گروهک تروریستی پژاک با ناکامی های مداوم در عرصه های سیاسی و نظامی  شیوه مدیریتی خود را تغییر داده و سیستم دو مدیریتی (یک زن و یک مرد) در این شورا نیز به کار گرفت.
انجمن بی تاوان آذربایجان غربی : یکی از شاخصه های مهمی که در فرقه ها مطرح است ،الگوی رهبری زن و مرد می باشد. فرقه ها با ایدئولوژی پر رنگ نمودن جایگاه زن همیشه از زنان در رهبری فرقه بهر مند می شوندو واین بهره برداری استراتژی خاصی است جهت سوء استفاده از زنان در فرقه می باشد. فرقه با اعتبار دهی به جایگاه زن و انتخاب فرمالیته زنان در مسند مدیریتی و فرماندهی در پیشبرد اهداف فرقه استفاده می کنند.
فرقه منافقین نیز نمونه بارز از استراتژی الگوی رهبری زن و مرد (مسعود و مریم رجوی ) می باشد. تغییر و تحولات شورای رهبری پ ک ک و پژاک که احتمال بروز اختلافاتی نیز پیش بینی می شود هم اکنون به این مدل و الگوی رهبری متمایل شده است ،که مصداقی بارزی از خصوصیات فرقه ای بودن آن است.
تشکلیل سازمان و نهادهای برای زنان برخوردی فریبکارانه در جذب و بهره کشی و سوءاستفاده از زنان کُرد می باشد. شعارهای همچون آزادی زن و جدایی زن از بستر خانواده و کثرت فرماندهی زنان در گروهک نشانه های از اقدامات فریبانه ای فرقه می باشد. در گروهک های تروریستی پژاک و پ ک ک ارتقاء زنان و انتصاب زن به فرماندهی کمتر از یکسال به طول می انجامد. هدف این فرقه ها از به ترفیع رساندن زنان در گروهک در مقایسه با مردان را نوعی حرکت فریبنده برای سوءاستفاده از زنان می تواند عنوان کرد.
مدتی پیش گروهک تروریستی پ ک ک با  انتخاب همزمان جمیل بایک و بسه هوزات به رهبری شورای پ ک ک و پژاک به جای مراد کارییلان ،سیستم دو مدیریتی (یک زن و یک مرد) در این شورا نیز به کار گرفته شده و جمیل بایک و بسه هوزات به طور مشترک از روسای شورای رهبری پ.ک.ک و پژاک به شمار می آیند، در حالی که شورای رهبری پ.ک.ک که طی چند سال اخیر از آن به عنوان کنگره ی جوامع کُرد (KCK) نام برده شده، تاکنون تحت ریاست یک نفره ی مراد قاراییلان اداره می شد .

اکنون این شیوه مدیریتی به گروهک تروریستی پژاک نیز منتقل شد و حاجی احمدی پس از ۱۰ سال سرکرده گی  در پژاک با تغییر شیوه مدیریتی و انتخاب  یک زن بنام اویندار ریناس به ریاست شورای رهبری حرکاتی فرقه ی خود را کامل کرد.
فرقه تروریستی پ ک ک و پژاک اکنون ماهیت فرقه ای بودن را به اثبات رسانید ، و تلاش میکند شکست ها و ناکامی های خود در عرصه ی سیاسی و نظامی را با این تحرکات از اولویت خارج نماید.