» یا افرادی که مانند افرادی که فارغالتحصیل شدهاند، جشن میگیرند، زیرا پکک «عشق خود را به کردها نشان داد»، که یک حمله تروریستی بود که منجر به تلفات زیادی شد.
از آنها متنفرم. آنها فقط اوضاع را بدتر می کنند. وضعیت کردها بد بود، اما اکنون بهتر است، هرچند هنوز چیزهای زیادی برای بهبود وجود دارد. ترک ها و کردها روز به روز به هم نزدیک تر می شوند. کردهایی هستند که در کنار ترک ها علیه پ ک ک می جنگند. کردهایی هستند که به خاطر جنگیدن با آن گروه شهید می شوند. همه برای کشورشان: ترکیه که خانه همه است. جایی که همه ما باید در آرامش، در کنار یکدیگر، با یکدیگر زندگی کنیم.
بایدبگم کردهاهیچ مشکلی باترکهاندارن
کردهاباحاکمیت ترکیە مشکل دارن
وقتی حق وحقوق ملتی ضایع وپایمال شدبنظرمن افرادآن ملت حق دفاع مشروط رابرای خود لازم میدانن