انجمن بی تاوان : در سال ۱۹۷۸ عبدالله اوجالان رهبر گروه تروریستی(PKK) و تعدادی از دوستانش مخفیانه گروهی را در ترکیه تشکیل دادند و پس از افشا و دستگیری تعدادی از آنها، اوجالان در سال ۱۹۷۹ به سوریه رفت و ارتش و پایگاه سیاسی خود در دشت بقاع را تأسیس کرد.

در آنجا، پ‌ک‌ک در کنار جنبش اشغالگران فلسطین آموزش دید و چندین حمله مشترک به اسرائیل انجام داد. ایدئولوژی پ‌ک‌ک مارکسیستی/لنینیستی و با ناسیونالیسم چپ کرد بود. شعار آزادی هر چهار بخش کردستان را بر دوش داشتند. پ.ک.ک توانست تعداد قابل توجهی از کردها را به خود جذب کند، اما به این دلیل که در درون خود هم دیکتاتوری بود و هم با مبارزان واقعی کرد در شمال و غرب بسیار بد بود و بسیاری از فعالیت های مشکوک علیه برخی از اعضای آن و علیه غیرنظامیان و معلمان کارمندان دولت و مردم بی گناه را تبرئه کرد.

ایالات متحده و اتحادیه اروپا خیلی زود PKK را در لیست تروریستی قرار دادند.

به کردهای سوریه در حمایت از عضویت پ.ک.ک تابعیت اعطا می شود!

پس از تاسیس پ.ک.ک، دولت سوریه آمادگی خود را برای حمایت و تسهیل این دو گروه به شرط عضویت در پ.ک.ک اعلام کرد! این تصمیم دولت سوریه هنوز جای سوال دارد.

در ۷ آوریل ۲۰۱۱، با توجه به وقوع حوادث در سوریه، افزایش ناسیونالیسم کرد و تهدید ایجاد یک دولت کردی در سوریه، بشار اسد، رئیس جمهور سوریه، فرمان جمهوری شماره ۲ را صادر کرد. نیروهای مدافع خلق کرد (YPG) به کردها دستور داده که در هر سه کانتون اقلیم کردستان عراق (KRG) خدمت کنند، اکثر جوانان کرد از کردستان سوریه خارج شدند و سوریه بدون درگیری کردستان را به YPG تحویل داد، مشروط بر اینکه بخش کردی در سوریه ایجاد شد و آنها مسیر جدید اوجالان را که در امرالی ایجاد شد، به نام “خودمختاری دموکراتیک” دنبال کردند.

اوجالان و کردستان

اوجالان از سال ۱۹۷۹ کردستان را ندیده بود تا اینکه در سال ۱۹۹۸ از سوریه به ایتالیا گریخت. او از زمان دستگیری در سال ۱۹۹۹، کردستان را ندیده بود. صدها نفر در ترکیه به خاطر نام بردن از اوجالان زندانی هستند، اما او در زندان امرالی اجازه نوشتن و انتشار پیام های سیاسی را دارد.

قندیل داوطلبانه جنبش سیاسی و نظامی خود را به امرالی سپرد و همچنان از دستورات رهبر بازداشت شده خود پیروی می کند. سوریه فاشیست بعثی که کمترین تابعیت کرد را داشت به آنها نداد، بلکه از جنبش کردی مانند پ.ک.ک حمایت کرد و دولت ترکیه هزاران نفر را به خاطر صحبت به زبان کردی مجازات می کند، اما به اوجالان اجازه می دهد مستقیماً در امرالی حضور یابد.

تصمیم گیرندگان پ.ک.ک در بقاع و امرالی هزاران سوال را در میان کردها مطرح کرده اند که مهمترین آنها این است: آیا MIT پشت سیاست های پ.ک.ک نیست؟