فروش مواد در سطح خرد محتاج شبکه ای وسیع و افرادی آشنا به فتون توزیع و بازاریابی است. به عقیده بعضی تحلیل گران پ.ک.ک، سازمان مزبور احتیاجی به تأسیس شبکه نداشت و برای منظور خود از دیاسپورای کرد ساکن کشورهای اروپایی و به ویژه آلمان و هلند استفاده کرد (۳۷ :۲۰۰۱ ,Lain). ادعا شده است که به ویژه از پناهجویان، بیکاران و کودکان گرد برای توزیع استفاده شده است. در دهه ۱۹۹۰ که دوران شکوفایی توزیع هروئین توسط پ.ک.ک بود، پلیس آلمان کودکان متعددی (بین ۸ تا ۱۲ ساله) بازداشت کرد که در بازجویی به فروش مواد مخدر برای پ.ک.ک اعتراف کرده اند. تصور می رود که سازمان های پوششی فرهنگی هم در این نوع توزیع ها دست داشته اند. توزیع مستقیم مواد مخدر توسط پ.ک.ک باعث درگیری آن با شبکه های محلی شده و موجب شده تا این دو گروه یکدیگر را آماج حمله قرار داده و یا لو دهند. یکی از نمونه های مشهور، گروه مافیایی بومباجی لار بود که زیر نظر خانواده بای باشین تشکیل شده بود و برای توزیع مواد مخدر و باج گیری و اخاذی از شهروندان کردتبار و ترکتبار لندن فعالیت می کرد.
در نوامبر ۲۰۰۲ درگیری دو گروه رقیب باعث قتل فردی به نام عالیشان دوغان شد (۲۰۰۶ ,Summers). به نظر می رسد که دعوای اصلی بر سر انحصار فروش هروئین بوده است. دادستان کل آلمان اعلام کرده است هشتاد درصد مواد مخدر ضبط شده در اروپا به پ.ک.ک با سایر گروه های ترکیه ای مربوط بوده است (۲۰ :۲۰۰۲ ,Glenn and Karacan). در یکی از جدیدترین اقدامات حقوقی علیه فعالیت های پ.ک.ک (۱ سپتامبر ۲۰۱۷) دادگاه اتریش و پلیس بلژیک در همکاری با همدیگر، باندی بین المللی را متلاشی کردند که برای مدت ده سال هروئین، کوکایین و آمفتامین نیمی از اروپا را (شامل سوئیس، فرانسه، آلمان، هلند و اتریش) تأمین می کرد و مرکز آن در هاسلت بلژیک بود. این باند مواد را از بنادر روتردام و آنتورپ وارد کرده و به خانه سردسته څرد باند در شهر هاسلت منتقل می کردند. سپس آن را به مقادیر قابل مصرف تقسیم کرده و بار اتومبیل های دستکاری شده می کردند. در مواردی، در زیر داشبورد اتومبیل های کشف شده قسمت هایی با گنجایش ۵ کیلو مواد مخدر داشتند. چهار عضو باند بازداشت شده و از آن طریق کل شبکه برملا شده بود. از این گروه چندین اتومبیل و مقادیر قابل توجهی پول نقد به دست آمد و طبق تخمین ها، از سود سالانه و چندین میلیون یورویی باند، قسمت مهمی روانه ترکیه و پ. ک. ک. می شده است.