انجمن بی تاوان: رویکردهای گروه های تروریستی برای رسیدن به اهداف سیاسی و راهبردی خود متفاوت و متنوع است. از این رهگذر این گروه ها از تاکتیک های متنوعی نیز بهره می گیرند. یکی از این تاکتیک ها بهره گیری از احساسات زنان و دختران جامعه با استفاده از شعارهای رنگ و لعابداری است که صرفاً استفاده ابزاری از زنان و دختران جهت رسیدن به اهداف و اغراض گروه ملاک است و در عمل خلاف
شعارهای اعلامی خود دست به اقداماتی می زنند که نه تنها حقوق زنان و دختران را پوشش نمی دهد، بلکه برعکس خود این گروه ها را به
بزرگترین ناقضان حقوق زنان تبدیل کرده است. متأسفانه امروزه در عصر ارتباطات نیز مجدداً شاهد جولان چنین اقدامات ضد شعاری
هستیم که می توان این شعار را محقق سازد. زنان قربانیان مستقیم و غیرمستقیم فریب خورده این اقدامات و اهداف تروریستی هستند. هرچند که این گروه ها فرقه اند و به هیچ از نمایندگی قومیت خاصی را ندارند.
وقتی در مورد اوضاع زنان در خاورمیانه و مناطق کردنشین بحث میکنیم، باید بگوییم که گروهک های تروریستی کردی و به ویژه گروهک تروریستی پ.ک.ک و پژاک را نمیتوان خارج از آن بررسی کرد. گروهک تروریستی پ.ک.ک و پژاک از بدو اعلام موجودیت زنان و دختران را مورد آزارو اذیت قرار داده است. اگر به تاریخ چندین ساله این گروهک های تروریستی نگاهی بیندازیم میبینیم که زنان از اصلی ترین قربانیان تروریسم پ.ک.ک و پژاک بوده اند.
گروهک تروریستی پ.ک.ک و پژاک در این چند سال فعالیت تروریستی خود مدام کوشید شخصیت زنی را شکل دهد که خود میخواهد، اما اصلا نتوانست به نتیجه برسد. سطحی معلوم، فعالیت های تروریستی پ.ک.ک و پژاک بر جامعه و بخشی از زنان و دختران تاثیر بسیار منفی گذاشته است. ذات زنان به ویژه زنان کُرد آزادیخواه، حقطلب، برابری خواه و میهندوست می باشد؛ اما پ.ک.ک و پژاک و عبداله اوجالان از این ویژگی زنان و دختران کُرد سوء استفاده کرده و آن را به نفع خود مصادره نموده اند که همین امر آسیب های فراوانی را به زنان و دختران وارد آورده است.
در نمونه اخیر قربانی کردن زنان و دختران توسط گروهک تروریستی پ.ک.ک و پژاک، پخشان عزیزی از اعضای اصلی و از سرکردگان ارشد گروهک تروریستی پژاک، پس از آنکه پژاک در بین افکار عمومی کُردها و کردستان به فراموشی سپرده می شد و انتقادات فراوانی از سوی سایر گروه های کردی به دلیل آنچه تحت کنترل بودن پژاک توسط پ.ک.ک خوانده می شد و نیز با ذکر اینکه پژاک برای فرار از فشارها و انتقادات، توان درگیری و رویایی مستقیم نیز با نظامیان ایرانی نداشت، لازم بود به مانند گذشته پژاک یکی از اعضای خود را قربانی کرده تا دوباره نام این گروهک تروریستی در رسانه های به اصطلاح حقوق بشری – صهیونیستی به زبان بیفتد که در همین راستا، گروهک تروریستی پژاک با توجه به سابقه یکی از اعضای زن خود به نام پخشان عزیزی تصمیم می گیرد وی را به منظور انجام ایجاد آشوب و اغتشاش و پیشبرد اهداف و رویکردهای پژاک و علی رغم اطلاع از اینکه بدون شک وی با هوشیاری و درایت نیروهای امنیتی ایران دستگیر خواهد شد، او را به صورت مسلحانه راهی خاک ایران کرده و به راحتی پخشان عزیزی را قربانی نمود.